အိမ္မက္လား တကယ္လား
ယေန႕ ထြန္းလူ အေဖႏွင့္ အေမတို႕ အေနာက္ရြာ ညအိပ္သြားၾကသည္..။ အေဖ႕ အစ္ကိုအရင္း၏ သား မဂၤလာေဆာင္ ျဖစ္သည္..။ နံနက္ ၉ နာရီခန္႕ေလာက္ကတည္းက လွည္းႏွင့္ ထြက္သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္..။ ထြန္းလူ တစ္ေယာက္တည္း သည္အခြင့္အေရးမ်ဳိး ေစာင့္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ..။
ထြန္းလူ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ထဲ ဝင္စမို႕ လူပ်ဳိေသြး လူပ်ဳိ ဗီဇ လူပ်ဳိ အေတာင္အလက္ေတြ စုံလင္လာၿပီ ျဖစ္သည္..။ သူအစ္မ ခ်ဳိလြင္က မႏွစ္က အိမ္ေထာင္ ခြဲသြားၿပီ ျဖစ္၍ မိဘမ်ား ညအိပ္ညေန ခရီးသြားေသာအခါ သူတစ္ေယာက္ထဲသာ အိမ္မွာ က်န္ေနခဲ႕ေလ႕ ရွိသည္..။
သူတို႕အိမ္ ေနာက္ေဖးက မႏွင္းသြယ္ႀကီးကို ထြန္းလူ စိတ္ဝင္စားေနသည္မွာ ၾကာၿပီ..။ မႏွင္းသြယ္က အသက္ ၃၀ ခန္႕ရွိၿပီး ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လုံးႀကီးေပါက္လွ အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္သည္..။ အိမ္ေထာင္သည္ ဆိုေသာ္လညး္ သားသမီး တစ္ေယာက္မွ် မထြန္းကား ..။ သူ႕ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုးက သူမထက္ ၅ ႏွစ္ခန္႕ ႀကီးၿပီး အေရာင္းအဝယ္ ကိစၥႏွင့္ မၾကာ မၾကာ ခရီးထြက္ေလ႕ ရွိသည္..။ တစ္ခါ တစ္ခါ ထြက္လ်င္ ၁၅ ရက္ တစ္လခန္႕ ၾကာတတ္သည္..။
အတိအက်ေတာ့ မထြက္..။ သူ႕ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုးမွာ မုံရြာဘက္တြင္ မယားငယ္ ရိွသည္ဟု သတင္းသဲ႕သဲ႕ ၾကားထားသည္..။ ထိုမယားငယ္ႏွင့္ ကေလး ၂ ေယာက္ပင္ ရေနၿပီဟုလည္း သတင္းထြက္ေနသည္.။
သို႕ေသာ္ မ်က္စိေရး နားေရး က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေက်းလက္ေန ေတာသူေတာင္သား ေတြမို႕ ဤမွ် ခရီးေဝးေသာ အရပ္ကို က်က်နန စုံစမ္း မေနၾကေတာ့..။ ေကာလဟာလဟုသာ သတ္မွတ္လိုက္ၾကသည္..။
ထြန္းလူ ရြာသို႕ ျပန္ေရာက္သည္မွာ မႏွစ္ကမွ ျဖစ္သည္..။ ေစာေစာက မႏၱေလးတြင္ ေနထိုင္ေသာ ဦးေလး ဝမ္းကြဲအိမ္မွာ ေနထိုင္ၿပီး ေက်ာင္းတက္သည္..။ ကိုးတန္း ၂ ခါက်ၿပီးေသာအခါ ထြန္းလူအေဖက ေက်ာင္းဆက္မထားေတာ့ပဲ ပ်က္စီးမွာစိုး၍ ေက်ာင္းႏႈတ္ၿပီး ရြာျပန္ေခၚလာခဲ႕သည္..။
ထြန္းလူတို႕က ဂ်ဳံေျမေတြ ဧကမ်ားစြာရွိ၍ စီးပြားေရး ေခ်ာင္လည္ၾကသည္..။ အေကာင္ေရ ၃၀ ခန္႕ရွိေသာ နြားၿခံတစ္ၿခံလည္း ရွိရာ ဤရြာတြင္ ေတာသူေဌး စာရင္းဝင္မ်ား ျဖစ္သည္..။ မိဘမ်ားကပ်က္စီးမွာစိုး၍ ရြာျပန္ေခၚသည္႕တိုင္ ထြန္းလူကေတာ့ ပ်က္စီးၿပီးသား ျဖစ္ခဲ႕သည္..။ ေတာသူေဌးသားပီပီ စာေမးပြဲ ၂ ခါက်သည္႕တိုင္ မိန္းမေပြနည္း အတတ္ကို ေကာင္းစြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ႕သည္..။
ဘယ္ဘဝက ဆုေတာင္းေၾကာင့္လည္း မသိ..ပိုးတိုင္းစြံ ႀကံတိုင္းေအာင္ခဲ႕သည္..။ လူအေထြေထြ အႀကိဳက္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိရာ ထြန္းလူ ဗီဇစိတ္က ရြယ္တူ အပ်ဳိမိန္းမေတြအေပၚ စိတ္ဝင္စားမႈ တပ္မက္စြဲလန္းမႈ နည္းၿပီး….၊ လင္ရွိမိန္းမ ၊ တစ္ခုလပ္ မုဆိုးမ အအိုေတြကိုသာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလ႕ ရွိသည္..။
မႏၱေလးတြင္ ေနထိုင္စဥ္က အျပာကားေတြ ၾကည္႕ ၊ အျပာစာအုပ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္ခဲ႕ရာမွ လက္ေတြ႕ ကြင္းဆင္းႏိုင္ခဲ႕ေသာ အဆင့္သို႕ပင္ ေရာက္ခဲ႕သည္..။ သူ ေပါင္းသင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း မိန္းမေပြ ေဆာ္ရႈပ္ေသာ ေဇာ္ေတြသာ ျဖစ္သည္..။ သို႕ျဖစ္ရကား တရားဝင္ အိမ္ေထာင္ မက်ေသးသည္႕အတြက္ လူအိုဟု မေခၚႏိုင္ေသးသည္႕တိုင္ လူပ်ဳိကား လုံးဝမစစ္ေတာ့..။
သူ႕ေပါင္ၾကားရွိ ငယ္ပါမွာ မိန္းမတို႕၏ ကာမလိႈဏ္ေခါင္းသို႕ ကိန္းေအာင္း ခိုလႈံဖူးၿပီး ျဖစ္သည္..။ ၿမိဳ႕ အရပ္ဆိုသည္က ေတာအရပ္လို မဟုတ္..။ နယ္စုံ ေဒသစုံမွ ျဖစ္၍ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ လင္ငယ္ေန ေနာက္မီးလင္း ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္းေသာ ကိစၥမ်ားကို မ်က္ႏွာေျပာင္ တိုက္ရဲသည္..။ ေပၚေပၚတင္ထင္ ျပဳလုပ္ရဲၾကသည္..။ ထိုကဲ႕သို႕ ျပဳလုပ္သည္႕အတြက္ ေတာအရပ္ေဒသလို အတင္းအဖ်င္း အေျပာခံရျခင္းလည္း နည္းပါးသည္..။
ထြန္းလူ စိတ္ထဲတြင္ ဤအခ်က္အေပၚ ေလးေလးနက္နက္ မွတ္ခ်က္ ရွိခဲ႕သည္..။ ၿပီးေတာ့ ေတာအရပ္မွာလို ၿခံဝင္းက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေနထိုင္ၾကသည္ မဟုတ္..။ မ်ားေသာအားျဖင့္ တစ္အိမ္နွင့္ တစ္အိမ္ ဝင္းထရံတစ္ခ်ပ္သာ ျခားကာ ထူထပ္ျပြတ္သိပ္ေနသည္.။
အေထြအထူးပင္ ေခ်ာင္းၾကည္႕စရာ မလိုပဲ ဖိုမ လိင္စိတ္ကို ႏိုးၾကြေစေသာ ျမင္ကြင္းေတြ မၾကာမၾကာ ျမင္ေတြ႕ရသည္..။ ထြန္းလူတို႕ အိမ္နွင့္ ကပ္လ်က္ အိမ္မွာ ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မႏၱေလးလိုင္း သေဘၤာသား လင္မယား အငွားေနေသာ အိမ္ျဖစ္သည္..။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံး အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ ဝန္းက်င္ေတြ ျဖစ္သည္.။ မိန္းမက ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ ရွမ္းတရုတ္မ ျဖစ္သည္.။ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိသည္..။ စာအုပ္ဆိုင္လည္း ဖြင့္ထားသည္.။ ဝတၳဳ မဂၢဇင္း ကာတြန္းသာမက အျပာစာအုပ္ပါ ရသည္.။ အျပာစာအုပ္ ငွါးေၾကာင္း လူတိုင္း မသိ..။ လူရင္း အဆက္အသြယ္ ရွိမွ ငွါးလို႕ ရသည္..။
ထိုသေဘၤာသား မိန္းမ နာမည္က မနန္းမြန္ ျဖစ္သည္.။ အသားျဖဴၿပီး ေခတ္ဆန္ဆန္ ဝတ္စားျပင္္ဆင္ တတ္သည္႕အတြက္ ပင္ကိုယ္ရွိၿပီးသား အလွမွာ ပို၍ ေပၚလြင္ေတာက္ပလာသည္.။ ေယာက္်ားက ဝင္ေငြေကာင္းသူျဖစ္ရာ အလုပ္ဆို၍ စာအုပ္ဆိုင္ ထိုင္ျခင္း ၊ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို တသသ ေနျခင္း အလုပ္မွ တစ္ပါး အျခား မရွိ..။ သူ႕သမီးက ငါးတန္း ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္..။
တစ္ေန႕ ထြန္းလူ တုတ္ေကြးဖ်ား၍ ေက်ာင္းမတတ္ျဖစ္..။ အိမ္အေပၚထပ္ရွိ အခန္းထဲတြင္ ေခၽြးေအာင္းရင္း ဂမၻီရ ဝတၳဳ တစ္ပုဒ္ ဖတ္ေနသည္.။ ________________________________________
အခ်ိန္ကလည္း ေန႕လည္တစ္နာရီခန္႕အခ်ိန္..။ မနန္းမြန္တို႕ အိမ္အေပၚထပ္ႏွင့္ ထြန္းလူေနထိုင္ေသာ အခန္းမွာ ဝင္းထရံ တစ္ခ်ပ္သာ ျခား၍ အလြန္နီးကပ္ေနသည္ျဖစ္ရာ စကားသံေတြကို အတုိင္းသား ၾကားေနရသည္..။ ထြန္းလူ ေခါင္းရင္းထရံေပါက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည္႕ရာ မနန္းမြန္ႏွင့္ ဘဲတစ္ေပြ ခုတင္ေပၚတြင္ ေပြ႕ဖက္ေနၾကသည္ကို အထင္းသား ျမင္လိုက္ရသည္..။ ဒီဘက္အိမ္တံခါး ပိတ္ထားသည္..။ အႏၱရာယ္မရွိဟု ထင္မွတ္ကာ တံခါးဖြင့္ၿပီး ေပၚေပၚတင္တင္ႀကီး အခ်စ္နယ္ က်ဴးဖို႕ အစပ်ဳိးပလူးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္.။
ဘဲ က ဗလေတာင့္ေတာင့္ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ျဖစ္သည္.။ ကုတင္ေပၚ ေျခတြဲေလာင္း ခ်ထိုင္ရင္း မနန္းမြန္ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲထားကာ ေပြ႕ဖက္ထားၿပီး ကိုယ္ကို ဘယ္ညာ ယိမ္းႏြဲ႕၍ လႈပ္ရွားေနသည္..။
အေနအထားက သူ႕လီးျဖင့္ မနန္းမြန္ဖင္ၾကားကို ေထာက္ထားျခင္း ျဖစ္သည္.။ မနန္းမြန္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌက အညိဳေရာင္ စပို႕ရွပ္ အေပ်ာ့စား ျဖစ္ရာ အက်ႌအတြင္း လက္လွ်ဳိသြင္းၿပီး ႏို႕ႏွစ္လုံးကို ဆုတ္ေခ်ေပးေနသည္..။
“ အ….အ………..အ ဟင့္….အင္း.ယား…….ယားတယ္ ကြာ….”
ၾကည္႕ရသည္႕ပုံက ႏို႕သီးေခါင္းကို ဖြဖြေခ်မြေပးေနပုံ ရသည္..။
“ ကိုတိုး ဘယ္ေန႕ ျပန္လာမွာလဲ….” ထြန္းလူက အခန္းတြင္းရွိ ရြက္ဆုတ္ျပကၡဒိန္ကို အမွတ္တမဲ႕ လွမ္းၾကည္႕လိုက္ရာ ၅ လပိုင္း ၁၇ ရက္ ျဖစ္သည္..။
“ ဒီလိုဆို…အေတာ္ၾကာၾကာ ေတြ႕ခြင့္ ရေသးတာပဲ…”
“ ေမာင့္ အိမ္က မရိပ္မိဘူးလား….”
“ ပိုင္ပါတယ္…မြန္ရာ….အေၾကာင္းျပစရာေတြ ျပည္႕လို္႕…. ”
“ ဟြန္း….ဒီလို အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားစြာနဲ႕ ဘယ္ႏွစ္အိမ္ မ်ား ေရာက္ခဲ႕ၿပီလဲ မသိဘူး…”
“ အဟင္း….ဟင္း..မရွိပါဘူး…မြန္ရာ…မြန္႕ကိုသာ ေမာင္က တကယ္ခ်စ္ တကယ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႕ပါ….”
“ ဟင့္….အင္း….ယုံပါဘူး…ေတြ႕တုန္းမို႕ ဒီစကားေျပာတာပါေနာ္…..”
မနန္းမြန္က ပါးစပ္ႏွင့္ ေျပာရုံမွ် မကပဲ သူမဘယ္လက္ျဖင့္ ၾကာကူလီေကာင္၏ ဗိုက္ေခါက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္သည္..။
“ အား….လာ…လာ….နာတယ္….မြန္ ရ……”
“ နာ….ေသလိုက္….” “ ေမာင့္ကို မခ်စ္ဘူးလား….ေမာင္ စိတ္တိုလာၿပီ….ေနာ္….”
“ စိတ္တိုရင္ ျပန္ေတာ့…..”
“ ကဲ….ဒီေလာက္ေတာင္ ရွိလွတာကြာ….”
ၾကာကူလီေကာင္မွာ မရိုးမရြႏွင့္ ရာဂမာန္ေတြ ထလာပုံရသည္..။ မနန္းမြန္ကို ဖက္ထားလ်က္ကပင္ ကုတင္ေပၚ ေနာက္ျပန္လွန္၍ တေစာင္း လွဲခ်လိုက္သည္..။ ႏွစ္ေယာက္သား တေစာင္းေကြး အေနအထား ျဖစ္သြားသည္..။
မင္းသားက သူ႕ပုဆိုးကို အရင္ခၽြတ္သည္..။ ထို႕ေနာက္ မနန္းမြန္၏ ထမီကို ခၽြတ္သည္..။ ဆူၿဖိဳးထြားကားေသာ တင္ဆုံႀကီးႏွင့္ ၿငိေနသျဖင့္ မနန္းမြန္က ကိုယ္ကို ၾကြေပးလိုက္သည္.။ ထမီ ကြင္းလုံးကၽြတ္သြားသည္နွင့္ ျဖဴဝင္းျပည္႕တင္းေသာ ဖင္ဆုံေဖြးေဖြးႀကီးက အထင္းသား ေပၚလာသည္..။
ၾကာကူလီေကာင္က သူ႕အေပၚပိုင္းကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ခြာ၍ သူ႕ေပါင္ရင္းကို မနန္းမြန္ ဖင္ဆုံၾကား တိုးကပ္ၿပီး လီးႀကီးကို ကိုင္၍ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည္႕ေနသည္..။ ထို႕ေနာက္ မၾကာခင္မွာပဲ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္..။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည္႕ေနရင္းကပင္ လီးက တဆတ္ဆတ္နွင့္ ေတာင္မတ္လာသည္..။ တေစာင္းအေနအထားျဖင့္ ေနာက္မွ လိုး၍ ရေၾကာင္း ဗဟုသုတ ရသြားသည္..။ သူေခ်ာင္းၾကည္႕ေနေသာ
“ လ ကုန္ပိုင္းေလာက္မွ ျပန္လာမွာ…” ေနရာႏွင့္ မနန္းမြန္တို႕ ႏွစ္ပါးသြားေနၾကေသာ ေနရာမွာ တစ္အိမ္စီျဖစ္ေသာ္လည္း ေလးငါးေပခန္႕သာ ကြာသည္ျဖစ္၍ ရုပ္ေရာ အသံပါ အထင္းသား အရွင္းသား ၾကားေနျမင္ေနရသည္..။
အမွန္အားျဖင့္ ထြန္းလူ တကယ္ ေနမေကာင္းျခင္း မဟုတ္..။ ေက်ာင္းသြားရမွာ ပ်င္းသည္႕အတြက္ ေနမေကာင္းဟု အေၾကာင္းျပထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္..။ သူ႕ဦးေလးဝမ္းကြဲက မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္းရွိ ပုံႏွိပ္စက္တစ္ခုတြင္ စာရိုက္သမား ျဖစ္သည္.။ မနက္ ၇ နာရီမွ အလုပ္သြားရာ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ေလ႕ ရွိသည္..။ အျပန္တြင္ အရက္တစ္ပိုင္းေလာက္ ေသာက္ေသာက္ လာတတ္သည္..။
သူ႕ဦးေလးမိန္းမ မၾကည္ၾကည္က နံနက္ပိုင္းတြင္ မုန္႕တီသုတ္ ၊ ေခါက္ဆြဲသုတ္မ်ား ေရာင္းသည္..။ ၁၁ နာရီေလာက္ဆိုလ်င္ ဆိုင္သိမ္းၿမဲ ျဖစ္သည္..။ မိန္းမပီပီ ေယာက္်ားဘက္က ဝမ္းကြဲေတာ္စပ္ေသာ တူမို႕ အျမင္တို သေဘာတို ရွိသည္႕တိုင္ ထြန္းလူမိဘမ်ားက စားစရိတ္ ေငြ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ေပးထားသျဖင့္ မၾကည္ၾကည္၏ အေပၚယံ မ်က္နွာထားက ထြန္းလူအေပၚတြင္ ခ်ဳိျမေနတတ္သည္..။
အရြယ္ကလညး္ မနန္းမြန္ႏွင့္ ရြယ္တူေလာက္မို႕ ၃၀ ဝန္းက်င္ခန္႕ ရွိၿပီ..။ မနန္းမြန္ ႏွင့္ မၾကည္ၾကည္တို႕က တစ္ေယာက္ တစ္မ်ဳိးစီ လွပၿပီး စြဲမက္စရာေကာင္းသည္..။
ရွမ္းတရုတ္မပီပီ မနန္းမြန္က အသားျဖဴသည္..။ ပန္းႏုေရာင္ ေျပးေသာ အသားအေရျဖစ္သည္.။ မၾကည္ၾကည္က အသားဝါ အသားလတ္ျဖစ္သည္..။ မနန္းမြန္က အိမ္မွာ အၿငိမ္းစားေနၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ တသသ ႏွင့္ ေနတတ္သည္..။
မၾကည္ၾကည္က အလုပ္နွင့္ လက္ျပတ္သူမဟုတ္..။ ထို႕ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တည္ေဆာက္ပုံမွာ အဖုအထစ္ အရိႈက္အဟိုက္ အမို႕အေမာက္ ရွိတာခ်င္း တူသည္႕တိုင္ မၾကည္ၾကည္က ပို၍ အခ်ဳိးအဆစ္က်နကာ က်စ္လ်စ္သန္မာလွသည္..။ အသားအေရကလည္း တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိလွသည္.။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ မနန္းမြန္တို႕ ေနာက္မီးလင္း ႏွစ္ပါးသြားေနၾကပုံကို ၾကည္႕ရင္း သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ ေတာင္မတ္လာသည္..။ သူေခ်ာင္းၾကည္႕ေနပုံက ဘယ္ဖက္ဒူးကို ကုတင္ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ညာဖက္ဖဝါးကို ခုတင္ၾကမ္းေပၚ ခ်ထားသည္ျဖစ္ရာ မုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္နည္း ျဖစ္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဖက္တေတာင္ကိုလည္း ဘယ္ဖက္ ဒူးေခါင္းေပၚ တင္ထားလိုက္ေသးသည္..။
ၾကာကူလီေကာင္က ေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးေနရာမွ ထထိုင္လိုက္ၿပီး မနန္းမြန္ ခႏၶာကိုယ္ကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္..။ မနန္းမြန္က ဒူးေထာင္ေပါင္ကား အေနအထားျဖင့္ ၾကာကူလီေကာင္ကို ရာဂရမၼက္ ဝင္းလက္ေသာ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ ၾကာၾကည္႕ ၾကည္႕ေနသည္..။ မနန္းမြန္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာက္ေမႊး တစ္ပင္မွ မရွိေအာင္ ေျပာင္ရွင္းသန္႕ေနသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လိပ္ခုံးသ႑ာန္ ရွိၿပီး ခုံးၾကြ ေဖာင္းမို႕ေနသည္..။ အညိဳေရာင္သန္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာက အနည္းငယ္ ၿပဲေနၿပီး ခပ္ဟဟ ျဖစ္ေနသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက နီရဲ စိုလက္ေနသည္.။ ၾကာကူလီေကာင္က ကုတင္ေအာက္သို႕ ဆင္းလိုက္သည္.။ သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးတန္ႀကီးမွာ တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီး ေတာင္ေနသည္..။ အရွည္က ၆ လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိမည္..။ ဒစ္ေရာ လေခ်ာင္းႀကီးပါ ညိဳမဲေနသည္.။
ထြန္းလူက ပုဆိုးကို မလွန္လိုက္ၿပီး သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဆၾကည္႕သည္..။ သူ႕လီးက ၾကာကူလီေကာင္လီးထက္ အလုံးေရာ အရွည္ပါ သာသည္..။ ၾကာကူလီေကာင္ လီးအတုတ္မွာ ဘားပလက္ ေဆးရည္ဗူးေလာက္သာ ရွိၿပီး သူ႕လီးအတုတ္က အလွဆီ ပုလင္း ေလာက္ရွိသည္..။ အလွဆီ Glycerin ပုလင္းမွာ ၇ လက္မေလာက္ ပတ္လည္ ရွိသည္႕အတြက္ ပမာဏအားျဖင့္ လုံးပတ္ခ်င္း မွာ အေတာ္ပင္ ကြားျခားလွသည္..။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ သူ႕လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဆကိုင္ထားလ်က္ကပင္ ထရံေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္ျပန္သည္..။ ၾကာကူလီေကာင္က မနန္းမြန္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ကုတင္ေစာင္းေပၚ တင္၍ ဒူးေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ႏွင့္ ဖိကာ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ေဆာ္ေနသည္.။
မနန္းမြန္ လက္နွစ္ဖက္က ၾကာကူလီေကာင္၏ လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္၍ ဖင္ဆုံႀကီးကို ၾကြ၍ ၾကြ၍ ေကာ့ေကာ့ခံသည္..။ ၾကာကူလီေကာင္၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အားမာန္ပါၿပီး အရွိန္ေတြ ျပင္းထန္လာသည္.။
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးတို႕ ပြတ္ထိုးသြင္းႏႈတ္ရာမွ ေပၚထြက္လာေသာ အသံေတြကို ခပ္သဲ႕သဲ႕ ၾကားေနရသည္..။ ထြန္းလူလည္း ဘယ္လိုမွ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့သည္႕အတြက္ သူ႕လီးႀကီးကို ညာလက္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ညွစ္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္သည္..။
တစ္ဖက္ကို ေခ်ာင္းၾကည္႕ရင္း လက္ကလည္း ဂြင္းတိုက္ရင္း ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္ေနစဥ္…၊ မၾကည္ၾကည္ ထမီရင္လ်ားႀကီးျဖင့္ အိမ္အေပၚထပ္ တက္လာသည္..။
ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းကို ပထမ ေၾကာင္ၾကည္႕ေနမိသည္..။ ေနာက္မွ သေဘာေပါက္သြားသည္..။ ေသြးသားဆူၿဖဳိးၿပီး ကာမရာဂအားေတြ ျပည္႕လွ်မ္းေနေသာ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္အဖို႕ ကာမခရီးလမ္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ျဖတ္သန္းၿပီးေသာ မိန္းမပီပီ မီးႏွင့္ေတြ႕ေသာ ေထာပတ္ကဲ႕သို႕ ကာမေသြး ကာမအဆီေတြ လိႈက္ဆူ ပြက္ထလာသည္..။ တစ္နည္းေျပာရလ်င္ မၾကည္ၾကည္သည္ တဏွာရာဂ အားႀကီးျပင္းထန္သေလာက္ ကာမဆႏၵ ျပည္႕ဝရွာသူ မဟုတ္..။ သူ႕ေယာက္်ား ကိုသိန္းျမင့္မွာ တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ရ၍ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း လိုးေပးႏိုင္သူ မဟုတ္..။ လိုးေပးျပန္လ်င္လည္း ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားေလ႕ ရွိသည္..။ ၿပီးလ်င္လညး္ တစ္ခ်ီ ျပန္ေက်ာ့ေလ႕ မရွိ..။
ၾကက္ဥႏွင့္ အရက္စပ္ေသာက္ၿပီး လုပ္သည္႕ေန႕မ်ဳိးမွာေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်ီ ျပန္ေက်ာ့ေလ႕ ရွိသည္..။ သူ႕ဆႏၵျပည္႕ဝသြားလ်င္ ေမာေမာပန္းပန္းႏွင့္ တစ္ခ်ဳိးတည္း အိပ္ေတာ့သည္..။ ႏွဴးျခင္း ႏွပ္ျခင္း တစ္ဖက္သား ဆႏၵကို အေလးထားျခင္း မရွိ..။ ကာမဗဟုသုတ ေခါင္းပါးလြန္းလွသည္..။ မၾကည္ၾကည္အေနျဖင့္ မနန္းမြန္ကို အားက်၍ ေနာက္မီးလင္းခ်င္ေသာ္လည္း အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြ ပိုးကူး၍ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါရမွာ အေသအလဲ ေၾကာက္လွသျဖင့္ လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့ မနန္းမြန္လို မလုပ္ရဲပါ..။
ထို႕ေၾကာင့္ တိုးလို႕တန္းလန္းႀကီး က်န္ရွိေနေသာ သူမ၏ ကာမဆႏၵကို လက္နွင့္ တစ္ခါတစ္ခါ ၊ ခရမ္းသီးႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံ ေျဖေဖ်ာက္ရေတာ့သည္.။ ယခုလညး္ ေနမေကာင္း၍ ေက်ာင္းမတတ္ေသာ ထြန္းလူ အေျခအေန သိခ်င္၍ ေရမခ်ဳိးခင္ ထမီရင္လ်ားႏွင့္ အေပၚထပ္ တက္ခဲ႕သည္..။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက မနန္းမြန္တို႕အိမ္ဖက္ ေခ်ာင္းၾကည္႕ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေနသည္..။
ထြန္းလူ လီးကို မ်က္စိျဖင့္ တပ္အပ္မျမင္ဖူးေသာ္လည္း ႀကီးမွန္းေတာ့ သိသည္..။ တစ္ခါ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ပုဆိုးတြင္းက မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ျမင္ဖူးသည္..။ ခန္႕မွန္းေခ် တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကို ရွိသည္..။
ထိုစဥ္ကလည္း မၾကည္ၾကည္၏ ကာမရာဂစိတ္ေတြ တားမႏိုင္ဆီးမရ ထၾကြခဲ႕ရေသးသည္..။ သူမေယာက္်ား ကိုသိန္းျမင့္ ရွိေန၍ စိတ္ေတြ မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ကာ ဟန္ေဆာင္ေနခဲ႕ရသည္..။ ထိုေန႕က ပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ ကိုသိန္းျမင့္လည္း အလုပ္နားသည္..။ သည္ေန႕ေတာ့ အခြင့္အေရးကို လုံးဝလက္လႊတ္ခံလို႕ မျဖစ္..။ ထြန္းလူ မိန္းမအေတြ႕အႀကဳံ လုံးဝမရွိေသးေၾကာင္း မၾကည္ၾကည္ သိသည္..။ ဒီေတာ့ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီ ပိုးကူးမွာလည္း မေၾကာက္ရ..။
ထြန္းလူကေတာ့ တစ္ဖက္ကို သဲႀကီးမဲႀကီး ေခ်ာင္းၾကည္႕ရင္း ဂြင္းတိုက္ေနသည္မို႕ မၾကည္ၾကည္ တက္လာသည္ကို လုံးဝမသိ..။ လူပ်ဳိသိုးပီပီ ကာမေဇာေတြ မႊန္ကာ သူထင္ရာ ဇြတ္လုပ္ေနသည္..။ မၾကည္ၾကည္ ေစာက္ေခါင္းထဲက လႈိက္ခနဲ လိႈက္ခနဲ ယားၾကြတက္လာေနသည္..။ ရိုးရိုးတန္းတန္း ခ်ဥ္းကပ္လ်င္ အရွိန္ႏွင့္ လန္႕ေနမည္ စိုး၍ သူမ၏ အလိုးခံခ်င္စိတ္ကို ေပၚေပၚတင္တင္ျပသရန္ ထြန္းလူႏွင့္ ၅ ေပခန္႕ေလာက္ အေရာက္တြင္ ထမီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္..။ ကၽြတ္သြားေသာ ထမီကို ေကာက္ယူလိုက္စဥ္ ထြန္းလူ ဖ်တ္ခနဲ ေနာက္လွည္႕ၾကည္႕မိသည္..။
မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးျဖင့္ ကုန္းကုန္းကြကြႀကီး ျဖစ္ေနသည္ကို ျဗဳန္းခနဲ ျမင္လိုက္ရေသာအခါ အစပထမ ေၾကာင္သြားသည္..။ ေနာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္သြားသည္..။ ေယာက္်ားဗီဇ ေယာက္်ားသတၱိေတြ ဟုန္းခနဲ ၾကြတက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္း၍ မၾကည္ၾကည္ ရွိရာသို႕ အေလာတႀကီး သြားသည္.။
က်ားကိုက္ပါသည္ဆိုမွ ဘာအနာလည္းလို႕ ေမးစရာမလိုေတာ့ပါ..။ ဒီအရိပ္ျပမွေတာ့ ဘာအေကာင္လည္းဆိုတာ ထြန္းလူ သေဘာေပါက္သည္..။ ေကာင္းေကာင္းႀကီးကို သေဘာေပါက္သည္..။ ထို႕ေၾကာင့္ သူကလည္း ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။ ဂြင္းတိုက္ရတာထက္စာလ်င္ ေစာက္ဖုတ္စစ္စစ္ကိုပဲ လိုးေတာ့မည္ေပါ႕…။
ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕ မလိုးဖူးေသးေသာ္လည္း အခုပင္ မနန္းမြန္တို႕ လိုးေနတာကို ျမင္ေတြ႕ထားသည္မို႕လား..။ အျပာကားလည္း ေလးကား ငါးကားေလာက္ ၾကည္႕ထားဖူးရာ လိုးပုံလိုးနည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မ်က္ေရးေပါက္ထားၿပီးသား..။
ထြန္းလူက မၾကည္ၾကည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္ကာ ခါးဆီမွ သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္ကလည္း သူ႕ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ထားသည္..။ ထြန္းလူေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးက မၾကည္ၾကည္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာက္ဖက္မွ ပင့္ေထာက္ထားသည္..။
မၾကည္ၾကည္တစ္ကိုယ္လုံး ရာဂပိုးေတြ တရြရြႏွင့္ လိႈက္လိႈက္ၾကြလာသည္..။ နည္းတဲ႕ လီးတန္ႀကီး မဟုတ္ေၾကာင္း စိတ္က ခန္႕မွန္းသိလိုက္သည္..။ ထြန္းလူက ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္သည္..။ မၾကည္ၾကည္ကလညး္ ျပန္စုပ္သည္..။ မၾကည္ၾကည္က သူ႕လွ်ာကို ထိုးထည္႕ေပးရာ ထြန္းလူက ျပန္စုပ္ေပးသည္..။ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္စီ ပြတ္သပ္ေနရင္း အေတာ္ၾကာၾကာ ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ေနၾကသည္..။ ႏွစ္ဦးစလုံး ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းနဲ႕ကို ခုန္ေနၾကသည္..။
တြဲျခင္း အိျခင္း အလွ်င္းမရွိပဲ ဝုိင္းဝန္းမို႕ေမာက္ေနေသာ နို႕အုံတင္းတင္းအိအိႀကီးက အသက္ရွဴေနသည္႕ စည္းခ်က္အလိုက္ နိမ္႕ခ်ီျမင့္ခ်ီ ျဖစ္ေနသည္..။
“ ငါကျဖင့္ ..တကယ္ေနမေကာင္းတာမွတ္လို႕ …ဟင့္…သူကေတာ့ … ဟိုဖက္ကဟာမကို ေခ်ာင္းၾကည္႕ၿပီး တဏွာရူးေၾကာ ထေနတယ္….” “ မမ..တက္လာတာ ၾကာၿပီလား…..”
“ အင္း…..”
ထြန္းလူက အေဒၚဟု မေခၚပဲ ယခင္ကတည္းကပင္ မမဟု ႏႈတ္က်ဳိးေနသည္..။
“ ဘာလို႕ အသံမေပးတာလဲ….”
“ ၾကည္႕ေကာင္းလို႕….”
မၾကည္ၾကည္က ထြန္းလူ၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ခပ္ဖြဖြ ဆုတ္ကာ တစ္ခါတစ္ခါ ညွစ္ညွစ္ေပးရင္း ခပ္ညဳညဳေျပာသည္..။
“ ခုတင္ေပၚ သြားစို႕ဗ်ာ….လုပ္ခ်င္လွၿပီ……” “ အလိုေတာ္….ရာရာစစ…ဟင့္…လူကိုမ်ား ဖာသယ္မွတ္ေန….”
လီးႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ မၾကည္ၾကည္ လက္တစ္ဆုပ္ပင္ မကခ်င္..။ ၿပီးေတာ့ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေက်ာလြန္းလွသည္..။
“ လာပါ….မမရာ…ဦးေလးျပန္လာရင္ ျပႆနာ တက္ေနပါဦးမယ္…”
“ ဘယ္ေတာ့မွ ခုခ်ိန္ ျပန္မလာဘူး… စိတ္ခ်….”
“ လုပ္မယ္ ..ေနာ္….”
“ ဘယ္သူက ခံမယ္ ေျပာလို႕လဲ…..”
“ ေဟာဒါႀကီးက ခံမယ္ ေျပာတာဗ်ာ….ကဲ…”
ထြန္းလူက ေျပာေျပာဆိုဆို မၾကည္ၾကည္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာက္မွပင့္ကုတ္ထည္႕လိုက္သည္..။ လက္ခလယ္က ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္သြားသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မာတင္း ခုံးထေနသည္..။ ေစာက္ေရေတြကလည္း စိုရႊဲ အိုင္ထြန္းေနသည္..။ ထြန္းလူက လက္ခလယ္ကို အဆုံးထိ ျမွဳပ္သြင္းၿပီး ရစ္၍ ဝိုက္၍ ေမႊေပးသည္..။ မၾကည္ၾကည္ တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ခနဲ တုန္ခါသြားၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးလည္း ၇မ္းခါသြားသည္..။
“ ေျပာအုံးဟယ္…..ေျပာအုံးဟယ္……ကဲ ကဲ….” မၾကည္ၾကည္ကလည္း အားက်မခံ ထြန္းလူ လီးတန္ႀကီးကို ဆုတ္ညွစ္၍ အေရျပားအရင္းထိတြန္း၍ ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ဳိး လုပ္ေပးသည္..။
“ အား…….အ……အား……ကၽြတ္…ကၽြတ္……”
ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ထြန္းလူႏႈတ္မွ အသံေတြ ထြက္သြားသည္..။ ထြန္းလူက အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ထြားႀကိဳင္းလ်က္ ရွိရာ မၾကည္ၾကည္ အရပ္အေမာင္းက သူအရပ္ထက္ ၅ လက္ခန္႕ နိမ္႕ေနသည္..။ ဗလကလည္း မၾကည္ၾကည္ထက္ မ်ားစြာ ဖြံ႕သည္..။
ထြန္းလူက မၾကည္ၾကည္ခါးကို ဆြဲလွန္လိုက္ရာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေရွ႕သို႕ျပဴး၍ ေကာ့တက္လာသည္..။ ထိုအခိုက္ဝယ္ လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဖိႏွိပ္၍ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ႕ကာ ခါးကိုႏွိမ္႕၍ ပင့္ထိုးထည္႕လိုက္သည္..။
“ဗ်စ္….ဖြတ္……..ဖြတ္…ျပြတ္……ျဗစ္……”
“ အင့္…အေမ႕……အား….အား..ကၽြတ္..”
အအိုေစာက္ဖုတ္ျဖစ္ေပသည္႕တိုင္ လီးတန္ႀကီးက ႀကီးမားတုတ္ရွည္လြန္းသျဖင့္ မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ သဲအူခိုက္မွ် က်ဥ္ဆိမ္႕ ရွိန္းဖိန္းသြားရသည္..။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိဖိသြင္းရာ လီးတန္ႀကီးက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ နစ္ဝင္သြားသည္..။ သည္အတိုင္းစြတ္ထိုးေနရုံျဖင့္ အခ်ဳိးက်က် ဝင္မည္မဟုတ္ပါ..။ မၾကည္ၾကည္ က အလိုက္သင့္ ကြ၍ ကား၍ ေကာ့ေပးသျဖင့္ ဟန္က်ပန္က် ဝင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္..။
“ မမ…လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်ေနာ္႕လည္ပင္းမွာ ခ်ိတ္ဖက္ထား….”
မၾကည္ၾကည္က ထြန္းလူေျပာသည္႕အတုိင္း လုပ္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္က လည္ပင္းကို ခိုင္ၿမဲစြာ ခ်ိတ္မိေသာအခါ ထြန္းလူက ကိုယ္ကို ေတာင့္မတ္၍ ဆန္႕လိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္တစ္ကိုယ္လုံး ေျမာက္ပါလာၿပီး ေျခေထာက္နွင့္ ၾကမ္းျပင္က တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ ကြာဟသြားသည္..။
ထို႕အျပင္ မၾကည္ၾကည္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ထြန္းလူခါးကို ခ်ိတ္ထားလိုက္သည္..။ သူ႕ခါးတြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ထြန္းလူက သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္မထားလိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္ တစ္ကိုယ္လုံး ကာမအရသာေတြ ဆိမ္႕ဆိမ္႕ထုံေနၿပီး လႈပ္တိုင္းလႈပ္တိုင္း ပူခနဲ ရွိန္းခနဲ ဖိန္းခနဲ က်င္ခနဲ လႈိက္ဆူပြက္ထေသာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ခံစားလိုက္ရသည္..။
ခါးထစ္ခြ ပုံစံႀကီးျဖင့္ လီးနွင္ ေစာက္ဖုတ္မွာ ကပ္လ်က္ရွိသည္..။ မၾကည္ၾကည္မွာ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း မိန္းမျဖစ္သည္႕တိုင္ ထြန္းလူက သက္ေသာင့္သက္သာ ခ်ီေပြ႕ထားႏိုင္သည္.။ ထိုအခ်က္က စြမ္းအားႏွင့္ ျပည္႕စုံေသာ ေယာက္်ားျဖစ္ေၾကာင္း လက္ေတြ႕သက္ေသျပရာ ေရာက္ေနသည္..။
တစ္ခ်ဳိ႕က ခြန္အားဗလႏွင့္ ျပည္႕စုံသည္႕တိုင္ ေယာက္်ားဟု သိသာထင္ရွားေစေသာ အဓိက အဂၤါရပ္ျဖစ္သည္႕ လိင္တန္မွာ ေသးလြန္းၾကသည္..။ ထြန္းလူမွာမူ အသက္ငယ္ေသးသည္႕တိုင္ ကာယဗလကလည္း ေတာင့္သည္..။ လီးတန္ကလည္း အံ႕ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အရွည္ ၇ လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိၿပီး လုံးပတ္က ၆ လက္မ တင္းတင္း ရွိသည္..။
သို႕ျဖစ္ရကား ကေလးတစ္ေယာက္အေမ အအိုျဖစ္သည္႕တိုင္ မၾကည္ၾကည္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ထြန္းလူလီးနွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ မဟုတ္ပဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္..။ ထြန္းလူက လီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္တပ္လ်က္သား ေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ဆီသို႕ လာသည္..။ တအိအိ တၿငိမ္႕ၿငိမ္႕ျဖင့္ မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ရင္တလွပ္လွပ္ ခုန္ ဖင္တဆတ္ဆတ္ တုန္လ်က္ လီးအရသာကို တနင့္တပိုးႀကီး ခံစားရင္း ပါလာသည္..။
ကုတင္ဆီသို႕ ေရာက္ေသာအခါ ကုတင္ေပၚတြင္ ကန္႕လန္႕ျဖတ္အေနအထားျဖင့္ ခ်ထားလိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္က အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေသာ ရမၼက္ခိုးမ်ားအျပည္႕ျဖင့္ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ ထြန္းလူကို စိုက္ၾကည္႕ကာ….
“ ဟြန္း….လူကျဖင့္ ႏို႕နံ႕ေတာင္ မစင္ေသးဘူး..၊ တတ္လိုက္တာက လြန္ေရာ…..ေျပာ..မိန္းမ ဘယ္နွစ္ေယာက္ လိုးဖူးလဲ…….”
“ ဒါ…ပထမဆုံးပဲ…မမရဲ႕….”
“ ဒီေလာက္ေတာင္ တတ္ေနမွေတာ့ ..ယုံေပါင္…..”
“ တကယ္ေျပာတာ မမရ…မမေစာက္ဖုတ္ကို ပထမဆုံး လုိးဖူးတာပဲ..၊ ဒါက အျပာစာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးလို႕ စမ္းၾကည္႕တာ…”
“ ဟြန္း….ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထည္႕ထားတာပဲ ရွိေသးတာ ဘယ္မွာ လိုးေသးလို႕လဲ..၊ လုပ္ေတာ့…..မမ တအားခံခ်င္လာၿပီ….”
ထြန္းလူက မၾကည္ၾကည္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဖက္ဆီသို႕ ဖိတြန္းလိုက္သည္..။ အထာ အေၾကာ သိေနေသာ မၾကည္ၾကည္က သူမလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဒူးေကာက္ေကြးကို ခ်ိတ္ထားလိုက္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ျပဴးေမာက္ ၾကြတက္လာၿပီး ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္မႊာမွာလည္း အက္ကြဲ ကားထြက္သြားသည္..။ ထြန္းလူက သူ႕လီးတန္ႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္မက ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္..။ ႀကီးမားတုတ္ရွည္ေသာ လီးတန္ႀကီးျဖစ္သည္႕အတြက္ ရိုးရိုးထြက္မလာပဲ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို တပါတည္း ဆြဲေခၚလာသည္႕ႏွယ္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးမ်ားက ၾကြတက္ပါလာသည္..။
ျပန္သြင္းလိုက္သည္႕အခါ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ အတူ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက ခ်ဳိင့္ခြက္နစ္ဝင္သြားသည္..။ ဤပုံဤနည္းျဖင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႕ ျပဳလုပ္ေပးရာ ေစာက္ေရေတြက စိုရႊဲအိုင္ထြန္းေနၿပီမို႕ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္႕တိုင္ လီးဝင္လီးထြက္က ေခ်ာေမြ႕ေနသည္..။ တစ္သက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္ သည္မွ်ေလာက္ ႀကီးမားတုတ္ရွည္ေသာ လီးမ်ဳိးကို မခံဖူးေသးသျဖင့္ စူးစူးနင့္နင့္ ရွိလြန္းလွၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမွန္သမွ် တၿဖိဳးၿဖိဳး တဖ်င္းဖ်င္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္ တလွပ္လွပ္ ျဖစ္လို႕ေနသည္..။
မၾကည္ၾကည္ခမ်ာ ေကာင္းလြန္းလွသည္႕အတြက္ သြားရည္မ်ားပင္ ထြက္က်လုမတတ္ ျဖစ္ေနရွာသည္..။ မၾကည္ၾကည္အေနျဖင့္ ပုဆိုးအတြင္းမွ ေတာင္မတ္ေနေသာ ထြန္းလူလီးႀကီးကို ျမင္မိကတည္းက ခံခ်င္စိတ္ေတြ မြတ္သိပ္ျပင္းျပခဲ႕ရသည္..။ ယခုေတာ့ ဆႏၵတို႕ ျပည္႕ဝခဲ႕ရၿပီ..။
ထြန္းလူကိုယ္ႏိႈက္ကလည္း တစ္ဖက္အိမ္က မနန္းမြန္တို႕၏ ေနာက္မီးလင္းအတြဲကို ၾကည္႕ၿပီး လီးေတာင္ဂြင္းတိုက္ေနခိုက္မို႕ ပို၍ အဆင္ေျပသြားသည္..။ သို႕မဟုတ္က သည္အခြင့္အလမ္းမ်ဳိး ေပၚေပါက္ဖို႕ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါသည္.။ ေယာက္်ားႏွင့္ စပ္၍ ေတာ္ရေသာ တူမို႕ ထြန္းလူဖက္က အရွိန္နွင့္ လန္႕ေနသည္မွာ ေသခ်ာသည္..။
အခုေတာ့ တစ္ဖက္အိမ္က အတြဲကိုေခ်ာင္းၾကည္႕ရင္း ထြန္းလူကိုယ္တိုင္ ကာမမီးေတာင္ႀကီး တဝုန္းဝုန္းႏွင့္ ေပါက္ကြဲေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္..။ ကိေလသာရမၼက္ ေခ်ာ္ရည္ေတြ တပြက္ပြက္ တဘြမ္းဘြမ္း လိႈ္က္ဆူပြက္ထေနခိုက္လည္း ျဖစ္ေတာ့သည္..။ ယခုေတာ့ အစစအရာရာ အေၾကာင္းတရားေတြ တိုက္ဆိုင္လာသည္မို႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ လိုးေနၾကရၿပီ..။ ထြန္းလူက သူ႕လီးတန္ႀကီးကို မွန္မွန္ ေျဖးေျဖးခ်င္းသာ အသြင္းအႏႈတ္လုပ္ၿပီးေနာက္ မၾကည္ၾကည္၏ တင္းတင္းမို႕မို႕ ဝင္းဝင္းစို႕စို႕ ေဖြးအုႏုရြေနသည္႕ ႏို႕အုံႀကီးႏွစ္မႊာကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အရင္းမွ ဆြဲကိုင္လိုက္သည္..။ သူ႕ပုံစံက အသားကုန္ႀကဳံးေဆာ္ေတာ့မည္႕ဟန္ ေပါက္ေနသည္..။ တကယ္လည္း ေဆာ္ပါေတာ့သည္..။
“ ဖြတ္….ျပြတ္…ျဗစ္……ပလြတ္…စြပ္…ဖြတ္……….ဘြတ္….ျပြတ္……”
“အင့္….အ…..အေမ႕….အီး….အ…..အင့္……….အ……ေမ႕….”
“ အင့္…အ….ကၽြတ္..ကၽြတ္….အ…..အီး….အေမ႕….”
ထြန္းလူလီးတန္ႀကီး ဝင္ထြက္ေနပုံက ပီျပင္လြန္းလွသည္..။ မၾကည္ၾကည္ လက္ႏွစ္ဖက္က ဒူးေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲခ်ိတ္ထားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ျပဴးထြက္အက္ကားေနသည္..။
၆ လက္မလုံးပတ္အတုတ္ရွိေသာ လီးတန္ႀကီး တိုးဝင္သြားတိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူႀကီးႏွစ္မႊာမွာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္အတူ ႀကဳံ႕ဝင္သြားၿပီး လီးတန္ႀကီး ျပန္ထြက္လာသည္႕အခါ ၾကြတက္လာသည္..။
အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ေဖာက္ထြင္းတိုးဝင္သြားရသည္မွာ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ႏွင့္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ရွိလြန္းလွသည္..။ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသးေသာ ေစာက္ဖုတ္အရသာကို တစိမ္႕စိမ္႕ ခံစားရင္း ထြန္းလူ ကာမရာဂမာန္ေတြ ၾကြသထက္ ၾကြလာသည္..။
ထိုသို႕ၾကြၾကြတက္လာေသာ ကာမဆႏၵေတြက ေဆာင့္ခ်က္အရွိန္ကို ျပင္းထန္ေစသည္..။ ႏို႕အုံဝင္းဝင္းမို႕မို႕ႀကီးေတြကို အေျခအရင္းမွ အက်အန ဆုပ္ကိုင္၍ အားမာန္ပါပါ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေသာ ထြန္းလူပုံစံက က်ားရိုင္းပ်ဳိတစ္ေကာင္ မာန္ဖီေနသည္႕အလား ျဖစ္သည္.။
လီးေခ်ာင္းတေလွ်ာက္လုံး ပူရွိန္းက်င္ဆိမ္႕ေနသည္..။ ထြန္းလူက အခ်က္ ၅၀ ခန္႕ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးၿပီးေနာက္ လီးတန္ႀကီးကို အရင္းထိကပ္ေအာင္ ဖိသြင္းထားလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကို ကုန္း၍ မၾကည္ၾကည္၏ နို႕အုံမို႕မို႕ႀကီးအေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ စို႕လိုက္သည္..။ “ ျပြတ္….ျပြတ္…ပလြတ္…ျပြတ္……..”
“ အား….အ….အား…ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္…အမေလးေလး….ေကာင္း…ေကာင္းလိုက္တာ..ေမာင္ေလး…ရယ္…ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေနတာတုန္း…..ဟယ္…….အင္း…ဟင့္…ဟင့္..ကၽြတ္ ကၽြတ္…အမေလး…ေနာ္..ဟင့္……..”
လီးႀကီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ္သြင္းထားၿပီး ဆက္မေဆာင့္ေသးပဲ ႏို႕သီးေခါင္းကို စို႕ေပးေနသည္႕အတြက္ မရိုးမရြႀကီးျဖစ္လာရာက တအီးအီး တအားအား အသံေတြထြက္လ်က္ မၾကည္ၾကည္တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို တဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လူးလြန္႕ တြန္႕လိမ္ေနေတာ့သည္..။
အလိုးခံရသည္မွာ ေပါ႕ေပါ႕ရႊတ္ရႊတ္ မဟုတ္ပဲ တနင့္တပိုးႀကီးျဖင့္ အီဆိမ္႕လြန္းလွသည္..။
“ အားလား လား…..အာ့…..ယား….ယားတယ္…ကြာ….ဟင့္ ဟင့္….ဟင့္.အင္း…အေမ႕….ကၽြတ္ ကၽြတ္….အင့္…..ရွီး….”
မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့…။ ဤမွ် ခံစားရခက္ေလာက္ေအာင္ ဆိမ္႕က်င္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ အေတြ႕အႀကဳံကို ေရွးယခင္က ခံစားခဲ႕ရဖူးသည္မွ မဟုတ္ပဲ…။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ မိန္းမႏွင့္ မေတြ႕ဖူးေသးပါဘဲ ယခုကဲ႕သို႕ ကာမဗဟုသုတေတြ ျပည္႕ဝေနျခင္းမွာ အျပာကားမ်ားႏွင့္ အျပာစာအုပ္ေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျဖစ္သည္..။ လူကလည္း ေယာက္်ားပီသသည္႕အျပင္ ကိုယ္ခႏၶာကလညး္ အရြယ္ႏွင့္ မမွ်ေအာင္ ႀကံ႕ခိုင္ထြားႀကိဳင္းလွသည္..။ ထို႕အျပင္ တဏွာရာဂစိတ္ကလည္း ျပင္းထန္သည္..။ ယခုေတာ့ အထန္ အထန္ခ်င္း ၊ အသန္ အသန္ခ်င္း ေတြ႕ေနၾကၿပီ..။ မၾကည္ၾကည္ကလည္း အသက္ ၃၀ အရြယ္ဆိုသည္႕တိုင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးက်စ္လ်စ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္အဆက္အေပါက္ႏွင့္ ထိုကိုယ္ခႏၶာကို တန္ဆာဆင္မြမ္းမံေသာ အသားအုံ ၊ အသားဆိုင္ေတြက အဖုအထစ္ အမို႕အေမာက္ အရိႈက္အဟိုက္ အစြင့္အကား အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ ျပည္႕စုံလြန္းသည္..။
ေယာက္်ားႏွင့္ လိုးတုိင္း လိုးတုိင္း အားရေက်နပ္ခဲလွသည္..။ ကာမဆႏၵ ျပည္႕ဝခဲသည္..။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ လက္တို႕ ၊ ခရမ္းသီးတို႕ျဖင့္ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္လြန္းေသာ ရမၼက္မီးေတာက္ေတြကို ၿငိမ္းသတ္ခဲ႕ရေပါင္းလည္း မနည္းလွေပ..။ တစ္ခုေတာ့ အံ႕ၾသစရာေကာင္းသည္..။ မၾကည္ၾကည္မွာ တဏွာရာဂ အားႀကီးလွသည္႕တိုင္ ယခု ထြန္းလူႏွင့္ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးျဖစ္ခဲ႕သည္မွ အပ အရင္အခ်ိန္ေတြက ေနာက္မီးလင္း ၊လင္ငယ္ေနျခငး္ အလ်ဥ္းမ၇ွိခဲ႕..။
ထိုသို႕ေနႏိုင္ခဲ႕ျခင္းမွာလည္း တျခားေၾကာင့္ မဟုတ္..။ မၾကည္ၾကည္သည္ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ပညာေပး တီဗီဇာတ္လမ္းေတြ ၾကည္႕ၿပီး အိတ္ခ်္အိုင္ဗီပိုးကူးမွာ အလြန္ေၾကာက္သည္..။ ထို႕အျပင္ သူ႕ေယာက္်ားကိုလည္း လန္႕သည္.။ သူေယာက္်ားက အေန ရိုးေအးသည္မွန္ေသာ္လည္း ေဒါသထြက္ စိတ္တိုလာၿပီဆိုလ်င္ ဘာကိုမွ စဥ္းစားခ်ိန္ဆမေနပဲ ေသလုမတတ္ျဖစ္ေအာင္ ရိုက္တတ္သည္..။
ယခု ထြန္းလူႏွင့္ လြန္က်ဴးခဲ႕မိျခင္းမွာလည္း ဘယ္လိုမွ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ကာမလိုအင္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ေတာ့၍သာ ျဖစ္သည္..။ ထြန္းလူ မိန္းမႏွင့္ မေတြ႕ဖူးေသးေၾကာင္း မၾကည္ၾကည္က သိသည္..။ ထို႕ေၾကာင့္ ေရာဂါပိုးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိတ္ခ်ရသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က လူစိမ္းသူစိမ္းလည္း မဟုတ္..။ ကိုယ္႕အိမ္မွာေနသည္႕ ေယာက်္ားႏွင့္ စပ္၍ ေတာ္ရေသာ တူ…။
ဤသို႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္က ရိပ္မိသိရွိဖို႕ မလြယ္..။ ေတာင္ဖက္အိမ္က မနန္းမြန္ ေနာက္မီးလင္း လင္ငယ္ေနတာ တစ္ခ်ဳိ႕က သိကုန္ၾကၿပီ..။ ၿပီးေတာ့ မနန္းမြန္က သည္တစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္ မက..။ သူ႕သမီး ရည္စားႏွင့္ ပင္ လြတ္သူ မဟုတ္..။
ႏို႕ကို အားရပါးရ တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္ စို႕ေပးေနျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး ထြန္းလူက သူ႕လီးႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ႏႈတ္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ႏွပ္ၿပီး အေငြ႕ခံထားရသည္မို႕လား မသိ ၊ လီးတန္ႀကီးမွာ ေစာေစာကထက္ပင္ ပိုထြားလာၿပီး ပို၍ မာေတာင့္လာသည္..။
ထြန္းလူက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ထြက္လာေသာ သူ႕လီးကို ျပန္သြင္းသည္..။ ဤသို႕ အသြင္းအႏႈတ္ကို ေလးငါးဆယ္ခါ ခပ္မွန္မွန္ ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ေစာေစာကအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ျပန္ေဆာင့္လိုးျပန္သည္.။ “ ဖြတ္….ျပြတ္…ဘြတ္…ျပြတ္……..ဖြတ္…..”
“ အမေလး…အင့္….အင့္…အား….အ…အေမ႕..အင့္….အီး…….”
မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ကလည္း ၿငီး ၊ ဖင္ဆုံႀကီးကိုလည္း ျပင္းအားေကာင္းေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ပစ္ပစ္ခံသည္.။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ တခ်က္တခ်က္ အိမ္ပင္ တသိမ္႕သိမ္႕ ခါခါသြားသည္..။
မၾကည္ၾကည္ ေစာက္ေခါင္းထဲ တလႈိက္လိႈ္က္ႏွင့္ ယား ယားၾကြတက္လာသည္..။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးလည္း က်င္ဆိမ္႕ ပူရွိန္းေနသည္..။ ႏို႕သီးေခါင္းတဝိုက္ရွိ အညိဳဝိုင္းေလးမွာ စူေဖာင္းမို႕တက္ေနသည္..။
ေနာက္ဆုံးေဆာင့္ခ်က္က သားအိမ္ေခါင္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဆာင့္ထည္႕မိရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဆတ္ခနဲ တုန္ခါသြားၾကသည္..။ မၾကာခင္မွာပင္ ဒူးေကာက္ေကြးကို ခ်ိတ္ထားေသာ မၾကည္ၾကည္ လက္မွာျပဳတ္ထြက္သြားၿပီး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကလည္း ေဘးသို႕ ကားထြက္သြားသည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲ က်င္ခနဲ စစ္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္၍ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ကာမအရသာကို ခံစားေနစဥ္ ထြန္းလူ လေရပူပူေတြက သားအိမ္ဝကို ဗ်င္းခနဲ ဗ်င္းခနဲ ပန္းထည္႕လိုက္သည္ကို ေႏြးခနဲပင္ ခံစားသိရွိလိုက္ရသည္.။ အားရေက်နပ္ျခင္းႏွင့္ အတူ သူမ၏ ပူေလာင္ျပင္းျပခဲ႕၇ေသာ ကာမဆႏၵေတြ ျပည္႕ဝသြားပါေတာ့သည္.။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ထိုေန႕မွစ၍ သူ႕ဦးေလး မရွိခိုက္အခ်ိန္တိုင္း မၾကည္ၾကည္ႏွင့္ လစ္လ်င္ လစ္သလို လင္မယားလုပ္တန္း ကစားလာခဲ႕သည္မွာ ကိုးတန္း ၂ ႏွစ္က်၍ ရြာျပန္ေခၚသည္အထိပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္..။ ပိပိရိရိ လုပ္ကိုင္ခဲ႕သည္ေၾကာင့္ သူ႕တူနွင့္ သူ႕မိန္းမတို႕ ေမ်ာက္ႏွစ္ပါးသြားခင္းေနသည္ကို မၾကည္ၾကည္ ေယာက်္ားခမ်ာ လုံးလုံးမသိရွာခဲ႕ပါ..။
ထြန္းလူ ရြာျပန္သြားစကဆိုလ်င္ မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္ကာ လင္တရူးရသည္႕ ရက္ေတြ အေတာ္ၾကာခဲ႕၇သည္.။ ရြာသို႕ အလည္ျပန္ကာ ထြန္းလူထံ သြားကုန္းခ်င္သည္႕စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ႕ရေသးသည္.။ ထြန္းလူကလည္း ရြာျပန္သြားခ်ိန္မွ စ၍ တစ္ေခါက္တစ္ခါမွ ေပၚမလာေတာ့..။ ထြန္းလူလည္း ရြာျပန္ေရာက္ခါစ ရက္ေတြမွာ ရူးမတတ္ ခံစား၇သည္..။ တျဖည္းျဖညး္ ေနသားက်လာကာမွ သူ႕စိတ္က ဤဝန္းက်င္ရွိ အာရုံမ်ားအေပၚ ေပ်ာ္ေမြ႕က်က္စားလာႏိုင္သည္..။ မႏၱေလးက ျပန္ေရာက္ကတည္းက မိန္းမ မခ်ရသည္မွာ ယေန႕အခ်ိန္ထိျဖစ္သည္..။ အေဖတို႕ လင္မယား လွည္းနွင့္ ထြက္သြားသည္မွ စ၍ ထြန္းလူ အျပာစာအုပ္ ဖတ္ေတာ့သည္..။ အျပာစာအုပ္က အေဖတို႕ မရွိခိုက္တြင္သာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖတ္ရသည္..။ မႏၱေလးမွာ ေနစဥ္ကတည္းက စုေဆာင္းထားခဲ႕ေသာ စာအုပ္မ်ားျဖစ္သည္..။
စုစုေပါင္း အုပ္တစ္ရာေလာက္ရွိသည္။ အေပၚထပ္ရွိ သူအခန္းထဲက ေသတၱာထဲတြင္ အေသအခ်ာ သိမ္း၍ ေသာ့ခတ္ထားသည္..။
ထြန္းလူ ေအာက္ထပ္မဆင္းေတာ့ပဲ အေပၚထပ္ရွိ သူ႕အခန္းထဲမွာပင္ စာအုပ္ဖတ္ေန၏ ..။ တံခါးဖြင့္ ေလညွင္းခံရင္း တစ္အုပ္ၿပီးတစ္အုပ္ ဖတ္လာရာ သုံးအုပ္ေက်ာ္လာေတာ့ ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။
အျပာစာအုပ္ဖတ္စဥ္ကပင္ သူ႕လီးႀကီးမွာ ေထာင္မတ္ေနသည္ျဖစ္ရာ အိပ္ေပ်ာ္စဥ္မွာလည္း ဆက္လက္ ေထာင္ၿမဲသာ ေထာင္ေန၏ ။ အိပ္မက္ထဲတြင္ သူစိတ္ဝင္စားေနေသာ မႏွင္းသြယ္တို႕ အိမ္ဖက္ေရာက္သြားသည္..။ သူေရာက္သြားေတာ့ မႏွင္းသြယ္ ထမင္းခ်က္ေနသည္..။ ထမီရင္လ်ားႀကီးႏွင့္ ဖင္ထိုင္ခုံေပၚ ကားယားႀကီး ဖင္ခ်ထိုင္ရင္း ထမင္းအိုး ငွဲ႕ေနသည္..။ အေသအခ်ာၾကည္႕ေတာ့ ထမီေအာက္စႀကီးက လြတ္ေနၿပီး ေပါင္ၾကားအတြင္းရွိ ေစာက္ေမႊးမဲမဲ အုပ္အုပ္ေတြကို ျမင္ေနရသည္..။
ထိုအျခင္းအရာကို ျမင္ရသည္႕အတြက္ ထြန္းလူလီးႀကီးမွာ ေတာင္မတ္လာ၏ ။ ထိုစဥ္ မႏွင္းသြယ္က ထမင္းအိုးကို မီးဖိုေပၚျပန္တင္ရင္း…
“ ထြန္းလူေရ…မမကို စဥ္႕အိုးထဲက ေရတစ္ခြက္ေလာက္ ခပ္ေပးစမ္းပါ…”
“ ဟုတ္ကဲ႕…..ဟုတ္ကဲ႕……”
ထြန္းလူ စဥ္႕အိုးထဲ ေရခပ္ရင္း အေတြးတစ္ခု ဝင္လာသည္..။ ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို မႏွင္းသြယ္ျမင္ေအာင္ ျပခ်င္သည္..။ သည္ေတာ့ ပုဆုိးကို ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလး ခ်ိတ္ရုံသာ ခ်ိတ္ထားသည္..။ သူက ေရခြက္လွမ္းအေပး မႏွင္းသြယ္က ေရခြက္လွမ္းအယူ ကိုယ္ကိုလႈပ္ၿပီး သူ႕ပုဆိုးကို ကၽြတ္က်သြားေအာင္ လုပ္ရမည္..။ သို႕မွသာ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို မႏွင္းသြယ္ အနီးကပ္ျမင္ႏိုင္ၿပီး သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္သြားမွာ ျဖစ္သည္..။
“ ေရာ့….မမ…..”
“ ေအး……ေအး….”
ထြန္းလူက ကိုယ္ကိုကုန္း၍ ေရခြက္ကိုလွမ္းအေပး မႏွင္းသြယ္က လွမ္းအယူ ထြန္းလူက ေျမႀကီးတြင္တိုက္ေနေသာ သူ႕ပုဆိုးစကို ေျခဖဝါးႏွင့္ ဖိဆြဲခ်လိုက္သည္..။ ခ်ိတ္ရုံသာ ခ်ိတ္ထားေသာ ပုဆုိးစက ေအာက္သို႕ ပုံက်သြားသည္..။
“ ဟာ…ဟာ…လုပ္….လုပ္ပါ..အုံး…….
ထြန္းလူက တဟာဟာ ႏွင့္ အသံျပဳရင္း သူ႕ပုဆိုးကို အားေနေသာ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ လွမ္းဆြဲေသာ္လညး္ မမွီေတာ့..။ က်န္လက္တစ္ဖက္က မႏွင္းသြယ္ထံ ေရခြက္လွမ္းေပးေနရသျဖင့္ ဘာမွ လုပ္လို႕မရ..။
ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက မႏွင္းသြယ္မ်က္ႏွာႏွင္ အနီးေလး..။ တရမ္းရမ္းႏွင့္ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ၾကည္႕ရင္း မႏွင္းသြယ္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ မင္သက္ အံ႕ၾသေန၏..။
ဤမွ် ႀကီးမားေသာ လီးတန္ႀကီးကို တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ အခုမွ ျမင္ဖူး၏ ..။ သူ႕ေယာက္်ားလီးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ႀကီးသည္..။ လီးႀကီးကို စိုက္ၾကည္႕ေနေသာ မႏွင္းသြယ္မ်က္လုံးေတြက ကိေလသာ ရမၼက္အေရာင္ေတြ တလက္လက္ ဝင္းေျပာင္လာသည္..။
အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္းသည္႕ လီးတန္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရသည္႕အတြက္ မႏွင္းသြယ္ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြ ဖ်င္းခနဲ ထသြားသည္..။ မႏွင္းသြယ္လက္ထဲ ေရခြက္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ ထြန္းလူက ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာ ေကာက္ဝတ္ၿပီး ေနာက္သို႕လုံးဝလွည္႕မၾကည္႕ေတာ့ပဲ သူ႕အိမ္ဖက္ဆီသို႕ ထြက္ေျပးခဲ႕သည္..။
“ ဟဲ႕…ဟဲ႕…အဟင္း…ဟင္း….ဟဲ႕..ဟဲ႕ …အို…ထြန္းလူ….ဟဲ႕ေကာင္ေလး….”
ကပ်ာကယာေျပးထြက္သြားေသာ ထြန္းလူကို မႏွင္းသြယ္က လွမ္းေခၚရင္း တဟင္းဟင္းႏွင့္ ရယ္ေမာေနသည္..။ မ်က္လုံးက တဆင့္ လီးႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေစာက္ဖုတ္ထံ သတင္းပို႕လိုက္ၿပီျဖစ္ရာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာက္ေရေတြ တစိမ္႕စိမ္႕ ထြက္လ်က္ ေဖာင္းၾကြၿပဲအာလာသည္..။ မႏွင္းသြယ္စိတ္ထဲမွာ ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ရွက္လြန္း၍ ထြက္ေျပးသည္ဟုသာ ထင္မွတ္ေနသည္..။
ထြန္းလူအေသအခ်ာ အကြက္ဆင္၍ တမင္ရြေအာင္ လုပ္ထားခဲ႕သည္ကို လုံးဝမရိပ္မိခဲ႕..။ ေစာေစာက ဟင္းခ်က္မည္ဟု စိတ္ကူးထားရာ ဟင္းမခ်က္ေတာ့ဘဲ ပဲတစ္အိုးသာ မီးဖိုေပၚ ကပ်ာကယာတင္ၿပီး ထြန္းလူေနာက္သို႕ ခပ္သုတ္သုတ္ လိုက္လာခဲ႕သည္..။ မႏွင္းသြယ္မွာ အတြင္းခံေဘာ္လီမပါပဲ ထမီရင္လ်ားသက္သက္ႀကီးႏွင့္ ျဖစ္သည္..။
ထြန္းလူကို တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚရင္း အူယားဖားယားႀကီးႏွင့္ လိုက္လာ၏ ။ မႏွင္းသြယ္ အေပၚထပ္တက္လာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျခသံေတြၾကားေနရသည္..။ ထြန္းလူက ပက္လက္လွန္ မ်က္စိမွိတ္ အိပ္ေနသည္..။ ပုဆိုးတြင္းမွ ေငါက္ေတာက္ႀကီး မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကိုၾကည္႕၍ မႏွင္းသြယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လိႈက္လိႈက္ႀကီး ယားၾကြလာသည္..။
မႏွင္းသြယ္ အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုးပိတ္လိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ ခုတင္ေအာက္တြင္ သူမထမီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။ မို႕ေမာက္ခၽြန္ေကာ့ေနေသာ ႏို႕အုံႀကီးက ေဖြးဥၿပီး ဝင္းအိတင္းေျပာင္ေနသည္…။ မႏွင္းသြယ္က ထြန္းလူပုဆိုးကို လီးတန္ႀကီးေပၚေအာင္ ပင့္လွန္လိုက္သည္..။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြ တင္းေဖာင္းလ်က္ နီညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာသည္..။ လန္ေနေသာ လီးဒစ္ဆံႀကီးက အားေကာင္းလွေသာ ကာမေသြးေၾကာေတြေၾကာင့္ ၿပဲအာဝင္းေျပာင္ေနသည္..။
မႏွင္းသြယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ယားၾကြေသာ ေဝဒနာႀကီးက တလႈိက္လိႈက္ႀကီး ထလာသည္..။ ေစာက္ဖုတ္တစ္အုံလုးံ တဆတ္ဆတ္လႈပ္လ်က္ ေစာက္ေရေတြက တစိမ္႕စိမ္႕ထြက္က်ေနသည္.။ အဖုတ္ႀကီးက သိသိသာသာ အာလာသည္.။
မႏွင္းသြယ္ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ထြန္းလူကိုယ္ေပၚ ကားယားခြကာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ၿဖဲ၍ ဒစ္ဆံႀကီးထိပ္၌ ေတ႕ကာထားလိုက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းယူသည္..။ လီးတန္ႀကီးက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အေနအထားျဖင့္ တိုးဝင္လာသည္..။
“ ျဗစ္…….ၿဗိ….ဖြတ….ပလြတ္…..ျပြတ…….ဖြတ္….ျဗစ္…..”
တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေသာအခါ မႏွင္းသြယ္က ကိုယ္ကို မၾကြ၍ ျပန္ႏႈတ္သည္..။ နာသည္ဟု မဆိုသာေသာ္လည္း လီးတန္ႀကီးက တုတ္ရွည္လြန္းၿပီး သူမေစာက္ေခါင္းကလည္း သည္မွ်ေလာက္ ထြားေသာလီးဟူ၍ တစ္ခါမွ် မဝင္ဖူးေသးသျဖင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့ေခ်ာ့ မွ်င္းမွ်င္း သြင္းေနရေလသည္..။
ေလးငါးခါေလာက္ ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ လီးနွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ မဟာမိတ္ျဖစ္လာၿပီး အဝင္အထြက္ ေခ်ာမြတ္လာသည္..။ လီးႏွင့္ ကင္းျပတ္ေနသူမို႕ မႏွင္းသြယ္၏ ကာမေဇာေတြ အလြန္အမင္း ထန္ျပင္းႏိုးၾကြလာသည္..။ သည္ေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းေနရတာ အားမရေတာ့သည္႕အတြက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေတာ့သည္..။
“ ဖြတ္…ပလြတ္…….ျပြတ္…..ဘြတ္…..ျဗစ္…..ပလြတ္……ဖြတ္…..” “ အင့္….အင့္…..အ……..အီး….အ.အား…….”
ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္လာၿပီး ေစာက္ေရေတြ ဒလေဟာထြက္က်လာသည္မို႕ ဖိထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ဤမွ် ဆူၿဖိဳးထြားႀကိဳင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးျဖင့္ အားရပါးရ ဖိခ်လိုက္ရာ အရွိန္ျပင္းလြန္းသျဖင့္ ထြန္းလူ ႏႈတ္မွ အင့္ခနဲ ပင္အသံထြက္သြားၿပီး အိပ္မက္က လန္႕ႏိုးသြားရေတာ့သည္..။
သူ႕လီးတန္ႀကီးမွာ ေႏြးေထြးႏူးညံ႕ေသာ အေခါင္းလိုလိုအရာက ညွစ္ကာဆုတ္ေပးေနသလို ခံစားေနရမႈကို သတိထားမိရာ စိတ္ထဲ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားမိသည္..။ အိပ္ခ်င္မူးတူးအခိုက္မို႕ မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားဆဲ ျဖစ္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုဥဥေတြက အလြန္သန္စြမ္းေသာ ညွစ္အားျဖင့္ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို ညွစ္ညွစ္ေပးေနသည္ျဖစ္ရာ ထြန္းလူတစ္ေယာက္ အေကာင္းႀကီးေကာင္းလ်က္ အီဆိမ္႕ေနရပါေတာ့သည္..။
အခုခ်ိန္ထိ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေဝခြဲမ၇ေသးေပ..။ အိပ္မက္လိုလို ဘာလိုလို အီလည္လည္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနေသးသည္..။ ထြန္းလူက လက္နွင့္ သူ႕လီးကို ကိုင္စမ္းၾကည္႕လိုက္ရာ လီးကိုမစမ္းမိပဲ မႏွင္းသြယ္၏ အသားဆိုင္ ႏုႏုေထြးေထြး ေႏြးေႏြးအိအိအုံႀကီးကို စမ္းမိလိုက္သည္..။ အံ႕ၾသလြန္းသျဖင့္ မ်က္လုံးကို ျဗဳန္းခနဲ ဖြင့္ၾကည္႕လိုက္ရာ…
“ ဟာ….ဟာ…..တကယ္…တကယ္…ဟာ..မမ….ႏွင္းသြယ္….အား အား……”
ထြန္းလူက အတင္းလူးလဲထမည္ျပဳရာ ၊မႏွင္းသြယ္က အထမခံပဲ ထြန္းလူရင္ဘတ္ကို လက္ႏွင့္ဖိထားသည္..။ ထြန္းလူက မ်က္လုံးႀကီးျပဴးလ်က္…
“ မမ….မႏွင္းသြယ္…၊ ဟာ…တကယ္…တကယ္…တကယ္ မႏွင္းသြယ္ႀကီးဟ….”
မႏွင္းသြယ္မွာ ေကာင္းလည္းေကာင္း ၊ ျပဴးျပဴးၿပဲၿပဲ ရုန္းထရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ထြန္းလူကို ၾကည္႕၍ တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာေနသည္..။
“ ဟဲ႕…တကယ္ႏွင္းသြယ္ မဟုတ္လို႕ နင့္အေမ ေစာက္ပတ္ ႏွင္းသြယ္ျဖစ္ရမွာလား….ဟဲ႕….အဟင္း….ခစ္ခစ္…..ခစ္…..” မႏွင္းသြယ္က ၾကာမ်က္ေစာင္းျဖင့္ ထိုးရင္း ညဳတုတု ေျပာလိုက္သည္..။
“ အိပ္မက္….အိပ္မက္ထဲက …မ…မဟုတ္ဘူးလား….”
“ ငါ႕ႏွယ္ေနာ္…လူတစ္ေယာက္လုံး တက္ခြလိုးေနတာ ျမင္လ်က္နဲ႕ ဘယ္႕ႏွယ္ အိပ္မက္ ဟုတ္ရမွာလဲ…လို႕….”
“ ေဟာ….ဗ်ာ….တကယ္….”
ထြန္းလူက တကယ္႕ကို မယုံၾကည္ႏိုင္ေသာ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ ၾကည္႕ရင္း အံ႕ၾသစြာ ေျပာသည္..။
“ ကဲ…ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွတာ…ေဟာဒီမယ္ဟယ္…ေစာက္ဖုတ္… ၊ ေဟာဒီမယ္ဟဲ႕…ေစာက္ဖုတ္…..”
မႏွင္းသြယ္က စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ တဖြတ္ဖြတ္ျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ျပလိုက္သည္..။ သည္ေတာ့မွ အိပ္မက္မဟုတ္ပဲ တကယ္ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္မွန္း သိေတာ့သည္..။
“ က်ေနာ္…အိပ္မက္ထဲမွာ မႏွင္းသြယ္ကို လိုးေနတာလို႕…အိပ္မက္ မက္ေနတာ…တကယ္ …တကယ္…”
ထြန္းလူက သူ႕အိပ္မက္အေၾကာင္းျပန္ေျပာျပေတာ့ တခစ္ခစ္ တဟင္းဟင္းႏွင့္ သေဘာေတြ က်ေနၾကသည္..။
“ မမက ဘာလာလုပ္တာလည္း…ဟင္….” “ ကိုသိန္းစိုးဆီက စာလာလို႕ ငါကလည္း သိပ္စာမတတ္..၊ ေရးထားတာေတြကလညး္ ရႈတ္ရွက္ခတ္ေနလို႕ နင့္ ဖတ္ခိုင္းမလို႕ အလာ…၊ နင့္လီးႀကီး ေတာင္မတ္ေနတာျမင္ေတာ့ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအားႀကီးျဖစ္လာတာနဲ႕ အေပၚကေန တက္ခြလိုးပစ္လိုက္တာ.. အခု တစ္ခ်ီေတာင္ ၿပီးသြားၿပီ…သိရဲ႕လား…ဟြန္႕…….”
မႏွင္းသြယ္ ထိုသို႕ေျပာရင္း သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ကပ္ကပ္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္ေသးသည္..။
“ ဘယ္မလဲ…စာ…”
“ ေဟာဒီ မယ္..”
ထြန္းလူေဘးတြင္ ခ်ထားေသာ စာကိုယူေပးသည္..။ ထြန္းလူက ဖတ္ၾကည္႕လိုက္သည္..။
“ မမ…အခုနကလို ေဆာင့္ေပးစမ္းပါ…ဇိမ္နဲ႕ ဖတ္ခ်င္လို႕….”
မႏွင္းသြယ္က ထြန္းလူေျပာသည္႕အတုိင္း မွန္မွန္ကေလး တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ကာ ေရွ႕ေနာက္ ယိမ္းထိုးကာ ႏွဲ႕ႏွဲ႕ေပးလိုက္သည္..။
သို႕ …….../
မိန္းမ…ငါ ဆယ္ရက္ေလာက္ ၾကာအုံးမယ္..၊ မႏၲေလးကားႀကီးကြင္း ဂိတ္မွာ ေငြသုံးသိန္း လႊဲထားတယ္..။ လက္မွတ္ထိုး ထုတ္လိုက္ပါ..။ နားမလည္ရင္ ထြန္းလူကို ေခၚသြား..။ သူ႕ကိုလည္း မုန္႕ဘိုး ေကာင္းေကာင္းေပးလိုက္..။ သိန္းစိုး
---------------------------------x---------------------------------x----------------------
ၿပီးပါၿပီ…။
ထြန္းလူ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ထဲ ဝင္စမို႕ လူပ်ဳိေသြး လူပ်ဳိ ဗီဇ လူပ်ဳိ အေတာင္အလက္ေတြ စုံလင္လာၿပီ ျဖစ္သည္..။ သူအစ္မ ခ်ဳိလြင္က မႏွစ္က အိမ္ေထာင္ ခြဲသြားၿပီ ျဖစ္၍ မိဘမ်ား ညအိပ္ညေန ခရီးသြားေသာအခါ သူတစ္ေယာက္ထဲသာ အိမ္မွာ က်န္ေနခဲ႕ေလ႕ ရွိသည္..။
သူတို႕အိမ္ ေနာက္ေဖးက မႏွင္းသြယ္ႀကီးကို ထြန္းလူ စိတ္ဝင္စားေနသည္မွာ ၾကာၿပီ..။ မႏွင္းသြယ္က အသက္ ၃၀ ခန္႕ရွိၿပီး ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လုံးႀကီးေပါက္လွ အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္သည္..။ အိမ္ေထာင္သည္ ဆိုေသာ္လညး္ သားသမီး တစ္ေယာက္မွ် မထြန္းကား ..။ သူ႕ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုးက သူမထက္ ၅ ႏွစ္ခန္႕ ႀကီးၿပီး အေရာင္းအဝယ္ ကိစၥႏွင့္ မၾကာ မၾကာ ခရီးထြက္ေလ႕ ရွိသည္..။ တစ္ခါ တစ္ခါ ထြက္လ်င္ ၁၅ ရက္ တစ္လခန္႕ ၾကာတတ္သည္..။
အတိအက်ေတာ့ မထြက္..။ သူ႕ေယာက္်ား ကိုသိန္းစိုးမွာ မုံရြာဘက္တြင္ မယားငယ္ ရိွသည္ဟု သတင္းသဲ႕သဲ႕ ၾကားထားသည္..။ ထိုမယားငယ္ႏွင့္ ကေလး ၂ ေယာက္ပင္ ရေနၿပီဟုလည္း သတင္းထြက္ေနသည္.။
သို႕ေသာ္ မ်က္စိေရး နားေရး က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေက်းလက္ေန ေတာသူေတာင္သား ေတြမို႕ ဤမွ် ခရီးေဝးေသာ အရပ္ကို က်က်နန စုံစမ္း မေနၾကေတာ့..။ ေကာလဟာလဟုသာ သတ္မွတ္လိုက္ၾကသည္..။
ထြန္းလူ ရြာသို႕ ျပန္ေရာက္သည္မွာ မႏွစ္ကမွ ျဖစ္သည္..။ ေစာေစာက မႏၱေလးတြင္ ေနထိုင္ေသာ ဦးေလး ဝမ္းကြဲအိမ္မွာ ေနထိုင္ၿပီး ေက်ာင္းတက္သည္..။ ကိုးတန္း ၂ ခါက်ၿပီးေသာအခါ ထြန္းလူအေဖက ေက်ာင္းဆက္မထားေတာ့ပဲ ပ်က္စီးမွာစိုး၍ ေက်ာင္းႏႈတ္ၿပီး ရြာျပန္ေခၚလာခဲ႕သည္..။
ထြန္းလူတို႕က ဂ်ဳံေျမေတြ ဧကမ်ားစြာရွိ၍ စီးပြားေရး ေခ်ာင္လည္ၾကသည္..။ အေကာင္ေရ ၃၀ ခန္႕ရွိေသာ နြားၿခံတစ္ၿခံလည္း ရွိရာ ဤရြာတြင္ ေတာသူေဌး စာရင္းဝင္မ်ား ျဖစ္သည္..။ မိဘမ်ားကပ်က္စီးမွာစိုး၍ ရြာျပန္ေခၚသည္႕တိုင္ ထြန္းလူကေတာ့ ပ်က္စီးၿပီးသား ျဖစ္ခဲ႕သည္..။ ေတာသူေဌးသားပီပီ စာေမးပြဲ ၂ ခါက်သည္႕တိုင္ မိန္းမေပြနည္း အတတ္ကို ေကာင္းစြာ တတ္ကၽြမ္းခဲ႕သည္..။
ဘယ္ဘဝက ဆုေတာင္းေၾကာင့္လည္း မသိ..ပိုးတိုင္းစြံ ႀကံတိုင္းေအာင္ခဲ႕သည္..။ လူအေထြေထြ အႀကိဳက္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိရာ ထြန္းလူ ဗီဇစိတ္က ရြယ္တူ အပ်ဳိမိန္းမေတြအေပၚ စိတ္ဝင္စားမႈ တပ္မက္စြဲလန္းမႈ နည္းၿပီး….၊ လင္ရွိမိန္းမ ၊ တစ္ခုလပ္ မုဆိုးမ အအိုေတြကိုသာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေလ႕ ရွိသည္..။
မႏၱေလးတြင္ ေနထိုင္စဥ္က အျပာကားေတြ ၾကည္႕ ၊ အျပာစာအုပ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္ခဲ႕ရာမွ လက္ေတြ႕ ကြင္းဆင္းႏိုင္ခဲ႕ေသာ အဆင့္သို႕ပင္ ေရာက္ခဲ႕သည္..။ သူ ေပါင္းသင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း မိန္းမေပြ ေဆာ္ရႈပ္ေသာ ေဇာ္ေတြသာ ျဖစ္သည္..။ သို႕ျဖစ္ရကား တရားဝင္ အိမ္ေထာင္ မက်ေသးသည္႕အတြက္ လူအိုဟု မေခၚႏိုင္ေသးသည္႕တိုင္ လူပ်ဳိကား လုံးဝမစစ္ေတာ့..။
သူ႕ေပါင္ၾကားရွိ ငယ္ပါမွာ မိန္းမတို႕၏ ကာမလိႈဏ္ေခါင္းသို႕ ကိန္းေအာင္း ခိုလႈံဖူးၿပီး ျဖစ္သည္..။ ၿမိဳ႕ အရပ္ဆိုသည္က ေတာအရပ္လို မဟုတ္..။ နယ္စုံ ေဒသစုံမွ ျဖစ္၍ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ လင္ငယ္ေန ေနာက္မီးလင္း ေမ်ာက္ဇာတ္ခင္းေသာ ကိစၥမ်ားကို မ်က္ႏွာေျပာင္ တိုက္ရဲသည္..။ ေပၚေပၚတင္ထင္ ျပဳလုပ္ရဲၾကသည္..။ ထိုကဲ႕သို႕ ျပဳလုပ္သည္႕အတြက္ ေတာအရပ္ေဒသလို အတင္းအဖ်င္း အေျပာခံရျခင္းလည္း နည္းပါးသည္..။
ထြန္းလူ စိတ္ထဲတြင္ ဤအခ်က္အေပၚ ေလးေလးနက္နက္ မွတ္ခ်က္ ရွိခဲ႕သည္..။ ၿပီးေတာ့ ေတာအရပ္မွာလို ၿခံဝင္းက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေနထိုင္ၾကသည္ မဟုတ္..။ မ်ားေသာအားျဖင့္ တစ္အိမ္နွင့္ တစ္အိမ္ ဝင္းထရံတစ္ခ်ပ္သာ ျခားကာ ထူထပ္ျပြတ္သိပ္ေနသည္.။
အေထြအထူးပင္ ေခ်ာင္းၾကည္႕စရာ မလိုပဲ ဖိုမ လိင္စိတ္ကို ႏိုးၾကြေစေသာ ျမင္ကြင္းေတြ မၾကာမၾကာ ျမင္ေတြ႕ရသည္..။ ထြန္းလူတို႕ အိမ္နွင့္ ကပ္လ်က္ အိမ္မွာ ဗန္းေမာ္ႏွင့္ မႏၱေလးလိုင္း သေဘၤာသား လင္မယား အငွားေနေသာ အိမ္ျဖစ္သည္..။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံး အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ ဝန္းက်င္ေတြ ျဖစ္သည္.။ မိန္းမက ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ ရွမ္းတရုတ္မ ျဖစ္သည္.။ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိသည္..။ စာအုပ္ဆိုင္လည္း ဖြင့္ထားသည္.။ ဝတၳဳ မဂၢဇင္း ကာတြန္းသာမက အျပာစာအုပ္ပါ ရသည္.။ အျပာစာအုပ္ ငွါးေၾကာင္း လူတိုင္း မသိ..။ လူရင္း အဆက္အသြယ္ ရွိမွ ငွါးလို႕ ရသည္..။
ထိုသေဘၤာသား မိန္းမ နာမည္က မနန္းမြန္ ျဖစ္သည္.။ အသားျဖဴၿပီး ေခတ္ဆန္ဆန္ ဝတ္စားျပင္္ဆင္ တတ္သည္႕အတြက္ ပင္ကိုယ္ရွိၿပီးသား အလွမွာ ပို၍ ေပၚလြင္ေတာက္ပလာသည္.။ ေယာက္်ားက ဝင္ေငြေကာင္းသူျဖစ္ရာ အလုပ္ဆို၍ စာအုပ္ဆိုင္ ထိုင္ျခင္း ၊ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို တသသ ေနျခင္း အလုပ္မွ တစ္ပါး အျခား မရွိ..။ သူ႕သမီးက ငါးတန္း ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္..။
တစ္ေန႕ ထြန္းလူ တုတ္ေကြးဖ်ား၍ ေက်ာင္းမတတ္ျဖစ္..။ အိမ္အေပၚထပ္ရွိ အခန္းထဲတြင္ ေခၽြးေအာင္းရင္း ဂမၻီရ ဝတၳဳ တစ္ပုဒ္ ဖတ္ေနသည္.။ ________________________________________
အခ်ိန္ကလည္း ေန႕လည္တစ္နာရီခန္႕အခ်ိန္..။ မနန္းမြန္တို႕ အိမ္အေပၚထပ္ႏွင့္ ထြန္းလူေနထိုင္ေသာ အခန္းမွာ ဝင္းထရံ တစ္ခ်ပ္သာ ျခား၍ အလြန္နီးကပ္ေနသည္ျဖစ္ရာ စကားသံေတြကို အတုိင္းသား ၾကားေနရသည္..။ ထြန္းလူ ေခါင္းရင္းထရံေပါက္ကေန ေခ်ာင္းၾကည္႕ရာ မနန္းမြန္ႏွင့္ ဘဲတစ္ေပြ ခုတင္ေပၚတြင္ ေပြ႕ဖက္ေနၾကသည္ကို အထင္းသား ျမင္လိုက္ရသည္..။ ဒီဘက္အိမ္တံခါး ပိတ္ထားသည္..။ အႏၱရာယ္မရွိဟု ထင္မွတ္ကာ တံခါးဖြင့္ၿပီး ေပၚေပၚတင္တင္ႀကီး အခ်စ္နယ္ က်ဴးဖို႕ အစပ်ဳိးပလူးေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္.။
ဘဲ က ဗလေတာင့္ေတာင့္ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ျဖစ္သည္.။ ကုတင္ေပၚ ေျခတြဲေလာင္း ခ်ထိုင္ရင္း မနန္းမြန္ကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲထားကာ ေပြ႕ဖက္ထားၿပီး ကိုယ္ကို ဘယ္ညာ ယိမ္းႏြဲ႕၍ လႈပ္ရွားေနသည္..။
အေနအထားက သူ႕လီးျဖင့္ မနန္းမြန္ဖင္ၾကားကို ေထာက္ထားျခင္း ျဖစ္သည္.။ မနန္းမြန္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌက အညိဳေရာင္ စပို႕ရွပ္ အေပ်ာ့စား ျဖစ္ရာ အက်ႌအတြင္း လက္လွ်ဳိသြင္းၿပီး ႏို႕ႏွစ္လုံးကို ဆုတ္ေခ်ေပးေနသည္..။
“ အ….အ………..အ ဟင့္….အင္း.ယား…….ယားတယ္ ကြာ….”
ၾကည္႕ရသည္႕ပုံက ႏို႕သီးေခါင္းကို ဖြဖြေခ်မြေပးေနပုံ ရသည္..။
“ ကိုတိုး ဘယ္ေန႕ ျပန္လာမွာလဲ….” ထြန္းလူက အခန္းတြင္းရွိ ရြက္ဆုတ္ျပကၡဒိန္ကို အမွတ္တမဲ႕ လွမ္းၾကည္႕လိုက္ရာ ၅ လပိုင္း ၁၇ ရက္ ျဖစ္သည္..။
“ ဒီလိုဆို…အေတာ္ၾကာၾကာ ေတြ႕ခြင့္ ရေသးတာပဲ…”
“ ေမာင့္ အိမ္က မရိပ္မိဘူးလား….”
“ ပိုင္ပါတယ္…မြန္ရာ….အေၾကာင္းျပစရာေတြ ျပည္႕လို္႕…. ”
“ ဟြန္း….ဒီလို အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားစြာနဲ႕ ဘယ္ႏွစ္အိမ္ မ်ား ေရာက္ခဲ႕ၿပီလဲ မသိဘူး…”
“ အဟင္း….ဟင္း..မရွိပါဘူး…မြန္ရာ…မြန္႕ကိုသာ ေမာင္က တကယ္ခ်စ္ တကယ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႕ပါ….”
“ ဟင့္….အင္း….ယုံပါဘူး…ေတြ႕တုန္းမို႕ ဒီစကားေျပာတာပါေနာ္…..”
မနန္းမြန္က ပါးစပ္ႏွင့္ ေျပာရုံမွ် မကပဲ သူမဘယ္လက္ျဖင့္ ၾကာကူလီေကာင္၏ ဗိုက္ေခါက္ကို ဆြဲဆိတ္လိုက္သည္..။
“ အား….လာ…လာ….နာတယ္….မြန္ ရ……”
“ နာ….ေသလိုက္….” “ ေမာင့္ကို မခ်စ္ဘူးလား….ေမာင္ စိတ္တိုလာၿပီ….ေနာ္….”
“ စိတ္တိုရင္ ျပန္ေတာ့…..”
“ ကဲ….ဒီေလာက္ေတာင္ ရွိလွတာကြာ….”
ၾကာကူလီေကာင္မွာ မရိုးမရြႏွင့္ ရာဂမာန္ေတြ ထလာပုံရသည္..။ မနန္းမြန္ကို ဖက္ထားလ်က္ကပင္ ကုတင္ေပၚ ေနာက္ျပန္လွန္၍ တေစာင္း လွဲခ်လိုက္သည္..။ ႏွစ္ေယာက္သား တေစာင္းေကြး အေနအထား ျဖစ္သြားသည္..။
မင္းသားက သူ႕ပုဆိုးကို အရင္ခၽြတ္သည္..။ ထို႕ေနာက္ မနန္းမြန္၏ ထမီကို ခၽြတ္သည္..။ ဆူၿဖိဳးထြားကားေသာ တင္ဆုံႀကီးႏွင့္ ၿငိေနသျဖင့္ မနန္းမြန္က ကိုယ္ကို ၾကြေပးလိုက္သည္.။ ထမီ ကြင္းလုံးကၽြတ္သြားသည္နွင့္ ျဖဴဝင္းျပည္႕တင္းေသာ ဖင္ဆုံေဖြးေဖြးႀကီးက အထင္းသား ေပၚလာသည္..။
ၾကာကူလီေကာင္က သူ႕အေပၚပိုင္းကိုယ္ကို အနည္းငယ္ ခြာ၍ သူ႕ေပါင္ရင္းကို မနန္းမြန္ ဖင္ဆုံၾကား တိုးကပ္ၿပီး လီးႀကီးကို ကိုင္၍ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည္႕ေနသည္..။ ထို႕ေနာက္ မၾကာခင္မွာပဲ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္..။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ေခ်ာင္းၾကည္႕ေနရင္းကပင္ လီးက တဆတ္ဆတ္နွင့္ ေတာင္မတ္လာသည္..။ တေစာင္းအေနအထားျဖင့္ ေနာက္မွ လိုး၍ ရေၾကာင္း ဗဟုသုတ ရသြားသည္..။ သူေခ်ာင္းၾကည္႕ေနေသာ
“ လ ကုန္ပိုင္းေလာက္မွ ျပန္လာမွာ…” ေနရာႏွင့္ မနန္းမြန္တို႕ ႏွစ္ပါးသြားေနၾကေသာ ေနရာမွာ တစ္အိမ္စီျဖစ္ေသာ္လည္း ေလးငါးေပခန္႕သာ ကြာသည္ျဖစ္၍ ရုပ္ေရာ အသံပါ အထင္းသား အရွင္းသား ၾကားေနျမင္ေနရသည္..။
အမွန္အားျဖင့္ ထြန္းလူ တကယ္ ေနမေကာင္းျခင္း မဟုတ္..။ ေက်ာင္းသြားရမွာ ပ်င္းသည္႕အတြက္ ေနမေကာင္းဟု အေၾကာင္းျပထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္..။ သူ႕ဦးေလးဝမ္းကြဲက မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္းရွိ ပုံႏွိပ္စက္တစ္ခုတြင္ စာရိုက္သမား ျဖစ္သည္.။ မနက္ ၇ နာရီမွ အလုပ္သြားရာ ညေန ၆ နာရီေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ေလ႕ ရွိသည္..။ အျပန္တြင္ အရက္တစ္ပိုင္းေလာက္ ေသာက္ေသာက္ လာတတ္သည္..။
သူ႕ဦးေလးမိန္းမ မၾကည္ၾကည္က နံနက္ပိုင္းတြင္ မုန္႕တီသုတ္ ၊ ေခါက္ဆြဲသုတ္မ်ား ေရာင္းသည္..။ ၁၁ နာရီေလာက္ဆိုလ်င္ ဆိုင္သိမ္းၿမဲ ျဖစ္သည္..။ မိန္းမပီပီ ေယာက္်ားဘက္က ဝမ္းကြဲေတာ္စပ္ေသာ တူမို႕ အျမင္တို သေဘာတို ရွိသည္႕တိုင္ ထြန္းလူမိဘမ်ားက စားစရိတ္ ေငြ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ေပးထားသျဖင့္ မၾကည္ၾကည္၏ အေပၚယံ မ်က္နွာထားက ထြန္းလူအေပၚတြင္ ခ်ဳိျမေနတတ္သည္..။
အရြယ္ကလညး္ မနန္းမြန္ႏွင့္ ရြယ္တူေလာက္မို႕ ၃၀ ဝန္းက်င္ခန္႕ ရွိၿပီ..။ မနန္းမြန္ ႏွင့္ မၾကည္ၾကည္တို႕က တစ္ေယာက္ တစ္မ်ဳိးစီ လွပၿပီး စြဲမက္စရာေကာင္းသည္..။
ရွမ္းတရုတ္မပီပီ မနန္းမြန္က အသားျဖဴသည္..။ ပန္းႏုေရာင္ ေျပးေသာ အသားအေရျဖစ္သည္.။ မၾကည္ၾကည္က အသားဝါ အသားလတ္ျဖစ္သည္..။ မနန္းမြန္က အိမ္မွာ အၿငိမ္းစားေနၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ တသသ ႏွင့္ ေနတတ္သည္..။
မၾကည္ၾကည္က အလုပ္နွင့္ လက္ျပတ္သူမဟုတ္..။ ထို႕ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တည္ေဆာက္ပုံမွာ အဖုအထစ္ အရိႈက္အဟိုက္ အမို႕အေမာက္ ရွိတာခ်င္း တူသည္႕တိုင္ မၾကည္ၾကည္က ပို၍ အခ်ဳိးအဆစ္က်နကာ က်စ္လ်စ္သန္မာလွသည္..။ အသားအေရကလည္း တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိလွသည္.။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ မနန္းမြန္တို႕ ေနာက္မီးလင္း ႏွစ္ပါးသြားေနၾကပုံကို ၾကည္႕ရင္း သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ ေတာင္မတ္လာသည္..။ သူေခ်ာင္းၾကည္႕ေနပုံက ဘယ္ဖက္ဒူးကို ကုတင္ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ညာဖက္ဖဝါးကို ခုတင္ၾကမ္းေပၚ ခ်ထားသည္ျဖစ္ရာ မုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္နည္း ျဖစ္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဖက္တေတာင္ကိုလည္း ဘယ္ဖက္ ဒူးေခါင္းေပၚ တင္ထားလိုက္ေသးသည္..။
ၾကာကူလီေကာင္က ေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးေနရာမွ ထထိုင္လိုက္ၿပီး မနန္းမြန္ ခႏၶာကိုယ္ကို ပက္လက္လွန္လိုက္သည္..။ မနန္းမြန္က ဒူးေထာင္ေပါင္ကား အေနအထားျဖင့္ ၾကာကူလီေကာင္ကို ရာဂရမၼက္ ဝင္းလက္ေသာ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ ၾကာၾကည္႕ ၾကည္႕ေနသည္..။ မနန္းမြန္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာက္ေမႊး တစ္ပင္မွ မရွိေအာင္ ေျပာင္ရွင္းသန္႕ေနသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လိပ္ခုံးသ႑ာန္ ရွိၿပီး ခုံးၾကြ ေဖာင္းမို႕ေနသည္..။ အညိဳေရာင္သန္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာက အနည္းငယ္ ၿပဲေနၿပီး ခပ္ဟဟ ျဖစ္ေနသည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက နီရဲ စိုလက္ေနသည္.။ ၾကာကူလီေကာင္က ကုတင္ေအာက္သို႕ ဆင္းလိုက္သည္.။ သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးတန္ႀကီးမွာ တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီး ေတာင္ေနသည္..။ အရွည္က ၆ လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိမည္..။ ဒစ္ေရာ လေခ်ာင္းႀကီးပါ ညိဳမဲေနသည္.။
ထြန္းလူက ပုဆိုးကို မလွန္လိုက္ၿပီး သူ႕ေပါင္ၾကားက လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဆၾကည္႕သည္..။ သူ႕လီးက ၾကာကူလီေကာင္လီးထက္ အလုံးေရာ အရွည္ပါ သာသည္..။ ၾကာကူလီေကာင္ လီးအတုတ္မွာ ဘားပလက္ ေဆးရည္ဗူးေလာက္သာ ရွိၿပီး သူ႕လီးအတုတ္က အလွဆီ ပုလင္း ေလာက္ရွိသည္..။ အလွဆီ Glycerin ပုလင္းမွာ ၇ လက္မေလာက္ ပတ္လည္ ရွိသည္႕အတြက္ ပမာဏအားျဖင့္ လုံးပတ္ခ်င္း မွာ အေတာ္ပင္ ကြားျခားလွသည္..။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ သူ႕လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဆကိုင္ထားလ်က္ကပင္ ထရံေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည္႕လိုက္ျပန္သည္..။ ၾကာကူလီေကာင္က မနန္းမြန္ ဖင္ဆုံႀကီးကို ကုတင္ေစာင္းေပၚ တင္၍ ဒူးေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ႏွင့္ ဖိကာ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ေဆာ္ေနသည္.။
မနန္းမြန္ လက္နွစ္ဖက္က ၾကာကူလီေကာင္၏ လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္၍ ဖင္ဆုံႀကီးကို ၾကြ၍ ၾကြ၍ ေကာ့ေကာ့ခံသည္..။ ၾကာကူလီေကာင္၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အားမာန္ပါၿပီး အရွိန္ေတြ ျပင္းထန္လာသည္.။
ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးတို႕ ပြတ္ထိုးသြင္းႏႈတ္ရာမွ ေပၚထြက္လာေသာ အသံေတြကို ခပ္သဲ႕သဲ႕ ၾကားေနရသည္..။ ထြန္းလူလည္း ဘယ္လိုမွ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့သည္႕အတြက္ သူ႕လီးႀကီးကို ညာလက္ျဖင့္ ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္ညွစ္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ဂြင္းတိုက္ပစ္လိုက္သည္..။
တစ္ဖက္ကို ေခ်ာင္းၾကည္႕ရင္း လက္ကလည္း ဂြင္းတိုက္ရင္း ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္ေနစဥ္…၊ မၾကည္ၾကည္ ထမီရင္လ်ားႀကီးျဖင့္ အိမ္အေပၚထပ္ တက္လာသည္..။
ျမင္လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းကို ပထမ ေၾကာင္ၾကည္႕ေနမိသည္..။ ေနာက္မွ သေဘာေပါက္သြားသည္..။ ေသြးသားဆူၿဖဳိးၿပီး ကာမရာဂအားေတြ ျပည္႕လွ်မ္းေနေသာ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္အဖို႕ ကာမခရီးလမ္းကို အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ျဖတ္သန္းၿပီးေသာ မိန္းမပီပီ မီးႏွင့္ေတြ႕ေသာ ေထာပတ္ကဲ႕သို႕ ကာမေသြး ကာမအဆီေတြ လိႈက္ဆူ ပြက္ထလာသည္..။ တစ္နည္းေျပာရလ်င္ မၾကည္ၾကည္သည္ တဏွာရာဂ အားႀကီးျပင္းထန္သေလာက္ ကာမဆႏၵ ျပည္႕ဝရွာသူ မဟုတ္..။ သူ႕ေယာက္်ား ကိုသိန္းျမင့္မွာ တစ္ေနကုန္ အလုပ္လုပ္ရ၍ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း လိုးေပးႏိုင္သူ မဟုတ္..။ လိုးေပးျပန္လ်င္လည္း ျမန္ျမန္ ၿပီးသြားေလ႕ ရွိသည္..။ ၿပီးလ်င္လညး္ တစ္ခ်ီ ျပန္ေက်ာ့ေလ႕ မရွိ..။
ၾကက္ဥႏွင့္ အရက္စပ္ေသာက္ၿပီး လုပ္သည္႕ေန႕မ်ဳိးမွာေတာ့ ေနာက္တစ္ခ်ီ ျပန္ေက်ာ့ေလ႕ ရွိသည္..။ သူ႕ဆႏၵျပည္႕ဝသြားလ်င္ ေမာေမာပန္းပန္းႏွင့္ တစ္ခ်ဳိးတည္း အိပ္ေတာ့သည္..။ ႏွဴးျခင္း ႏွပ္ျခင္း တစ္ဖက္သား ဆႏၵကို အေလးထားျခင္း မရွိ..။ ကာမဗဟုသုတ ေခါင္းပါးလြန္းလွသည္..။ မၾကည္ၾကည္အေနျဖင့္ မနန္းမြန္ကို အားက်၍ ေနာက္မီးလင္းခ်င္ေသာ္လည္း အိတ္ခ်္အိုင္ဗီြ ပိုးကူး၍ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါရမွာ အေသအလဲ ေၾကာက္လွသျဖင့္ လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့ မနန္းမြန္လို မလုပ္ရဲပါ..။
ထို႕ေၾကာင့္ တိုးလို႕တန္းလန္းႀကီး က်န္ရွိေနေသာ သူမ၏ ကာမဆႏၵကို လက္နွင့္ တစ္ခါတစ္ခါ ၊ ခရမ္းသီးႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံ ေျဖေဖ်ာက္ရေတာ့သည္.။ ယခုလညး္ ေနမေကာင္း၍ ေက်ာင္းမတတ္ေသာ ထြန္းလူ အေျခအေန သိခ်င္၍ ေရမခ်ဳိးခင္ ထမီရင္လ်ားႏွင့္ အေပၚထပ္ တက္ခဲ႕သည္..။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက မနန္းမြန္တို႕အိမ္ဖက္ ေခ်ာင္းၾကည္႕ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေနသည္..။
ထြန္းလူ လီးကို မ်က္စိျဖင့္ တပ္အပ္မျမင္ဖူးေသာ္လည္း ႀကီးမွန္းေတာ့ သိသည္..။ တစ္ခါ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္ ပုဆိုးတြင္းက မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ျမင္ဖူးသည္..။ ခန္႕မွန္းေခ် တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကို ရွိသည္..။
ထိုစဥ္ကလည္း မၾကည္ၾကည္၏ ကာမရာဂစိတ္ေတြ တားမႏိုင္ဆီးမရ ထၾကြခဲ႕ရေသးသည္..။ သူမေယာက္်ား ကိုသိန္းျမင့္ ရွိေန၍ စိတ္ေတြ မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ကာ ဟန္ေဆာင္ေနခဲ႕ရသည္..။ ထိုေန႕က ပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ ကိုသိန္းျမင့္လည္း အလုပ္နားသည္..။ သည္ေန႕ေတာ့ အခြင့္အေရးကို လုံးဝလက္လႊတ္ခံလို႕ မျဖစ္..။ ထြန္းလူ မိန္းမအေတြ႕အႀကဳံ လုံးဝမရွိေသးေၾကာင္း မၾကည္ၾကည္ သိသည္..။ ဒီေတာ့ အိတ္ခ်္အိုင္ဗီ ပိုးကူးမွာလည္း မေၾကာက္ရ..။
ထြန္းလူကေတာ့ တစ္ဖက္ကို သဲႀကီးမဲႀကီး ေခ်ာင္းၾကည္႕ရင္း ဂြင္းတိုက္ေနသည္မို႕ မၾကည္ၾကည္ တက္လာသည္ကို လုံးဝမသိ..။ လူပ်ဳိသိုးပီပီ ကာမေဇာေတြ မႊန္ကာ သူထင္ရာ ဇြတ္လုပ္ေနသည္..။ မၾကည္ၾကည္ ေစာက္ေခါင္းထဲက လႈိက္ခနဲ လိႈက္ခနဲ ယားၾကြတက္လာေနသည္..။ ရိုးရိုးတန္းတန္း ခ်ဥ္းကပ္လ်င္ အရွိန္ႏွင့္ လန္႕ေနမည္ စိုး၍ သူမ၏ အလိုးခံခ်င္စိတ္ကို ေပၚေပၚတင္တင္ျပသရန္ ထြန္းလူႏွင့္ ၅ ေပခန္႕ေလာက္ အေရာက္တြင္ ထမီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္..။ ကၽြတ္သြားေသာ ထမီကို ေကာက္ယူလိုက္စဥ္ ထြန္းလူ ဖ်တ္ခနဲ ေနာက္လွည္႕ၾကည္႕မိသည္..။
မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးျဖင့္ ကုန္းကုန္းကြကြႀကီး ျဖစ္ေနသည္ကို ျဗဳန္းခနဲ ျမင္လိုက္ရေသာအခါ အစပထမ ေၾကာင္သြားသည္..။ ေနာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္သြားသည္..။ ေယာက္်ားဗီဇ ေယာက္်ားသတၱိေတြ ဟုန္းခနဲ ၾကြတက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚက ဆင္း၍ မၾကည္ၾကည္ ရွိရာသို႕ အေလာတႀကီး သြားသည္.။
က်ားကိုက္ပါသည္ဆိုမွ ဘာအနာလည္းလို႕ ေမးစရာမလိုေတာ့ပါ..။ ဒီအရိပ္ျပမွေတာ့ ဘာအေကာင္လည္းဆိုတာ ထြန္းလူ သေဘာေပါက္သည္..။ ေကာင္းေကာင္းႀကီးကို သေဘာေပါက္သည္..။ ထို႕ေၾကာင့္ သူကလည္း ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။ ဂြင္းတိုက္ရတာထက္စာလ်င္ ေစာက္ဖုတ္စစ္စစ္ကိုပဲ လိုးေတာ့မည္ေပါ႕…။
ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕ မလိုးဖူးေသးေသာ္လည္း အခုပင္ မနန္းမြန္တို႕ လိုးေနတာကို ျမင္ေတြ႕ထားသည္မို႕လား..။ အျပာကားလည္း ေလးကား ငါးကားေလာက္ ၾကည္႕ထားဖူးရာ လိုးပုံလိုးနည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မ်က္ေရးေပါက္ထားၿပီးသား..။
ထြန္းလူက မၾကည္ၾကည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္ကာ ခါးဆီမွ သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္ကလည္း သူ႕ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ထားသည္..။ ထြန္းလူေပါင္ၾကားရွိ လီးတန္ႀကီးက မၾကည္ၾကည္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာက္ဖက္မွ ပင့္ေထာက္ထားသည္..။
မၾကည္ၾကည္တစ္ကိုယ္လုံး ရာဂပိုးေတြ တရြရြႏွင့္ လိႈက္လိႈက္ၾကြလာသည္..။ နည္းတဲ႕ လီးတန္ႀကီး မဟုတ္ေၾကာင္း စိတ္က ခန္႕မွန္းသိလိုက္သည္..။ ထြန္းလူက ႏႈတ္ခမ္းကို စုတ္သည္..။ မၾကည္ၾကည္ကလညး္ ျပန္စုပ္သည္..။ မၾကည္ၾကည္က သူ႕လွ်ာကို ထိုးထည္႕ေပးရာ ထြန္းလူက ျပန္စုပ္ေပးသည္..။ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္စီ ပြတ္သပ္ေနရင္း အေတာ္ၾကာၾကာ ႏႈတ္ခမ္းစုပ္ေနၾကသည္..။ ႏွစ္ဦးစလုံး ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းနဲ႕ကို ခုန္ေနၾကသည္..။
တြဲျခင္း အိျခင္း အလွ်င္းမရွိပဲ ဝုိင္းဝန္းမို႕ေမာက္ေနေသာ နို႕အုံတင္းတင္းအိအိႀကီးက အသက္ရွဴေနသည္႕ စည္းခ်က္အလိုက္ နိမ္႕ခ်ီျမင့္ခ်ီ ျဖစ္ေနသည္..။
“ ငါကျဖင့္ ..တကယ္ေနမေကာင္းတာမွတ္လို႕ …ဟင့္…သူကေတာ့ … ဟိုဖက္ကဟာမကို ေခ်ာင္းၾကည္႕ၿပီး တဏွာရူးေၾကာ ထေနတယ္….” “ မမ..တက္လာတာ ၾကာၿပီလား…..”
“ အင္း…..”
ထြန္းလူက အေဒၚဟု မေခၚပဲ ယခင္ကတည္းကပင္ မမဟု ႏႈတ္က်ဳိးေနသည္..။
“ ဘာလို႕ အသံမေပးတာလဲ….”
“ ၾကည္႕ေကာင္းလို႕….”
မၾကည္ၾကည္က ထြန္းလူ၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ခပ္ဖြဖြ ဆုတ္ကာ တစ္ခါတစ္ခါ ညွစ္ညွစ္ေပးရင္း ခပ္ညဳညဳေျပာသည္..။
“ ခုတင္ေပၚ သြားစို႕ဗ်ာ….လုပ္ခ်င္လွၿပီ……” “ အလိုေတာ္….ရာရာစစ…ဟင့္…လူကိုမ်ား ဖာသယ္မွတ္ေန….”
လီးႀကီးက တုတ္လြန္းသျဖင့္ မၾကည္ၾကည္ လက္တစ္ဆုပ္ပင္ မကခ်င္..။ ၿပီးေတာ့ သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ႕သို႕ မာေက်ာလြန္းလွသည္..။
“ လာပါ….မမရာ…ဦးေလးျပန္လာရင္ ျပႆနာ တက္ေနပါဦးမယ္…”
“ ဘယ္ေတာ့မွ ခုခ်ိန္ ျပန္မလာဘူး… စိတ္ခ်….”
“ လုပ္မယ္ ..ေနာ္….”
“ ဘယ္သူက ခံမယ္ ေျပာလို႕လဲ…..”
“ ေဟာဒါႀကီးက ခံမယ္ ေျပာတာဗ်ာ….ကဲ…”
ထြန္းလူက ေျပာေျပာဆိုဆို မၾကည္ၾကည္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေအာက္မွပင့္ကုတ္ထည္႕လိုက္သည္..။ လက္ခလယ္က ေစာက္ဖုတ္ထဲ ဝင္သြားသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မာတင္း ခုံးထေနသည္..။ ေစာက္ေရေတြကလည္း စိုရႊဲ အိုင္ထြန္းေနသည္..။ ထြန္းလူက လက္ခလယ္ကို အဆုံးထိ ျမွဳပ္သြင္းၿပီး ရစ္၍ ဝိုက္၍ ေမႊေပးသည္..။ မၾကည္ၾကည္ တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ခနဲ တုန္ခါသြားၿပီး ဖင္ဆုံႀကီးလည္း ၇မ္းခါသြားသည္..။
“ ေျပာအုံးဟယ္…..ေျပာအုံးဟယ္……ကဲ ကဲ….” မၾကည္ၾကည္ကလည္း အားက်မခံ ထြန္းလူ လီးတန္ႀကီးကို ဆုတ္ညွစ္၍ အေရျပားအရင္းထိတြန္း၍ ဂြင္းတိုက္သလိုမ်ဳိး လုပ္ေပးသည္..။
“ အား…….အ……အား……ကၽြတ္…ကၽြတ္……”
ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ထြန္းလူႏႈတ္မွ အသံေတြ ထြက္သြားသည္..။ ထြန္းလူက အရြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ထြားႀကိဳင္းလ်က္ ရွိရာ မၾကည္ၾကည္ အရပ္အေမာင္းက သူအရပ္ထက္ ၅ လက္ခန္႕ နိမ္႕ေနသည္..။ ဗလကလည္း မၾကည္ၾကည္ထက္ မ်ားစြာ ဖြံ႕သည္..။
ထြန္းလူက မၾကည္ၾကည္ခါးကို ဆြဲလွန္လိုက္ရာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေရွ႕သို႕ျပဴး၍ ေကာ့တက္လာသည္..။ ထိုအခိုက္ဝယ္ လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ ဖိႏွိပ္၍ ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ႕ကာ ခါးကိုႏွိမ္႕၍ ပင့္ထိုးထည္႕လိုက္သည္..။
“ဗ်စ္….ဖြတ္……..ဖြတ္…ျပြတ္……ျဗစ္……”
“ အင့္…အေမ႕……အား….အား..ကၽြတ္..”
အအိုေစာက္ဖုတ္ျဖစ္ေပသည္႕တိုင္ လီးတန္ႀကီးက ႀကီးမားတုတ္ရွည္လြန္းသျဖင့္ မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ သဲအူခိုက္မွ် က်ဥ္ဆိမ္႕ ရွိန္းဖိန္းသြားရသည္..။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိဖိသြင္းရာ လီးတန္ႀကီးက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ နစ္ဝင္သြားသည္..။ သည္အတိုင္းစြတ္ထိုးေနရုံျဖင့္ အခ်ဳိးက်က် ဝင္မည္မဟုတ္ပါ..။ မၾကည္ၾကည္ က အလိုက္သင့္ ကြ၍ ကား၍ ေကာ့ေပးသျဖင့္ ဟန္က်ပန္က် ဝင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္..။
“ မမ…လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်ေနာ္႕လည္ပင္းမွာ ခ်ိတ္ဖက္ထား….”
မၾကည္ၾကည္က ထြန္းလူေျပာသည္႕အတုိင္း လုပ္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္က လည္ပင္းကို ခိုင္ၿမဲစြာ ခ်ိတ္မိေသာအခါ ထြန္းလူက ကိုယ္ကို ေတာင့္မတ္၍ ဆန္႕လိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္တစ္ကိုယ္လုံး ေျမာက္ပါလာၿပီး ေျခေထာက္နွင့္ ၾကမ္းျပင္က တစ္ထြာေက်ာ္ေက်ာ္ ကြာဟသြားသည္..။
ထို႕အျပင္ မၾကည္ၾကည္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ထြန္းလူခါးကို ခ်ိတ္ထားလိုက္သည္..။ သူ႕ခါးတြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ထြန္းလူက သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပင့္မထားလိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္ တစ္ကိုယ္လုံး ကာမအရသာေတြ ဆိမ္႕ဆိမ္႕ထုံေနၿပီး လႈပ္တိုင္းလႈပ္တိုင္း ပူခနဲ ရွိန္းခနဲ ဖိန္းခနဲ က်င္ခနဲ လႈိက္ဆူပြက္ထေသာ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ခံစားလိုက္ရသည္..။
ခါးထစ္ခြ ပုံစံႀကီးျဖင့္ လီးနွင္ ေစာက္ဖုတ္မွာ ကပ္လ်က္ရွိသည္..။ မၾကည္ၾကည္မွာ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳး ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း မိန္းမျဖစ္သည္႕တိုင္ ထြန္းလူက သက္ေသာင့္သက္သာ ခ်ီေပြ႕ထားႏိုင္သည္.။ ထိုအခ်က္က စြမ္းအားႏွင့္ ျပည္႕စုံေသာ ေယာက္်ားျဖစ္ေၾကာင္း လက္ေတြ႕သက္ေသျပရာ ေရာက္ေနသည္..။
တစ္ခ်ဳိ႕က ခြန္အားဗလႏွင့္ ျပည္႕စုံသည္႕တိုင္ ေယာက္်ားဟု သိသာထင္ရွားေစေသာ အဓိက အဂၤါရပ္ျဖစ္သည္႕ လိင္တန္မွာ ေသးလြန္းၾကသည္..။ ထြန္းလူမွာမူ အသက္ငယ္ေသးသည္႕တိုင္ ကာယဗလကလည္း ေတာင့္သည္..။ လီးတန္ကလည္း အံ႕ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အရွည္ ၇ လက္မ ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိၿပီး လုံးပတ္က ၆ လက္မ တင္းတင္း ရွိသည္..။
သို႕ျဖစ္ရကား ကေလးတစ္ေယာက္အေမ အအိုျဖစ္သည္႕တိုင္ မၾကည္ၾကည္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ထြန္းလူလီးနွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ မဟုတ္ပဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္..။ ထြန္းလူက လီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္တပ္လ်က္သား ေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ဆီသို႕ လာသည္..။ တအိအိ တၿငိမ္႕ၿငိမ္႕ျဖင့္ မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ရင္တလွပ္လွပ္ ခုန္ ဖင္တဆတ္ဆတ္ တုန္လ်က္ လီးအရသာကို တနင့္တပိုးႀကီး ခံစားရင္း ပါလာသည္..။
ကုတင္ဆီသို႕ ေရာက္ေသာအခါ ကုတင္ေပၚတြင္ ကန္႕လန္႕ျဖတ္အေနအထားျဖင့္ ခ်ထားလိုက္သည္..။ မၾကည္ၾကည္က အေရာင္တလက္လက္ ထြက္ေသာ ရမၼက္ခိုးမ်ားအျပည္႕ျဖင့္ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ ထြန္းလူကို စိုက္ၾကည္႕ကာ….
“ ဟြန္း….လူကျဖင့္ ႏို႕နံ႕ေတာင္ မစင္ေသးဘူး..၊ တတ္လိုက္တာက လြန္ေရာ…..ေျပာ..မိန္းမ ဘယ္နွစ္ေယာက္ လိုးဖူးလဲ…….”
“ ဒါ…ပထမဆုံးပဲ…မမရဲ႕….”
“ ဒီေလာက္ေတာင္ တတ္ေနမွေတာ့ ..ယုံေပါင္…..”
“ တကယ္ေျပာတာ မမရ…မမေစာက္ဖုတ္ကို ပထမဆုံး လုိးဖူးတာပဲ..၊ ဒါက အျပာစာအုပ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးလို႕ စမ္းၾကည္႕တာ…”
“ ဟြန္း….ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးထည္႕ထားတာပဲ ရွိေသးတာ ဘယ္မွာ လိုးေသးလို႕လဲ..၊ လုပ္ေတာ့…..မမ တအားခံခ်င္လာၿပီ….”
ထြန္းလူက မၾကည္ၾကည္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ဖက္ဆီသို႕ ဖိတြန္းလိုက္သည္..။ အထာ အေၾကာ သိေနေသာ မၾကည္ၾကည္က သူမလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဒူးေကာက္ေကြးကို ခ်ိတ္ထားလိုက္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ျပဴးေမာက္ ၾကြတက္လာၿပီး ဖင္အိုးႀကီးႏွစ္မႊာမွာလည္း အက္ကြဲ ကားထြက္သြားသည္..။ ထြန္းလူက သူ႕လီးတန္ႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္မက ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္..။ ႀကီးမားတုတ္ရွည္ေသာ လီးတန္ႀကီးျဖစ္သည္႕အတြက္ ရိုးရိုးထြက္မလာပဲ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးကို တပါတည္း ဆြဲေခၚလာသည္႕ႏွယ္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးမ်ားက ၾကြတက္ပါလာသည္..။
ျပန္သြင္းလိုက္သည္႕အခါ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ အတူ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက ခ်ဳိင့္ခြက္နစ္ဝင္သြားသည္..။ ဤပုံဤနည္းျဖင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႕ ျပဳလုပ္ေပးရာ ေစာက္ေရေတြက စိုရႊဲအိုင္ထြန္းေနၿပီမို႕ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္႕တိုင္ လီးဝင္လီးထြက္က ေခ်ာေမြ႕ေနသည္..။ တစ္သက္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္ သည္မွ်ေလာက္ ႀကီးမားတုတ္ရွည္ေသာ လီးမ်ဳိးကို မခံဖူးေသးသျဖင့္ စူးစူးနင့္နင့္ ရွိလြန္းလွၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမွန္သမွ် တၿဖိဳးၿဖိဳး တဖ်င္းဖ်င္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္ တလွပ္လွပ္ ျဖစ္လို႕ေနသည္..။
မၾကည္ၾကည္ခမ်ာ ေကာင္းလြန္းလွသည္႕အတြက္ သြားရည္မ်ားပင္ ထြက္က်လုမတတ္ ျဖစ္ေနရွာသည္..။ မၾကည္ၾကည္အေနျဖင့္ ပုဆိုးအတြင္းမွ ေတာင္မတ္ေနေသာ ထြန္းလူလီးႀကီးကို ျမင္မိကတည္းက ခံခ်င္စိတ္ေတြ မြတ္သိပ္ျပင္းျပခဲ႕ရသည္..။ ယခုေတာ့ ဆႏၵတို႕ ျပည္႕ဝခဲ႕ရၿပီ..။
ထြန္းလူကိုယ္ႏိႈက္ကလည္း တစ္ဖက္အိမ္က မနန္းမြန္တို႕၏ ေနာက္မီးလင္းအတြဲကို ၾကည္႕ၿပီး လီးေတာင္ဂြင္းတိုက္ေနခိုက္မို႕ ပို၍ အဆင္ေျပသြားသည္..။ သို႕မဟုတ္က သည္အခြင့္အလမ္းမ်ဳိး ေပၚေပါက္ဖို႕ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါသည္.။ ေယာက္်ားႏွင့္ စပ္၍ ေတာ္ရေသာ တူမို႕ ထြန္းလူဖက္က အရွိန္နွင့္ လန္႕ေနသည္မွာ ေသခ်ာသည္..။
အခုေတာ့ တစ္ဖက္အိမ္က အတြဲကိုေခ်ာင္းၾကည္႕ရင္း ထြန္းလူကိုယ္တိုင္ ကာမမီးေတာင္ႀကီး တဝုန္းဝုန္းႏွင့္ ေပါက္ကြဲေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္..။ ကိေလသာရမၼက္ ေခ်ာ္ရည္ေတြ တပြက္ပြက္ တဘြမ္းဘြမ္း လိႈ္က္ဆူပြက္ထေနခိုက္လည္း ျဖစ္ေတာ့သည္..။ ယခုေတာ့ အစစအရာရာ အေၾကာင္းတရားေတြ တိုက္ဆိုင္လာသည္မို႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ လိုးေနၾကရၿပီ..။ ထြန္းလူက သူ႕လီးတန္ႀကီးကို မွန္မွန္ ေျဖးေျဖးခ်င္းသာ အသြင္းအႏႈတ္လုပ္ၿပီးေနာက္ မၾကည္ၾကည္၏ တင္းတင္းမို႕မို႕ ဝင္းဝင္းစို႕စို႕ ေဖြးအုႏုရြေနသည္႕ ႏို႕အုံႀကီးႏွစ္မႊာကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အရင္းမွ ဆြဲကိုင္လိုက္သည္..။ သူ႕ပုံစံက အသားကုန္ႀကဳံးေဆာ္ေတာ့မည္႕ဟန္ ေပါက္ေနသည္..။ တကယ္လည္း ေဆာ္ပါေတာ့သည္..။
“ ဖြတ္….ျပြတ္…ျဗစ္……ပလြတ္…စြပ္…ဖြတ္……….ဘြတ္….ျပြတ္……”
“အင့္….အ…..အေမ႕….အီး….အ…..အင့္……….အ……ေမ႕….”
“ အင့္…အ….ကၽြတ္..ကၽြတ္….အ…..အီး….အေမ႕….”
ထြန္းလူလီးတန္ႀကီး ဝင္ထြက္ေနပုံက ပီျပင္လြန္းလွသည္..။ မၾကည္ၾကည္ လက္ႏွစ္ဖက္က ဒူးေကာက္ေကြးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲခ်ိတ္ထားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ျပဴးထြက္အက္ကားေနသည္..။
၆ လက္မလုံးပတ္အတုတ္ရွိေသာ လီးတန္ႀကီး တိုးဝင္သြားတိုင္း ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူႀကီးႏွစ္မႊာမွာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္အတူ ႀကဳံ႕ဝင္သြားၿပီး လီးတန္ႀကီး ျပန္ထြက္လာသည္႕အခါ ၾကြတက္လာသည္..။
အတြင္းသားႏုႏုေတြကို ေဖာက္ထြင္းတိုးဝင္သြားရသည္မွာ ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ႏွင့္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ရွိလြန္းလွသည္..။ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသးေသာ ေစာက္ဖုတ္အရသာကို တစိမ္႕စိမ္႕ ခံစားရင္း ထြန္းလူ ကာမရာဂမာန္ေတြ ၾကြသထက္ ၾကြလာသည္..။
ထိုသို႕ၾကြၾကြတက္လာေသာ ကာမဆႏၵေတြက ေဆာင့္ခ်က္အရွိန္ကို ျပင္းထန္ေစသည္..။ ႏို႕အုံဝင္းဝင္းမို႕မို႕ႀကီးေတြကို အေျခအရင္းမွ အက်အန ဆုပ္ကိုင္၍ အားမာန္ပါပါ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေသာ ထြန္းလူပုံစံက က်ားရိုင္းပ်ဳိတစ္ေကာင္ မာန္ဖီေနသည္႕အလား ျဖစ္သည္.။
လီးေခ်ာင္းတေလွ်ာက္လုံး ပူရွိန္းက်င္ဆိမ္႕ေနသည္..။ ထြန္းလူက အခ်က္ ၅၀ ခန္႕ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးၿပီးေနာက္ လီးတန္ႀကီးကို အရင္းထိကပ္ေအာင္ ဖိသြင္းထားလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကို ကုန္း၍ မၾကည္ၾကည္၏ နို႕အုံမို႕မို႕ႀကီးအေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ စို႕လိုက္သည္..။ “ ျပြတ္….ျပြတ္…ပလြတ္…ျပြတ္……..”
“ အား….အ….အား…ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္…အမေလးေလး….ေကာင္း…ေကာင္းလိုက္တာ..ေမာင္ေလး…ရယ္…ဘယ္လိုမ်ား လုပ္ေနတာတုန္း…..ဟယ္…….အင္း…ဟင့္…ဟင့္..ကၽြတ္ ကၽြတ္…အမေလး…ေနာ္..ဟင့္……..”
လီးႀကီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ္သြင္းထားၿပီး ဆက္မေဆာင့္ေသးပဲ ႏို႕သီးေခါင္းကို စို႕ေပးေနသည္႕အတြက္ မရိုးမရြႀကီးျဖစ္လာရာက တအီးအီး တအားအား အသံေတြထြက္လ်က္ မၾကည္ၾကည္တစ္ကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို တဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ တဖ်တ္ဖ်တ္ လူးလြန္႕ တြန္႕လိမ္ေနေတာ့သည္..။
အလိုးခံရသည္မွာ ေပါ႕ေပါ႕ရႊတ္ရႊတ္ မဟုတ္ပဲ တနင့္တပိုးႀကီးျဖင့္ အီဆိမ္႕လြန္းလွသည္..။
“ အားလား လား…..အာ့…..ယား….ယားတယ္…ကြာ….ဟင့္ ဟင့္….ဟင့္.အင္း…အေမ႕….ကၽြတ္ ကၽြတ္….အင့္…..ရွီး….”
မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့…။ ဤမွ် ခံစားရခက္ေလာက္ေအာင္ ဆိမ္႕က်င္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ အေတြ႕အႀကဳံကို ေရွးယခင္က ခံစားခဲ႕ရဖူးသည္မွ မဟုတ္ပဲ…။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ မိန္းမႏွင့္ မေတြ႕ဖူးေသးပါဘဲ ယခုကဲ႕သို႕ ကာမဗဟုသုတေတြ ျပည္႕ဝေနျခင္းမွာ အျပာကားမ်ားႏွင့္ အျပာစာအုပ္ေတြ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ျဖစ္သည္..။ လူကလည္း ေယာက္်ားပီသသည္႕အျပင္ ကိုယ္ခႏၶာကလညး္ အရြယ္ႏွင့္ မမွ်ေအာင္ ႀကံ႕ခိုင္ထြားႀကိဳင္းလွသည္..။ ထို႕အျပင္ တဏွာရာဂစိတ္ကလည္း ျပင္းထန္သည္..။ ယခုေတာ့ အထန္ အထန္ခ်င္း ၊ အသန္ အသန္ခ်င္း ေတြ႕ေနၾကၿပီ..။ မၾကည္ၾကည္ကလည္း အသက္ ၃၀ အရြယ္ဆိုသည္႕တိုင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးက်စ္လ်စ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္အဆက္အေပါက္ႏွင့္ ထိုကိုယ္ခႏၶာကို တန္ဆာဆင္မြမ္းမံေသာ အသားအုံ ၊ အသားဆိုင္ေတြက အဖုအထစ္ အမို႕အေမာက္ အရိႈက္အဟိုက္ အစြင့္အကား အဂၤါရပ္ေတြႏွင့္ ျပည္႕စုံလြန္းသည္..။
ေယာက္်ားႏွင့္ လိုးတုိင္း လိုးတုိင္း အားရေက်နပ္ခဲလွသည္..။ ကာမဆႏၵ ျပည္႕ဝခဲသည္..။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ လက္တို႕ ၊ ခရမ္းသီးတို႕ျဖင့္ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္လြန္းေသာ ရမၼက္မီးေတာက္ေတြကို ၿငိမ္းသတ္ခဲ႕ရေပါင္းလည္း မနည္းလွေပ..။ တစ္ခုေတာ့ အံ႕ၾသစရာေကာင္းသည္..။ မၾကည္ၾကည္မွာ တဏွာရာဂ အားႀကီးလွသည္႕တိုင္ ယခု ထြန္းလူႏွင့္ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးျဖစ္ခဲ႕သည္မွ အပ အရင္အခ်ိန္ေတြက ေနာက္မီးလင္း ၊လင္ငယ္ေနျခငး္ အလ်ဥ္းမ၇ွိခဲ႕..။
ထိုသို႕ေနႏိုင္ခဲ႕ျခင္းမွာလည္း တျခားေၾကာင့္ မဟုတ္..။ မၾကည္ၾကည္သည္ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ပညာေပး တီဗီဇာတ္လမ္းေတြ ၾကည္႕ၿပီး အိတ္ခ်္အိုင္ဗီပိုးကူးမွာ အလြန္ေၾကာက္သည္..။ ထို႕အျပင္ သူ႕ေယာက္်ားကိုလည္း လန္႕သည္.။ သူေယာက္်ားက အေန ရိုးေအးသည္မွန္ေသာ္လည္း ေဒါသထြက္ စိတ္တိုလာၿပီဆိုလ်င္ ဘာကိုမွ စဥ္းစားခ်ိန္ဆမေနပဲ ေသလုမတတ္ျဖစ္ေအာင္ ရိုက္တတ္သည္..။
ယခု ထြန္းလူႏွင့္ လြန္က်ဴးခဲ႕မိျခင္းမွာလည္း ဘယ္လိုမွ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ကာမလိုအင္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ေတာ့၍သာ ျဖစ္သည္..။ ထြန္းလူ မိန္းမႏွင့္ မေတြ႕ဖူးေသးေၾကာင္း မၾကည္ၾကည္က သိသည္..။ ထို႕ေၾကာင့္ ေရာဂါပိုးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စိတ္ခ်ရသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က လူစိမ္းသူစိမ္းလည္း မဟုတ္..။ ကိုယ္႕အိမ္မွာေနသည္႕ ေယာက်္ားႏွင့္ စပ္၍ ေတာ္ရေသာ တူ…။
ဤသို႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္က ရိပ္မိသိရွိဖို႕ မလြယ္..။ ေတာင္ဖက္အိမ္က မနန္းမြန္ ေနာက္မီးလင္း လင္ငယ္ေနတာ တစ္ခ်ဳိ႕က သိကုန္ၾကၿပီ..။ ၿပီးေတာ့ မနန္းမြန္က သည္တစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္ မက..။ သူ႕သမီး ရည္စားႏွင့္ ပင္ လြတ္သူ မဟုတ္..။
ႏို႕ကို အားရပါးရ တျပြတ္ျပြတ္ႏွင့္ စို႕ေပးေနျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး ထြန္းလူက သူ႕လီးႀကီးကို တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျပန္ႏႈတ္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ႏွပ္ၿပီး အေငြ႕ခံထားရသည္မို႕လား မသိ ၊ လီးတန္ႀကီးမွာ ေစာေစာကထက္ပင္ ပိုထြားလာၿပီး ပို၍ မာေတာင့္လာသည္..။
ထြန္းလူက တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ထြက္လာေသာ သူ႕လီးကို ျပန္သြင္းသည္..။ ဤသို႕ အသြင္းအႏႈတ္ကို ေလးငါးဆယ္ခါ ခပ္မွန္မွန္ ျပဳလုပ္ၿပီးေနာက္ ေစာေစာကအတိုင္း ခပ္သြက္သြက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ျပန္ေဆာင့္လိုးျပန္သည္.။ “ ဖြတ္….ျပြတ္…ဘြတ္…ျပြတ္……..ဖြတ္…..”
“ အမေလး…အင့္….အင့္…အား….အ…အေမ႕..အင့္….အီး…….”
မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ကလည္း ၿငီး ၊ ဖင္ဆုံႀကီးကိုလည္း ျပင္းအားေကာင္းေသာ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ အညီ ေကာ့၍ ေကာ့၍ ပစ္ပစ္ခံသည္.။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ တခ်က္တခ်က္ အိမ္ပင္ တသိမ္႕သိမ္႕ ခါခါသြားသည္..။
မၾကည္ၾကည္ ေစာက္ေခါင္းထဲ တလႈိက္လိႈ္က္ႏွင့္ ယား ယားၾကြတက္လာသည္..။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးလည္း က်င္ဆိမ္႕ ပူရွိန္းေနသည္..။ ႏို႕သီးေခါင္းတဝိုက္ရွိ အညိဳဝိုင္းေလးမွာ စူေဖာင္းမို႕တက္ေနသည္..။
ေနာက္ဆုံးေဆာင့္ခ်က္က သားအိမ္ေခါင္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဆာင့္ထည္႕မိရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဆတ္ခနဲ တုန္ခါသြားၾကသည္..။ မၾကာခင္မွာပင္ ဒူးေကာက္ေကြးကို ခ်ိတ္ထားေသာ မၾကည္ၾကည္ လက္မွာျပဳတ္ထြက္သြားၿပီး ေပါင္တန္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကလည္း ေဘးသို႕ ကားထြက္သြားသည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲ က်င္ခနဲ စစ္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး သုတ္ေရပူေတြ ပန္းထြက္ကုန္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္၍ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ကာမအရသာကို ခံစားေနစဥ္ ထြန္းလူ လေရပူပူေတြက သားအိမ္ဝကို ဗ်င္းခနဲ ဗ်င္းခနဲ ပန္းထည္႕လိုက္သည္ကို ေႏြးခနဲပင္ ခံစားသိရွိလိုက္ရသည္.။ အားရေက်နပ္ျခင္းႏွင့္ အတူ သူမ၏ ပူေလာင္ျပင္းျပခဲ႕၇ေသာ ကာမဆႏၵေတြ ျပည္႕ဝသြားပါေတာ့သည္.။
ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ထိုေန႕မွစ၍ သူ႕ဦးေလး မရွိခိုက္အခ်ိန္တိုင္း မၾကည္ၾကည္ႏွင့္ လစ္လ်င္ လစ္သလို လင္မယားလုပ္တန္း ကစားလာခဲ႕သည္မွာ ကိုးတန္း ၂ ႏွစ္က်၍ ရြာျပန္ေခၚသည္အထိပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္..။ ပိပိရိရိ လုပ္ကိုင္ခဲ႕သည္ေၾကာင့္ သူ႕တူနွင့္ သူ႕မိန္းမတို႕ ေမ်ာက္ႏွစ္ပါးသြားခင္းေနသည္ကို မၾကည္ၾကည္ ေယာက်္ားခမ်ာ လုံးလုံးမသိရွာခဲ႕ပါ..။
ထြန္းလူ ရြာျပန္သြားစကဆိုလ်င္ မၾကည္ၾကည္တစ္ေယာက္ ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္ကာ လင္တရူးရသည္႕ ရက္ေတြ အေတာ္ၾကာခဲ႕၇သည္.။ ရြာသို႕ အလည္ျပန္ကာ ထြန္းလူထံ သြားကုန္းခ်င္သည္႕စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚေပါက္ခဲ႕ရေသးသည္.။ ထြန္းလူကလည္း ရြာျပန္သြားခ်ိန္မွ စ၍ တစ္ေခါက္တစ္ခါမွ ေပၚမလာေတာ့..။ ထြန္းလူလည္း ရြာျပန္ေရာက္ခါစ ရက္ေတြမွာ ရူးမတတ္ ခံစား၇သည္..။ တျဖည္းျဖညး္ ေနသားက်လာကာမွ သူ႕စိတ္က ဤဝန္းက်င္ရွိ အာရုံမ်ားအေပၚ ေပ်ာ္ေမြ႕က်က္စားလာႏိုင္သည္..။ မႏၱေလးက ျပန္ေရာက္ကတည္းက မိန္းမ မခ်ရသည္မွာ ယေန႕အခ်ိန္ထိျဖစ္သည္..။ အေဖတို႕ လင္မယား လွည္းနွင့္ ထြက္သြားသည္မွ စ၍ ထြန္းလူ အျပာစာအုပ္ ဖတ္ေတာ့သည္..။ အျပာစာအုပ္က အေဖတို႕ မရွိခိုက္တြင္သာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖတ္ရသည္..။ မႏၱေလးမွာ ေနစဥ္ကတည္းက စုေဆာင္းထားခဲ႕ေသာ စာအုပ္မ်ားျဖစ္သည္..။
စုစုေပါင္း အုပ္တစ္ရာေလာက္ရွိသည္။ အေပၚထပ္ရွိ သူအခန္းထဲက ေသတၱာထဲတြင္ အေသအခ်ာ သိမ္း၍ ေသာ့ခတ္ထားသည္..။
ထြန္းလူ ေအာက္ထပ္မဆင္းေတာ့ပဲ အေပၚထပ္ရွိ သူ႕အခန္းထဲမွာပင္ စာအုပ္ဖတ္ေန၏ ..။ တံခါးဖြင့္ ေလညွင္းခံရင္း တစ္အုပ္ၿပီးတစ္အုပ္ ဖတ္လာရာ သုံးအုပ္ေက်ာ္လာေတာ့ ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။
အျပာစာအုပ္ဖတ္စဥ္ကပင္ သူ႕လီးႀကီးမွာ ေထာင္မတ္ေနသည္ျဖစ္ရာ အိပ္ေပ်ာ္စဥ္မွာလည္း ဆက္လက္ ေထာင္ၿမဲသာ ေထာင္ေန၏ ။ အိပ္မက္ထဲတြင္ သူစိတ္ဝင္စားေနေသာ မႏွင္းသြယ္တို႕ အိမ္ဖက္ေရာက္သြားသည္..။ သူေရာက္သြားေတာ့ မႏွင္းသြယ္ ထမင္းခ်က္ေနသည္..။ ထမီရင္လ်ားႀကီးႏွင့္ ဖင္ထိုင္ခုံေပၚ ကားယားႀကီး ဖင္ခ်ထိုင္ရင္း ထမင္းအိုး ငွဲ႕ေနသည္..။ အေသအခ်ာၾကည္႕ေတာ့ ထမီေအာက္စႀကီးက လြတ္ေနၿပီး ေပါင္ၾကားအတြင္းရွိ ေစာက္ေမႊးမဲမဲ အုပ္အုပ္ေတြကို ျမင္ေနရသည္..။
ထိုအျခင္းအရာကို ျမင္ရသည္႕အတြက္ ထြန္းလူလီးႀကီးမွာ ေတာင္မတ္လာ၏ ။ ထိုစဥ္ မႏွင္းသြယ္က ထမင္းအိုးကို မီးဖိုေပၚျပန္တင္ရင္း…
“ ထြန္းလူေရ…မမကို စဥ္႕အိုးထဲက ေရတစ္ခြက္ေလာက္ ခပ္ေပးစမ္းပါ…”
“ ဟုတ္ကဲ႕…..ဟုတ္ကဲ႕……”
ထြန္းလူ စဥ္႕အိုးထဲ ေရခပ္ရင္း အေတြးတစ္ခု ဝင္လာသည္..။ ေထာင္မတ္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို မႏွင္းသြယ္ျမင္ေအာင္ ျပခ်င္သည္..။ သည္ေတာ့ ပုဆုိးကို ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလး ခ်ိတ္ရုံသာ ခ်ိတ္ထားသည္..။ သူက ေရခြက္လွမ္းအေပး မႏွင္းသြယ္က ေရခြက္လွမ္းအယူ ကိုယ္ကိုလႈပ္ၿပီး သူ႕ပုဆိုးကို ကၽြတ္က်သြားေအာင္ လုပ္ရမည္..။ သို႕မွသာ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို မႏွင္းသြယ္ အနီးကပ္ျမင္ႏိုင္ၿပီး သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္သြားမွာ ျဖစ္သည္..။
“ ေရာ့….မမ…..”
“ ေအး……ေအး….”
ထြန္းလူက ကိုယ္ကိုကုန္း၍ ေရခြက္ကိုလွမ္းအေပး မႏွင္းသြယ္က လွမ္းအယူ ထြန္းလူက ေျမႀကီးတြင္တိုက္ေနေသာ သူ႕ပုဆိုးစကို ေျခဖဝါးႏွင့္ ဖိဆြဲခ်လိုက္သည္..။ ခ်ိတ္ရုံသာ ခ်ိတ္ထားေသာ ပုဆုိးစက ေအာက္သို႕ ပုံက်သြားသည္..။
“ ဟာ…ဟာ…လုပ္….လုပ္ပါ..အုံး…….
ထြန္းလူက တဟာဟာ ႏွင့္ အသံျပဳရင္း သူ႕ပုဆိုးကို အားေနေသာ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ လွမ္းဆြဲေသာ္လညး္ မမွီေတာ့..။ က်န္လက္တစ္ဖက္က မႏွင္းသြယ္ထံ ေရခြက္လွမ္းေပးေနရသျဖင့္ ဘာမွ လုပ္လို႕မရ..။
ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးက မႏွင္းသြယ္မ်က္ႏွာႏွင္ အနီးေလး..။ တရမ္းရမ္းႏွင့္ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ၾကည္႕ရင္း မႏွင္းသြယ္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ မင္သက္ အံ႕ၾသေန၏..။
ဤမွ် ႀကီးမားေသာ လီးတန္ႀကီးကို တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကိုယ္ အခုမွ ျမင္ဖူး၏ ..။ သူ႕ေယာက္်ားလီးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ႀကီးသည္..။ လီးႀကီးကို စိုက္ၾကည္႕ေနေသာ မႏွင္းသြယ္မ်က္လုံးေတြက ကိေလသာ ရမၼက္အေရာင္ေတြ တလက္လက္ ဝင္းေျပာင္လာသည္..။
အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္းသည္႕ လီးတန္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရသည္႕အတြက္ မႏွင္းသြယ္ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြ ဖ်င္းခနဲ ထသြားသည္..။ မႏွင္းသြယ္လက္ထဲ ေရခြက္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ ထြန္းလူက ပုဆိုးကို ကပ်ာကယာ ေကာက္ဝတ္ၿပီး ေနာက္သို႕လုံးဝလွည္႕မၾကည္႕ေတာ့ပဲ သူ႕အိမ္ဖက္ဆီသို႕ ထြက္ေျပးခဲ႕သည္..။
“ ဟဲ႕…ဟဲ႕…အဟင္း…ဟင္း….ဟဲ႕..ဟဲ႕ …အို…ထြန္းလူ….ဟဲ႕ေကာင္ေလး….”
ကပ်ာကယာေျပးထြက္သြားေသာ ထြန္းလူကို မႏွင္းသြယ္က လွမ္းေခၚရင္း တဟင္းဟင္းႏွင့္ ရယ္ေမာေနသည္..။ မ်က္လုံးက တဆင့္ လီးႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေစာက္ဖုတ္ထံ သတင္းပို႕လိုက္ၿပီျဖစ္ရာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ေစာက္ေရေတြ တစိမ္႕စိမ္႕ ထြက္လ်က္ ေဖာင္းၾကြၿပဲအာလာသည္..။ မႏွင္းသြယ္စိတ္ထဲမွာ ထြန္းလူတစ္ေယာက္ ရွက္လြန္း၍ ထြက္ေျပးသည္ဟုသာ ထင္မွတ္ေနသည္..။
ထြန္းလူအေသအခ်ာ အကြက္ဆင္၍ တမင္ရြေအာင္ လုပ္ထားခဲ႕သည္ကို လုံးဝမရိပ္မိခဲ႕..။ ေစာေစာက ဟင္းခ်က္မည္ဟု စိတ္ကူးထားရာ ဟင္းမခ်က္ေတာ့ဘဲ ပဲတစ္အိုးသာ မီးဖိုေပၚ ကပ်ာကယာတင္ၿပီး ထြန္းလူေနာက္သို႕ ခပ္သုတ္သုတ္ လိုက္လာခဲ႕သည္..။ မႏွင္းသြယ္မွာ အတြင္းခံေဘာ္လီမပါပဲ ထမီရင္လ်ားသက္သက္ႀကီးႏွင့္ ျဖစ္သည္..။
ထြန္းလူကို တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚရင္း အူယားဖားယားႀကီးႏွင့္ လိုက္လာ၏ ။ မႏွင္းသြယ္ အေပၚထပ္တက္လာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျခသံေတြၾကားေနရသည္..။ ထြန္းလူက ပက္လက္လွန္ မ်က္စိမွိတ္ အိပ္ေနသည္..။ ပုဆိုးတြင္းမွ ေငါက္ေတာက္ႀကီး မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကိုၾကည္႕၍ မႏွင္းသြယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လိႈက္လိႈက္ႀကီး ယားၾကြလာသည္..။
မႏွင္းသြယ္ အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ထိုးပိတ္လိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ ခုတင္ေအာက္တြင္ သူမထမီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။ မို႕ေမာက္ခၽြန္ေကာ့ေနေသာ ႏို႕အုံႀကီးက ေဖြးဥၿပီး ဝင္းအိတင္းေျပာင္ေနသည္…။ မႏွင္းသြယ္က ထြန္းလူပုဆိုးကို လီးတန္ႀကီးေပၚေအာင္ ပင့္လွန္လိုက္သည္..။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြ တင္းေဖာင္းလ်က္ နီညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးက ဘြားခနဲ ေပၚလာသည္..။ လန္ေနေသာ လီးဒစ္ဆံႀကီးက အားေကာင္းလွေသာ ကာမေသြးေၾကာေတြေၾကာင့္ ၿပဲအာဝင္းေျပာင္ေနသည္..။
မႏွင္းသြယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ယားၾကြေသာ ေဝဒနာႀကီးက တလႈိက္လိႈက္ႀကီး ထလာသည္..။ ေစာက္ဖုတ္တစ္အုံလုးံ တဆတ္ဆတ္လႈပ္လ်က္ ေစာက္ေရေတြက တစိမ္႕စိမ္႕ထြက္က်ေနသည္.။ အဖုတ္ႀကီးက သိသိသာသာ အာလာသည္.။
မႏွင္းသြယ္ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ထြန္းလူကိုယ္ေပၚ ကားယားခြကာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ၿဖဲ၍ ဒစ္ဆံႀကီးထိပ္၌ ေတ႕ကာထားလိုက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းယူသည္..။ လီးတန္ႀကီးက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အေနအထားျဖင့္ တိုးဝင္လာသည္..။
“ ျဗစ္…….ၿဗိ….ဖြတ….ပလြတ္…..ျပြတ…….ဖြတ္….ျဗစ္…..”
တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေသာအခါ မႏွင္းသြယ္က ကိုယ္ကို မၾကြ၍ ျပန္ႏႈတ္သည္..။ နာသည္ဟု မဆိုသာေသာ္လည္း လီးတန္ႀကီးက တုတ္ရွည္လြန္းၿပီး သူမေစာက္ေခါင္းကလည္း သည္မွ်ေလာက္ ထြားေသာလီးဟူ၍ တစ္ခါမွ် မဝင္ဖူးေသးသျဖင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့ေခ်ာ့ မွ်င္းမွ်င္း သြင္းေနရေလသည္..။
ေလးငါးခါေလာက္ ျပဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ လီးနွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ မဟာမိတ္ျဖစ္လာၿပီး အဝင္အထြက္ ေခ်ာမြတ္လာသည္..။ လီးႏွင့္ ကင္းျပတ္ေနသူမို႕ မႏွင္းသြယ္၏ ကာမေဇာေတြ အလြန္အမင္း ထန္ျပင္းႏိုးၾကြလာသည္..။ သည္ေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းေနရတာ အားမရေတာ့သည္႕အတြက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေတာ့သည္..။
“ ဖြတ္…ပလြတ္…….ျပြတ္…..ဘြတ္…..ျဗစ္…..ပလြတ္……ဖြတ္…..” “ အင့္….အင့္…..အ……..အီး….အ.အား…….”
ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္လာၿပီး ေစာက္ေရေတြ ဒလေဟာထြက္က်လာသည္မို႕ ဖိထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ဤမွ် ဆူၿဖိဳးထြားႀကိဳင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးျဖင့္ အားရပါးရ ဖိခ်လိုက္ရာ အရွိန္ျပင္းလြန္းသျဖင့္ ထြန္းလူ ႏႈတ္မွ အင့္ခနဲ ပင္အသံထြက္သြားၿပီး အိပ္မက္က လန္႕ႏိုးသြားရေတာ့သည္..။
သူ႕လီးတန္ႀကီးမွာ ေႏြးေထြးႏူးညံ႕ေသာ အေခါင္းလိုလိုအရာက ညွစ္ကာဆုတ္ေပးေနသလို ခံစားေနရမႈကို သတိထားမိရာ စိတ္ထဲ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားမိသည္..။ အိပ္ခ်င္မူးတူးအခိုက္မို႕ မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားဆဲ ျဖစ္သည္..။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုဥဥေတြက အလြန္သန္စြမ္းေသာ ညွစ္အားျဖင့္ သူ႕လီးတန္ႀကီးကို ညွစ္ညွစ္ေပးေနသည္ျဖစ္ရာ ထြန္းလူတစ္ေယာက္ အေကာင္းႀကီးေကာင္းလ်က္ အီဆိမ္႕ေနရပါေတာ့သည္..။
အခုခ်ိန္ထိ သူ႕စိတ္ထဲမွာ ေဝခြဲမ၇ေသးေပ..။ အိပ္မက္လိုလို ဘာလိုလို အီလည္လည္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနေသးသည္..။ ထြန္းလူက လက္နွင့္ သူ႕လီးကို ကိုင္စမ္းၾကည္႕လိုက္ရာ လီးကိုမစမ္းမိပဲ မႏွင္းသြယ္၏ အသားဆိုင္ ႏုႏုေထြးေထြး ေႏြးေႏြးအိအိအုံႀကီးကို စမ္းမိလိုက္သည္..။ အံ႕ၾသလြန္းသျဖင့္ မ်က္လုံးကို ျဗဳန္းခနဲ ဖြင့္ၾကည္႕လိုက္ရာ…
“ ဟာ….ဟာ…..တကယ္…တကယ္…ဟာ..မမ….ႏွင္းသြယ္….အား အား……”
ထြန္းလူက အတင္းလူးလဲထမည္ျပဳရာ ၊မႏွင္းသြယ္က အထမခံပဲ ထြန္းလူရင္ဘတ္ကို လက္ႏွင့္ဖိထားသည္..။ ထြန္းလူက မ်က္လုံးႀကီးျပဴးလ်က္…
“ မမ….မႏွင္းသြယ္…၊ ဟာ…တကယ္…တကယ္…တကယ္ မႏွင္းသြယ္ႀကီးဟ….”
မႏွင္းသြယ္မွာ ေကာင္းလည္းေကာင္း ၊ ျပဴးျပဴးၿပဲၿပဲ ရုန္းထရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ထြန္းလူကို ၾကည္႕၍ တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာေနသည္..။
“ ဟဲ႕…တကယ္ႏွင္းသြယ္ မဟုတ္လို႕ နင့္အေမ ေစာက္ပတ္ ႏွင္းသြယ္ျဖစ္ရမွာလား….ဟဲ႕….အဟင္း….ခစ္ခစ္…..ခစ္…..” မႏွင္းသြယ္က ၾကာမ်က္ေစာင္းျဖင့္ ထိုးရင္း ညဳတုတု ေျပာလိုက္သည္..။
“ အိပ္မက္….အိပ္မက္ထဲက …မ…မဟုတ္ဘူးလား….”
“ ငါ႕ႏွယ္ေနာ္…လူတစ္ေယာက္လုံး တက္ခြလိုးေနတာ ျမင္လ်က္နဲ႕ ဘယ္႕ႏွယ္ အိပ္မက္ ဟုတ္ရမွာလဲ…လို႕….”
“ ေဟာ….ဗ်ာ….တကယ္….”
ထြန္းလူက တကယ္႕ကို မယုံၾကည္ႏိုင္ေသာ မ်က္လုံးတို႕ျဖင့္ ၾကည္႕ရင္း အံ႕ၾသစြာ ေျပာသည္..။
“ ကဲ…ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွတာ…ေဟာဒီမယ္ဟယ္…ေစာက္ဖုတ္… ၊ ေဟာဒီမယ္ဟဲ႕…ေစာက္ဖုတ္…..”
မႏွင္းသြယ္က စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ တဖြတ္ဖြတ္ျမည္ေအာင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ျပလိုက္သည္..။ သည္ေတာ့မွ အိပ္မက္မဟုတ္ပဲ တကယ္ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္မွန္း သိေတာ့သည္..။
“ က်ေနာ္…အိပ္မက္ထဲမွာ မႏွင္းသြယ္ကို လိုးေနတာလို႕…အိပ္မက္ မက္ေနတာ…တကယ္ …တကယ္…”
ထြန္းလူက သူ႕အိပ္မက္အေၾကာင္းျပန္ေျပာျပေတာ့ တခစ္ခစ္ တဟင္းဟင္းႏွင့္ သေဘာေတြ က်ေနၾကသည္..။
“ မမက ဘာလာလုပ္တာလည္း…ဟင္….” “ ကိုသိန္းစိုးဆီက စာလာလို႕ ငါကလည္း သိပ္စာမတတ္..၊ ေရးထားတာေတြကလညး္ ရႈတ္ရွက္ခတ္ေနလို႕ နင့္ ဖတ္ခိုင္းမလို႕ အလာ…၊ နင့္လီးႀကီး ေတာင္မတ္ေနတာျမင္ေတာ့ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တအားႀကီးျဖစ္လာတာနဲ႕ အေပၚကေန တက္ခြလိုးပစ္လိုက္တာ.. အခု တစ္ခ်ီေတာင္ ၿပီးသြားၿပီ…သိရဲ႕လား…ဟြန္႕…….”
မႏွင္းသြယ္ ထိုသို႕ေျပာရင္း သုံးေလးခ်က္ေလာက္ ကပ္ကပ္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္ေသးသည္..။
“ ဘယ္မလဲ…စာ…”
“ ေဟာဒီ မယ္..”
ထြန္းလူေဘးတြင္ ခ်ထားေသာ စာကိုယူေပးသည္..။ ထြန္းလူက ဖတ္ၾကည္႕လိုက္သည္..။
“ မမ…အခုနကလို ေဆာင့္ေပးစမ္းပါ…ဇိမ္နဲ႕ ဖတ္ခ်င္လို႕….”
မႏွင္းသြယ္က ထြန္းလူေျပာသည္႕အတုိင္း မွန္မွန္ကေလး တစ္ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ကာ ေရွ႕ေနာက္ ယိမ္းထိုးကာ ႏွဲ႕ႏွဲ႕ေပးလိုက္သည္..။
သို႕ …….../
မိန္းမ…ငါ ဆယ္ရက္ေလာက္ ၾကာအုံးမယ္..၊ မႏၲေလးကားႀကီးကြင္း ဂိတ္မွာ ေငြသုံးသိန္း လႊဲထားတယ္..။ လက္မွတ္ထိုး ထုတ္လိုက္ပါ..။ နားမလည္ရင္ ထြန္းလူကို ေခၚသြား..။ သူ႕ကိုလည္း မုန္႕ဘိုး ေကာင္းေကာင္းေပးလိုက္..။ သိန္းစိုး
---------------------------------x---------------------------------x----------------------
ၿပီးပါၿပီ…။
Unicode
အိပ်မက်လား တကယ်လား ၊ ရေး - မြင့်ထွေး ( ၇တနာပုံ )
ယနေ့ ထွန်းလူ အဖေနှင့် အမေတို့ အနောက်ရွာ ညအိပ်သွားကြသည်..။ အဖေ့ အစ်ကိုအရင်း၏ သား မင်္ဂလာဆောင် ဖြစ်သည်..။ နံနက် ၉ နာရီခန့်လောက်ကတည်းက လှည်းနှင့် ထွက်သွားကြခြင်းဖြစ်သည်..။ ထွန်းလူ တစ်ယောက်တည်း သည်အခွင့်အရေးမျိုး စောင့်နေသည်မှာ ကြာပြီ..။
ထွန်းလူ အသက်က ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်စမို့ လူပျိုသွေး လူပျို ဗီဇ လူပျို အတောင်အလက်တွေ စုံလင်လာပြီ ဖြစ်သည်..။ သူအစ်မ ချိုလွင်က မနှစ်က အိမ်ထောင် ခွဲသွားပြီ ဖြစ်၍ မိဘများ ညအိပ်ညနေ ခရီးသွားသောအခါ သူတစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်မှာ ကျန်နေခဲ့လေ့ ရှိသည်..။
သူတို့အိမ် နောက်ဖေးက မနှင်းသွယ်ကြီးကို ထွန်းလူ စိတ်ဝင်စားနေသည်မှာ ကြာပြီ..။ မနှင်းသွယ်က အသက် ၃၀ ခန့်ရှိပြီး တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့် လုံးကြီးပေါက်လှ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သည်..။ အိမ်ထောင်သည် ဆိုသော်လည်း သားသမီး တစ်ယောက်မျှ မထွန်းကား ..။ သူ့ယောက်ျား ကိုသိန်းစိုးက သူမထက် ၅ နှစ်ခန့် ကြီးပြီး အရောင်းအဝယ် ကိစ္စနှင့် မကြာ မကြာ ခရီးထွက်လေ့ ရှိသည်..။ တစ်ခါ တစ်ခါ ထွက်လျင် ၁၅ ရက် တစ်လခန့် ကြာတတ်သည်..။
အတိအကျတော့ မထွက်..။ သူ့ယောက်ျား ကိုသိန်းစိုးမှာ မုံရွာဘက်တွင် မယားငယ် ရှိသည်ဟု သတင်းသဲ့သဲ့ ကြားထားသည်..။ ထိုမယားငယ်နှင့် ကလေး ၂ ယောက်ပင် ရနေပြီဟုလည်း သတင်းထွက်နေသည်.။
သို့သော် မျက်စိရေး နားရေး ကျဉ်းမြောင်းသော ကျေးလက်နေ တောသူတောင်သား တွေမို့ ဤမျှ ခရီးဝေးသော အရပ်ကို ကျကျနန စုံစမ်း မနေကြတော့..။ ကောလဟာလဟုသာ သတ်မှတ်လိုက်ကြသည်..။
ထွန်းလူ ရွာသို့ ပြန်ရောက်သည်မှာ မနှစ်ကမှ ဖြစ်သည်..။ စောစောက မန္တလေးတွင် နေထိုင်သော ဦးလေး ဝမ်းကွဲအိမ်မှာ နေထိုင်ပြီး ကျောင်းတက်သည်..။ ကိုးတန်း ၂ ခါကျပြီးသောအခါ ထွန်းလူအဖေက ကျောင်းဆက်မထားတော့ပဲ ပျက်စီးမှာစိုး၍ ကျောင်းနှုတ်ပြီး ရွာပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်..။
ထွန်းလူတို့က ဂျုံမြေတွေ ဧကများစွာရှိ၍ စီးပွားရေး ချောင်လည်ကြသည်..။ အကောင်ရေ ၃၀ ခန့်ရှိသော နွားခြံတစ်ခြံလည်း ရှိရာ ဤရွာတွင် တောသူဌေး စာရင်းဝင်များ ဖြစ်သည်..။ မိဘများကပျက်စီးမှာစိုး၍ ရွာပြန်ခေါ်သည့်တိုင် ထွန်းလူကတော့ ပျက်စီးပြီးသား ဖြစ်ခဲ့သည်..။ တောသူဌေးသားပီပီ စာမေးပွဲ ၂ ခါကျသည့်တိုင် မိန်းမပွေနည်း အတတ်ကို ကောင်းစွာ တတ်ကျွမ်းခဲ့သည်..။
ဘယ်ဘဝက ဆုတောင်းကြောင့်လည်း မသိ..ပိုးတိုင်းစွံ ကြံတိုင်းအောင်ခဲ့သည်..။ လူအထွေထွေ အကြိုက်အမျိုးမျိုး ရှိရာ ထွန်းလူ ဗီဇစိတ်က ရွယ်တူ အပျိုမိန်းမတွေအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှု တပ်မက်စွဲလန်းမှု နည်းပြီး….၊ လင်ရှိမိန်းမ ၊ တစ်ခုလပ် မုဆိုးမ အအိုတွေကိုသာ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကြိုက်နှစ်သက်လေ့ ရှိသည်..။
မန္တလေးတွင် နေထိုင်စဉ်က အပြာကားတွေ ကြည့် ၊ အပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖြစ်ခဲ့ရာမှ လက်တွေ့ ကွင်းဆင်းနိုင်ခဲ့သော အဆင့်သို့ပင် ရောက်ခဲ့သည်..။ သူ ပေါင်းသင်းသော သူငယ်ချင်းများကလည်း မိန်းမပွေ ဆော်ရှုပ်သော ဇော်တွေသာ ဖြစ်သည်..။ သို့ဖြစ်ရကား တရားဝင် အိမ်ထောင် မကျသေးသည့်အတွက် လူအိုဟု မခေါ်နိုင်သေးသည့်တိုင် လူပျိုကား လုံးဝမစစ်တော့..။
သူ့ပေါင်ကြားရှိ ငယ်ပါမှာ မိန်းမတို့၏ ကာမလှိုဏ်ခေါင်းသို့ ကိန်းအောင်း ခိုလှုံဖူးပြီး ဖြစ်သည်..။ မြို့ အရပ်ဆိုသည်က တောအရပ်လို မဟုတ်..။ နယ်စုံ ဒေသစုံမှ ဖြစ်၍ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော လင်ငယ်နေ နောက်မီးလင်း မျောက်ဇာတ်ခင်းသော ကိစ္စများကို မျက်နှာပြောင် တိုက်ရဲသည်..။ ပေါ်ပေါ်တင်ထင် ပြုလုပ်ရဲကြသည်..။ ထိုကဲ့သို့ ပြုလုပ်သည့်အတွက် တောအရပ်ဒေသလို အတင်းအဖျင်း အပြောခံရခြင်းလည်း နည်းပါးသည်..။
ထွန်းလူ စိတ်ထဲတွင် ဤအချက်အပေါ် လေးလေးနက်နက် မှတ်ချက် ရှိခဲ့သည်..။ ပြီးတော့ တောအရပ်မှာလို ခြံဝင်းကျယ်ကျယ်ဖြင့် နေထိုင်ကြသည် မဟုတ်..။ များသောအားဖြင့် တစ်အိမ်နှင့် တစ်အိမ် ဝင်းထရံတစ်ချပ်သာ ခြားကာ ထူထပ်ပြွတ်သိပ်နေသည်.။
အထွေအထူးပင် ချောင်းကြည့်စရာ မလိုပဲ ဖိုမ လိင်စိတ်ကို နိုးကြွစေသော မြင်ကွင်းတွေ မကြာမကြာ မြင်တွေ့ရသည်..။ ထွန်းလူတို့ အိမ်နှင့် ကပ်လျက် အိမ်မှာ ဗန်းမော်နှင့် မန္တလေးလိုင်း သငေ်္ဘာသား လင်မယား အငှားနေသော အိမ်ဖြစ်သည်..။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အသက် ၃၀ ကျော် ဝန်းကျင်တွေ ဖြစ်သည်.။ မိန်းမက ချောချောတောင့်တောင့် ရှမ်းတရုတ်မ ဖြစ်သည်.။ သမီးတစ်ယောက် ရှိသည်..။ စာအုပ်ဆိုင်လည်း ဖွင့်ထားသည်.။ ဝတ္ထု မဂ္ဂဇင်း ကာတွန်းသာမက အပြာစာအုပ်ပါ ရသည်.။ အပြာစာအုပ် ငှါးကြောင်း လူတိုင်း မသိ..။ လူရင်း အဆက်အသွယ် ရှိမှ ငှါးလို့ ရသည်..။
ထိုသငေ်္ဘာသား မိန်းမ နာမည်က မနန်းမွန် ဖြစ်သည်.။ အသားဖြူပြီး ခေတ်ဆန်ဆန် ဝတ်စားပြင်ဆင် တတ်သည့်အတွက် ပင်ကိုယ်ရှိပြီးသား အလှမှာ ပို၍ ပေါ်လွင်တောက်ပလာသည်.။ ယောက်ျားက ဝင်ငွေကောင်းသူဖြစ်ရာ အလုပ်ဆို၍ စာအုပ်ဆိုင် ထိုင်ခြင်း ၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တသသ နေခြင်း အလုပ်မှ တစ်ပါး အခြား မရှိ..။ သူ့သမီးက ငါးတန်း ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်..။
တစ်နေ့ ထွန်းလူ တုတ်ကွေးဖျား၍ ကျောင်းမတတ်ဖြစ်..။ အိမ်အပေါ်ထပ်ရှိ အခန်းထဲတွင် ချွေးအောင်းရင်း ဂမ္ဘီရ ဝတ္ထု တစ်ပုဒ် ဖတ်နေသည်.။ ________________________________________
အချိန်ကလည်း နေ့လည်တစ်နာရီခန့်အချိန်..။ မနန်းမွန်တို့ အိမ်အပေါ်ထပ်နှင့် ထွန်းလူနေထိုင်သော အခန်းမှာ ဝင်းထရံ တစ်ချပ်သာ ခြား၍ အလွန်နီးကပ်နေသည်ဖြစ်ရာ စကားသံတွေကို အတိုင်းသား ကြားနေရသည်..။ ထွန်းလူ ခေါင်းရင်းထရံပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရာ မနန်းမွန်နှင့် ဘဲတစ်ပွေ ခုတင်ပေါ်တွင် ပွေ့ဖက်နေကြသည်ကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရသည်..။ ဒီဘက်အိမ်တံခါး ပိတ်ထားသည်..။ အန္တရာယ်မရှိဟု ထင်မှတ်ကာ တံခါးဖွင့်ပြီး ပေါ်ပေါ်တင်တင်ကြီး အချစ်နယ် ကျူးဖို့ အစပျိုးပလူးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်.။
ဘဲ က ဗလတောင့်တောင့် အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဖြစ်သည်.။ ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်ရင်း မနန်းမွန်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲထားကာ ပွေ့ဖက်ထားပြီး ကိုယ်ကို ဘယ်ညာ ယိမ်းနွဲ့၍ လှုပ်ရှားနေသည်..။
အနေအထားက သူ့လီးဖြင့် မနန်းမွန်ဖင်ကြားကို ထောက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်.။ မနန်းမွန် ဝတ်ထားသော အကျႌက အညိုရောင် စပို့ရှပ် အပျော့စား ဖြစ်ရာ အကျႌအတွင်း လက်လျှိုသွင်းပြီး နို့နှစ်လုံးကို ဆုတ်ချေပေးနေသည်..။
“ အ….အ………..အ ဟင့်….အင်း.ယား…….ယားတယ် ကွာ….”
ကြည့်ရသည့်ပုံက နို့သီးခေါင်းကို ဖွဖွချေမွပေးနေပုံ ရသည်..။
“ ကိုတိုး ဘယ်နေ့ ပြန်လာမှာလဲ….” ထွန်းလူက အခန်းတွင်းရှိ ရွက်ဆုတ်ပြက္ခဒိန်ကို အမှတ်တမဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ၅ လပိုင်း ၁၇ ရက် ဖြစ်သည်..။
“ ဒီလိုဆို…အတော်ကြာကြာ တွေ့ခွင့် ရသေးတာပဲ…”
“ မောင့် အိမ်က မရိပ်မိဘူးလား….”
“ ပိုင်ပါတယ်…မွန်ရာ….အကြောင်းပြစရာတွေ ပြည့်လို့်…. ”
“ ဟွန်း….ဒီလို အကြောင်းပြချက်များစွာနဲ့ ဘယ်နှစ်အိမ် များ ရောက်ခဲ့ပြီလဲ မသိဘူး…”
“ အဟင်း….ဟင်း..မရှိပါဘူး…မွန်ရာ…မွန့်ကိုသာ မောင်က တကယ်ချစ် တကယ်မြတ်နိုးလွန်းလို့ပါ….”
“ ဟင့်….အင်း….ယုံပါဘူး…တွေ့တုန်းမို့ ဒီစကားပြောတာပါနော်…..”
မနန်းမွန်က ပါးစပ်နှင့် ပြောရုံမျှ မကပဲ သူမဘယ်လက်ဖြင့် ကြာကူလီကောင်၏ ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက်သည်..။
“ အား….လာ…လာ….နာတယ်….မွန် ရ……”
“ နာ….သေလိုက်….” “ မောင့်ကို မချစ်ဘူးလား….မောင် စိတ်တိုလာပြီ….နော်….”
“ စိတ်တိုရင် ပြန်တော့…..”
“ ကဲ….ဒီလောက်တောင် ရှိလှတာကွာ….”
ကြာကူလီကောင်မှာ မရိုးမရွနှင့် ရာဂမာန်တွေ ထလာပုံရသည်..။ မနန်းမွန်ကို ဖက်ထားလျက်ကပင် ကုတင်ပေါ် နောက်ပြန်လှန်၍ တစောင်း လှဲချလိုက်သည်..။ နှစ်ယောက်သား တစောင်းကွေး အနေအထား ဖြစ်သွားသည်..။
မင်းသားက သူ့ပုဆိုးကို အရင်ချွတ်သည်..။ ထို့နောက် မနန်းမွန်၏ ထမီကို ချွတ်သည်..။ ဆူဖြိုးထွားကားသော တင်ဆုံကြီးနှင့် ငြိနေသဖြင့် မနန်းမွန်က ကိုယ်ကို ကြွပေးလိုက်သည်.။ ထမီ ကွင်းလုံးကျွတ်သွားသည်နှင့် ဖြူဝင်းပြည့်တင်းသော ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးက အထင်းသား ပေါ်လာသည်..။
ကြာကူလီကောင်က သူ့အပေါ်ပိုင်းကိုယ်ကို အနည်းငယ် ခွာ၍ သူ့ပေါင်ရင်းကို မနန်းမွန် ဖင်ဆုံကြား တိုးကပ်ပြီး လီးကြီးကို ကိုင်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်နေသည်..။ ထို့နောက် မကြာခင်မှာပဲ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်..။
ထွန်းလူတစ်ယောက် ချောင်းကြည့်နေရင်းကပင် လီးက တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်လာသည်..။ တစောင်းအနေအထားဖြင့် နောက်မှ လိုး၍ ရကြောင်း ဗဟုသုတ ရသွားသည်..။ သူချောင်းကြည့်နေသော
“ လ ကုန်ပိုင်းလောက်မှ ပြန်လာမှာ…” နေရာနှင့် မနန်းမွန်တို့ နှစ်ပါးသွားနေကြသော နေရာမှာ တစ်အိမ်စီဖြစ်သော်လည်း လေးငါးပေခန့်သာ ကွာသည်ဖြစ်၍ ရုပ်ရော အသံပါ အထင်းသား အရှင်းသား ကြားနေမြင်နေရသည်..။
အမှန်အားဖြင့် ထွန်းလူ တကယ် နေမကောင်းခြင်း မဟုတ်..။ ကျောင်းသွားရမှာ ပျင်းသည့်အတွက် နေမကောင်းဟု အကြောင်းပြထားခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။ သူ့ဦးလေးဝမ်းကွဲက မန္တလေးမြို့တွင်းရှိ ပုံနှိပ်စက်တစ်ခုတွင် စာရိုက်သမား ဖြစ်သည်.။ မနက် ၇ နာရီမှ အလုပ်သွားရာ ညနေ ၆ နာရီကျော်မှ အိမ်ပြန်ရောက်လေ့ ရှိသည်..။ အပြန်တွင် အရက်တစ်ပိုင်းလောက် သောက်သောက် လာတတ်သည်..။
သူ့ဦးလေးမိန်းမ မကြည်ကြည်က နံနက်ပိုင်းတွင် မုန့်တီသုတ် ၊ ခေါက်ဆွဲသုတ်များ ရောင်းသည်..။ ၁၁ နာရီလောက်ဆိုလျင် ဆိုင်သိမ်းမြဲ ဖြစ်သည်..။ မိန်းမပီပီ ယောက်ျားဘက်က ဝမ်းကွဲတော်စပ်သော တူမို့ အမြင်တို သဘောတို ရှိသည့်တိုင် ထွန်းလူမိဘများက စားစရိတ် ငွေ လုံလုံလောက်လောက် ပေးထားသဖြင့် မကြည်ကြည်၏ အပေါ်ယံ မျက်နှာထားက ထွန်းလူအပေါ်တွင် ချိုမြနေတတ်သည်..။
အရွယ်ကလည်း မနန်းမွန်နှင့် ရွယ်တူလောက်မို့ ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့် ရှိပြီ..။ မနန်းမွန် နှင့် မကြည်ကြည်တို့က တစ်ယောက် တစ်မျိုးစီ လှပပြီး စွဲမက်စရာကောင်းသည်..။
ရှမ်းတရုတ်မပီပီ မနန်းမွန်က အသားဖြူသည်..။ ပန်းနုရောင် ပြေးသော အသားအရေဖြစ်သည်.။ မကြည်ကြည်က အသားဝါ အသားလတ်ဖြစ်သည်..။ မနန်းမွန်က အိမ်မှာ အငြိမ်းစားနေပြီး သူ့ကိုယ်သူ တသသ နှင့် နေတတ်သည်..။
မကြည်ကြည်က အလုပ်နှင့် လက်ပြတ်သူမဟုတ်..။ ထို့ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တည်ဆောက်ပုံမှာ အဖုအထစ် အရှိုက်အဟိုက် အမို့အမောက် ရှိတာချင်း တူသည့်တိုင် မကြည်ကြည်က ပို၍ အချိုးအဆစ်ကျနကာ ကျစ်လျစ်သန်မာလှသည်..။ အသားအရေကလည်း တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိလှသည်.။
ထွန်းလူတစ်ယောက် မနန်းမွန်တို့ နောက်မီးလင်း နှစ်ပါးသွားနေကြပုံကို ကြည့်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်လာသည်..။ သူချောင်းကြည့်နေပုံက ဘယ်ဖက်ဒူးကို ကုတင်ကြမ်းပေါ်ထောက်ပြီး ညာဖက်ဖဝါးကို ခုတင်ကြမ်းပေါ် ချထားသည်ဖြစ်ရာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်နည်း ဖြစ်သည်..။ ပြီးတော့ ဘယ်ဖက်တတောင်ကိုလည်း ဘယ်ဖက် ဒူးခေါင်းပေါ် တင်ထားလိုက်သေးသည်..။
ကြာကူလီကောင်က နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး မနန်းမွန် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပက်လက်လှန်လိုက်သည်..။ မနန်းမွန်က ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ကြာကူလီကောင်ကို ရာဂရမ္မက် ဝင်းလက်သော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြာကြည့် ကြည့်နေသည်..။ မနန်းမွန် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်မွှေး တစ်ပင်မှ မရှိအောင် ပြောင်ရှင်းသန့်နေသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လိပ်ခုံးသဏ္ဍာန် ရှိပြီး ခုံးကြွ ဖောင်းမို့နေသည်..။ အညိုရောင်သန်းနေသော နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာက အနည်းငယ် ပြဲနေပြီး ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက နီရဲ စိုလက်နေသည်.။ ကြာကူလီကောင်က ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်.။ သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးမှာ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တောင်နေသည်..။ အရှည်က ၆ လက်မကျော်ကျော်လောက် ရှိမည်..။ ဒစ်ရော လချောင်းကြီးပါ ညိုမဲနေသည်.။
ထွန်းလူက ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးကို လက်နှင့် ဆကြည့်သည်..။ သူ့လီးက ကြာကူလီကောင်လီးထက် အလုံးရော အရှည်ပါ သာသည်..။ ကြာကူလီကောင် လီးအတုတ်မှာ ဘားပလက် ဆေးရည်ဗူးလောက်သာ ရှိပြီး သူ့လီးအတုတ်က အလှဆီ ပုလင်း လောက်ရှိသည်..။ အလှဆီ Glycerin ပုလင်းမှာ ၇ လက်မလောက် ပတ်လည် ရှိသည့်အတွက် ပမာဏအားဖြင့် လုံးပတ်ချင်း မှာ အတော်ပင် ကွားခြားလှသည်..။
ထွန်းလူတစ်ယောက် သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ဆကိုင်ထားလျက်ကပင် ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့်လိုက်ပြန်သည်..။ ကြာကူလီကောင်က မနန်းမွန် ဖင်ဆုံကြီးကို ကုတင်စောင်းပေါ် တင်၍ ဒူးကောက်ကွေးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် ဖိကာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ဆော်နေသည်.။
မနန်းမွန် လက်နှစ်ဖက်က ကြာကူလီကောင်၏ လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်၍ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွ၍ ကြွ၍ ကော့ကော့ခံသည်..။ ကြာကူလီကောင်၏ ဆောင့်ချက်တွေက အားမာန်ပါပြီး အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာသည်.။
စောက်ဖုတ်နှင့် လီးတို့ ပွတ်ထိုးသွင်းနှုတ်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော အသံတွေကို ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်..။ ထွန်းလူလည်း ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိုင်တော့သည့်အတွက် သူ့လီးကြီးကို ညာလက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ညှစ်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်သည်..။
တစ်ဖက်ကို ချောင်းကြည့်ရင်း လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်ရင်း ထွန်းလူတစ်ယောက် ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်နေစဉ်…၊ မကြည်ကြည် ထမီရင်လျားကြီးဖြင့် အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာသည်..။
မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကို ပထမ ကြောင်ကြည့်နေမိသည်..။ နောက်မှ သဘောပေါက်သွားသည်..။ သွေးသားဆူဖြိုးပြီး ကာမရာဂအားတွေ ပြည့်လျှမ်းနေသော အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတစ်ယောက်အဖို့ ကာမခရီးလမ်းကို အကြိမ်ကြိမ် အခါခါ ဖြတ်သန်းပြီးသော မိန်းမပီပီ မီးနှင့်တွေ့သော ထောပတ်ကဲ့သို့ ကာမသွေး ကာမအဆီတွေ လှိုက်ဆူ ပွက်ထလာသည်..။ တစ်နည်းပြောရလျင် မကြည်ကြည်သည် တဏှာရာဂ အားကြီးပြင်းထန်သလောက် ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝရှာသူ မဟုတ်..။ သူ့ယောက်ျား ကိုသိန်းမြင့်မှာ တစ်နေကုန် အလုပ်လုပ်ရ၍ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း လိုးပေးနိုင်သူ မဟုတ်..။ လိုးပေးပြန်လျင်လည်း မြန်မြန် ပြီးသွားလေ့ ရှိသည်..။ ပြီးလျင်လည်း တစ်ချီ ပြန်ကျော့လေ့ မရှိ..။
ကြက်ဥနှင့် အရက်စပ်သောက်ပြီး လုပ်သည့်နေ့မျိုးမှာတော့ နောက်တစ်ချီ ပြန်ကျော့လေ့ ရှိသည်..။ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝသွားလျင် မောမောပန်းပန်းနှင့် တစ်ချိုးတည်း အိပ်တော့သည်..။ နှူးခြင်း နှပ်ခြင်း တစ်ဖက်သား ဆန္ဒကို အလေးထားခြင်း မရှိ..။ ကာမဗဟုသုတ ခေါင်းပါးလွန်းလှသည်..။ မကြည်ကြည်အနေဖြင့် မနန်းမွန်ကို အားကျ၍ နောက်မီးလင်းချင်သော်လည်း အိတ်ချ်အိုင်ဗွီ ပိုးကူး၍ အေအိုင်ဒီအက်စ် ရောဂါရမှာ အသေအလဲ ကြောက်လှသဖြင့် လက်တွေ့တွင်တော့ မနန်းမွန်လို မလုပ်ရဲပါ..။
ထို့ကြောင့် တိုးလို့တန်းလန်းကြီး ကျန်ရှိနေသော သူမ၏ ကာမဆန္ဒကို လက်နှင့် တစ်ခါတစ်ခါ ၊ ခရမ်းသီးနှင့် တစ်ခါတစ်ရံ ဖြေဖျောက်ရတော့သည်.။ ယခုလည်း နေမကောင်း၍ ကျောင်းမတတ်သော ထွန်းလူ အခြေအနေ သိချင်၍ ရေမချိုးခင် ထမီရင်လျားနှင့် အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့သည်..။ ကိုယ်တော်ချောက မနန်းမွန်တို့အိမ်ဖက် ချောင်းကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေသည်..။
ထွန်းလူ လီးကို မျက်စိဖြင့် တပ်အပ်မမြင်ဖူးသော်လည်း ကြီးမှန်းတော့ သိသည်..။ တစ်ခါ ကျောင်းပိတ်ရက် နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး အိပ်ပျော်နေစဉ် ပုဆိုးတွင်းက မတ်ထောင်နေသော လီးကြီးကို မြင်ဖူးသည်..။ ခန့်မှန်းချေ တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ကို ရှိသည်..။
ထိုစဉ်ကလည်း မကြည်ကြည်၏ ကာမရာဂစိတ်တွေ တားမနိုင်ဆီးမရ ထကြွခဲ့ရသေးသည်..။ သူမယောက်ျား ကိုသိန်းမြင့် ရှိနေ၍ စိတ်တွေ မနည်းထိန်းချုပ်ကာ ဟန်ဆောင်နေခဲ့ရသည်..။ ထိုနေ့က ပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့် ကိုသိန်းမြင့်လည်း အလုပ်နားသည်..။ သည်နေ့တော့ အခွင့်အရေးကို လုံးဝလက်လွှတ်ခံလို့ မဖြစ်..။ ထွန်းလူ မိန်းမအတွေ့အကြုံ လုံးဝမရှိသေးကြောင်း မကြည်ကြည် သိသည်..။ ဒီတော့ အိတ်ချ်အိုင်ဗီ ပိုးကူးမှာလည်း မကြောက်ရ..။
ထွန်းလူကတော့ တစ်ဖက်ကို သဲကြီးမဲကြီး ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်နေသည်မို့ မကြည်ကြည် တက်လာသည်ကို လုံးဝမသိ..။ လူပျိုသိုးပီပီ ကာမဇောတွေ မွှန်ကာ သူထင်ရာ ဇွတ်လုပ်နေသည်..။ မကြည်ကြည် စောက်ခေါင်းထဲက လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ယားကြွတက်လာနေသည်..။ ရိုးရိုးတန်းတန်း ချဉ်းကပ်လျင် အရှိန်နှင့် လန့်နေမည် စိုး၍ သူမ၏ အလိုးခံချင်စိတ်ကို ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပြသရန် ထွန်းလူနှင့် ၅ ပေခန့်လောက် အရောက်တွင် ထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ချပစ်လိုက်သည်..။ ကျွတ်သွားသော ထမီကို ကောက်ယူလိုက်စဉ် ထွန်းလူ ဖျတ်ခနဲ နောက်လှည့်ကြည့်မိသည်..။
မကြည်ကြည်တစ်ယောက် ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြင့် ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေသည်ကို ဗြုန်းခနဲ မြင်လိုက်ရသောအခါ အစပထမ ကြောင်သွားသည်..။ နောက်တော့ သဘောပေါက်သွားသည်..။ ယောက်ျားဗီဇ ယောက်ျားသတ္တိတွေ ဟုန်းခနဲ ကြွတက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်း၍ မကြည်ကြည် ရှိရာသို့ အလောတကြီး သွားသည်.။
ကျားကိုက်ပါသည်ဆိုမှ ဘာအနာလည်းလို့ မေးစရာမလိုတော့ပါ..။ ဒီအရိပ်ပြမှတော့ ဘာအကောင်လည်းဆိုတာ ထွန်းလူ သဘောပေါက်သည်..။ ကောင်းကောင်းကြီးကို သဘောပေါက်သည်..။ ထို့ကြောင့် သူကလည်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။ ဂွင်းတိုက်ရတာထက်စာလျင် စောက်ဖုတ်စစ်စစ်ကိုပဲ လိုးတော့မည်ပေါ့…။
ကိုယ်တိုင် လက်တွေ့ မလိုးဖူးသေးသော်လည်း အခုပင် မနန်းမွန်တို့ လိုးနေတာကို မြင်တွေ့ထားသည်မို့လား..။ အပြာကားလည်း လေးကား ငါးကားလောက် ကြည့်ထားဖူးရာ လိုးပုံလိုးနည်း တော်တော်များများကို မျက်ရေးပေါက်ထားပြီးသား..။
ထွန်းလူက မကြည်ကြည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ကာ ခါးဆီမှ သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်သည်..။ မကြည်ကြည်ကလည်း သူ့ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်ထားသည်..။ ထွန်းလူပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးက မကြည်ကြည်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အောက်ဖက်မှ ပင့်ထောက်ထားသည်..။
မကြည်ကြည်တစ်ကိုယ်လုံး ရာဂပိုးတွေ တရွရွနှင့် လှိုက်လှိုက်ကြွလာသည်..။ နည်းတဲ့ လီးတန်ကြီး မဟုတ်ကြောင်း စိတ်က ခန့်မှန်းသိလိုက်သည်..။ ထွန်းလူက နှုတ်ခမ်းကို စုတ်သည်..။ မကြည်ကြည်ကလည်း ပြန်စုပ်သည်..။ မကြည်ကြည်က သူ့လျှာကို ထိုးထည့်ပေးရာ ထွန်းလူက ပြန်စုပ်ပေးသည်..။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်စီ ပွတ်သပ်နေရင်း အတော်ကြာကြာ နှုတ်ခမ်းစုပ်နေကြသည်..။ နှစ်ဦးစလုံး ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ကို ခုန်နေကြသည်..။
တွဲခြင်း အိခြင်း အလျှင်းမရှိပဲ ဝိုင်းဝန်းမို့မောက်နေသော နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးက အသက်ရှူနေသည့် စည်းချက်အလိုက် နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်နေသည်..။
“ ငါကဖြင့် ..တကယ်နေမကောင်းတာမှတ်လို့ …ဟင့်…သူကတော့ … ဟိုဖက်ကဟာမကို ချောင်းကြည့်ပြီး တဏှာရူးကြော ထနေတယ်….” “ မမ..တက်လာတာ ကြာပြီလား…..”
“ အင်း…..”
ထွန်းလူက အဒေါ်ဟု မခေါ်ပဲ ယခင်ကတည်းကပင် မမဟု နှုတ်ကျိုးနေသည်..။
“ ဘာလို့ အသံမပေးတာလဲ….”
“ ကြည့်ကောင်းလို့….”
မကြည်ကြည်က ထွန်းလူ၏ ထောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကာ တစ်ခါတစ်ခါ ညှစ်ညှစ်ပေးရင်း ခပ်ညုညုပြောသည်..။
“ ခုတင်ပေါ် သွားစို့ဗျာ….လုပ်ချင်လှပြီ……” “ အလိုတော်….ရာရာစစ…ဟင့်…လူကိုများ ဖာသယ်မှတ်နေ….”
လီးကြီးက တုတ်လွန်းသဖြင့် မကြည်ကြည် လက်တစ်ဆုပ်ပင် မကချင်..။ ပြီးတော့ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကျောလွန်းလှသည်..။
“ လာပါ….မမရာ…ဦးလေးပြန်လာရင် ပြဿနာ တက်နေပါဦးမယ်…”
“ ဘယ်တော့မှ ခုချိန် ပြန်မလာဘူး… စိတ်ချ….”
“ လုပ်မယ် ..နော်….”
“ ဘယ်သူက ခံမယ် ပြောလို့လဲ…..”
“ ဟောဒါကြီးက ခံမယ် ပြောတာဗျာ….ကဲ…”
ထွန်းလူက ပြောပြောဆိုဆို မကြည်ကြည် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အောက်မှပင့်ကုတ်ထည့်လိုက်သည်..။ လက်ခလယ်က စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးက မာတင်း ခုံးထနေသည်..။ စောက်ရေတွေကလည်း စိုရွှဲ အိုင်ထွန်းနေသည်..။ ထွန်းလူက လက်ခလယ်ကို အဆုံးထိ မြှုပ်သွင်းပြီး ရစ်၍ ဝိုက်၍ မွှေပေးသည်..။ မကြည်ကြည် တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားပြီး ဖင်ဆုံကြီးလည်း ၇မ်းခါသွားသည်..။
“ ပြောအုံးဟယ်…..ပြောအုံးဟယ်……ကဲ ကဲ….” မကြည်ကြည်ကလည်း အားကျမခံ ထွန်းလူ လီးတန်ကြီးကို ဆုတ်ညှစ်၍ အရေပြားအရင်းထိတွန်း၍ ဂွင်းတိုက်သလိုမျိုး လုပ်ပေးသည်..။
“ အား…….အ……အား……ကျွတ်…ကျွတ်……”
ကောင်းလွန်းသဖြင့် ထွန်းလူနှုတ်မှ အသံတွေ ထွက်သွားသည်..။ ထွန်းလူက အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် ထွားကြိုင်းလျက် ရှိရာ မကြည်ကြည် အရပ်အမောင်းက သူအရပ်ထက် ၅ လက်ခန့် နိမ့်နေသည်..။ ဗလကလည်း မကြည်ကြည်ထက် များစွာ ဖွံ့သည်..။
ထွန်းလူက မကြည်ကြည်ခါးကို ဆွဲလှန်လိုက်ရာ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ရှေ့သို့ပြူး၍ ကော့တက်လာသည်..။ ထိုအခိုက်ဝယ် လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် ဖိနှိပ်၍ စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ခါးကိုနှိမ့်၍ ပင့်ထိုးထည့်လိုက်သည်..။
“ဗျစ်….ဖွတ်……..ဖွတ်…ပြွတ်……ဗြစ်……”
“ အင့်…အမေ့……အား….အား..ကျွတ်..”
အအိုစောက်ဖုတ်ဖြစ်ပေသည့်တိုင် လီးတန်ကြီးက ကြီးမားတုတ်ရှည်လွန်းသဖြင့် မကြည်ကြည်တစ်ယောက် သဲအူခိုက်မျှ ကျဉ်ဆိမ့် ရှိန်းဖိန်းသွားရသည်..။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိဖိသွင်းရာ လီးတန်ကြီးက တဝက်ကျော်ကျော် နစ်ဝင်သွားသည်..။ သည်အတိုင်းစွတ်ထိုးနေရုံဖြင့် အချိုးကျကျ ဝင်မည်မဟုတ်ပါ..။ မကြည်ကြည် က အလိုက်သင့် ကွ၍ ကား၍ ကော့ပေးသဖြင့် ဟန်ကျပန်ကျ ဝင်သွားခြင်း ဖြစ်သည်..။
“ မမ…လက်နှစ်ဖက်ကို ကျနော့်လည်ပင်းမှာ ချိတ်ဖက်ထား….”
မကြည်ကြည်က ထွန်းလူပြောသည့်အတိုင်း လုပ်သည်..။ လက်နှစ်ဖက်က လည်ပင်းကို ခိုင်မြဲစွာ ချိတ်မိသောအခါ ထွန်းလူက ကိုယ်ကို တောင့်မတ်၍ ဆန့်လိုက်သည်..။ မကြည်ကြည်တစ်ကိုယ်လုံး မြောက်ပါလာပြီး ခြေထောက်နှင့် ကြမ်းပြင်က တစ်ထွာကျော်ကျော် ကွာဟသွားသည်..။
ထို့အပြင် မကြည်ကြည် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ထွန်းလူခါးကို ချိတ်ထားလိုက်သည်..။ သူ့ခါးတွင် ချိတ်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ထွန်းလူက သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပင့်မထားလိုက်သည်..။ မကြည်ကြည် တစ်ကိုယ်လုံး ကာမအရသာတွေ ဆိမ့်ဆိမ့်ထုံနေပြီး လှုပ်တိုင်းလှုပ်တိုင်း ပူခနဲ ရှိန်းခနဲ ဖိန်းခနဲ ကျင်ခနဲ လှိုက်ဆူပွက်ထသော ကာမအရသာထူးကြီးကို ခံစားလိုက်ရသည်..။
ခါးထစ်ခွ ပုံစံကြီးဖြင့် လီးနှင် စောက်ဖုတ်မှာ ကပ်လျက်ရှိသည်..။ မကြည်ကြည်မှာ ဆူဆူဖြိုးဖြိုး ဒေါင်ကောင်းကောင်း မိန်းမဖြစ်သည့်တိုင် ထွန်းလူက သက်သောင့်သက်သာ ချီပွေ့ထားနိုင်သည်.။ ထိုအချက်က စွမ်းအားနှင့် ပြည့်စုံသော ယောက်ျားဖြစ်ကြောင်း လက်တွေ့သက်သေပြရာ ရောက်နေသည်..။
တစ်ချို့က ခွန်အားဗလနှင့် ပြည့်စုံသည့်တိုင် ယောက်ျားဟု သိသာထင်ရှားစေသော အဓိက အင်္ဂါရပ်ဖြစ်သည့် လိင်တန်မှာ သေးလွန်းကြသည်..။ ထွန်းလူမှာမူ အသက်ငယ်သေးသည့်တိုင် ကာယဗလကလည်း တောင့်သည်..။ လီးတန်ကလည်း အံ့သြစရာ ကောင်းလောက်အောင် အရှည် ၇ လက်မ ကျော်ကျော်ရှိပြီး လုံးပတ်က ၆ လက်မ တင်းတင်း ရှိသည်..။
သို့ဖြစ်ရကား ကလေးတစ်ယောက်အမေ အအိုဖြစ်သည့်တိုင် မကြည်ကြည်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ထွန်းလူလီးနှင့် တွေ့သောအခါ ချောင်ချောင်ချိချိ မဟုတ်ပဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ဖြစ်နေသည်..။ ထွန်းလူက လီးနှင့် စောက်ဖုတ်တပ်လျက်သား ပွေ့ချီကာ ကုတင်ဆီသို့ လာသည်..။ တအိအိ တငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် မကြည်ကြည်တစ်ယောက် ရင်တလှပ်လှပ် ခုန် ဖင်တဆတ်ဆတ် တုန်လျက် လီးအရသာကို တနင့်တပိုးကြီး ခံစားရင်း ပါလာသည်..။
ကုတင်ဆီသို့ ရောက်သောအခါ ကုတင်ပေါ်တွင် ကန့်လန့်ဖြတ်အနေအထားဖြင့် ချထားလိုက်သည်..။ မကြည်ကြည်က အရောင်တလက်လက် ထွက်သော ရမ္မက်ခိုးများအပြည့်ဖြင့် မျက်လုံးတို့ဖြင့် ထွန်းလူကို စိုက်ကြည့်ကာ….
“ ဟွန်း….လူကဖြင့် နို့နံ့တောင် မစင်သေးဘူး..၊ တတ်လိုက်တာက လွန်ရော…..ပြော..မိန်းမ ဘယ်နှစ်ယောက် လိုးဖူးလဲ…….”
“ ဒါ…ပထမဆုံးပဲ…မမရဲ့….”
“ ဒီလောက်တောင် တတ်နေမှတော့ ..ယုံပေါင်…..”
“ တကယ်ပြောတာ မမရ…မမစောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံး လိုးဖူးတာပဲ..၊ ဒါက အပြာစာအုပ်ထဲမှာ ဖတ်ဖူးလို့ စမ်းကြည့်တာ…”
“ ဟွန်း….စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်ထားတာပဲ ရှိသေးတာ ဘယ်မှာ လိုးသေးလို့လဲ..၊ လုပ်တော့…..မမ တအားခံချင်လာပြီ….”
ထွန်းလူက မကြည်ကြည် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီသို့ ဖိတွန်းလိုက်သည်..။ အထာ အကြော သိနေသော မကြည်ကြည်က သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒူးကောက်ကွေးကို ချိတ်ထားလိုက်သည်..။ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူးမောက် ကြွတက်လာပြီး ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာမှာလည်း အက်ကွဲ ကားထွက်သွားသည်..။ ထွန်းလူက သူ့လီးတန်ကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော်မက ဆွဲနှုတ်လိုက်သည်..။ ကြီးမားတုတ်ရှည်သော လီးတန်ကြီးဖြစ်သည့်အတွက် ရိုးရိုးထွက်မလာပဲ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို တပါတည်း ဆွဲခေါ်လာသည့်နှယ် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများက ကြွတက်ပါလာသည်..။
ပြန်သွင်းလိုက်သည့်အခါ လီးတန်ကြီးနှင့် အတူ စောက်ဖုတ်အုံကြီးက ချိုင့်ခွက်နစ်ဝင်သွားသည်..။ ဤပုံဤနည်းဖြင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် ပြုလုပ်ပေးရာ စောက်ရေတွေက စိုရွှဲအိုင်ထွန်းနေပြီမို့ ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းကြီး ဖြစ်နေသည့်တိုင် လီးဝင်လီးထွက်က ချောမွေ့နေသည်..။ တစ်သက်နှင့် တစ်ကိုယ် သည်မျှလောက် ကြီးမားတုတ်ရှည်သော လီးမျိုးကို မခံဖူးသေးသဖြင့် စူးစူးနင့်နင့် ရှိလွန်းလှပြီး တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောမှန်သမျှ တဖြိုးဖြိုး တဖျင်းဖျင်း တဖျပ်ဖျပ် တလှပ်လှပ် ဖြစ်လို့နေသည်..။
မကြည်ကြည်ခမျာ ကောင်းလွန်းလှသည့်အတွက် သွားရည်များပင် ထွက်ကျလုမတတ် ဖြစ်နေရှာသည်..။ မကြည်ကြည်အနေဖြင့် ပုဆိုးအတွင်းမှ တောင်မတ်နေသော ထွန်းလူလီးကြီးကို မြင်မိကတည်းက ခံချင်စိတ်တွေ မွတ်သိပ်ပြင်းပြခဲ့ရသည်..။ ယခုတော့ ဆန္ဒတို့ ပြည့်ဝခဲ့ရပြီ..။
ထွန်းလူကိုယ်နှိုက်ကလည်း တစ်ဖက်အိမ်က မနန်းမွန်တို့၏ နောက်မီးလင်းအတွဲကို ကြည့်ပြီး လီးတောင်ဂွင်းတိုက်နေခိုက်မို့ ပို၍ အဆင်ပြေသွားသည်..။ သို့မဟုတ်က သည်အခွင့်အလမ်းမျိုး ပေါ်ပေါက်ဖို့ အလွန်ခဲယဉ်းလှပါသည်.။ ယောက်ျားနှင့် စပ်၍ တော်ရသော တူမို့ ထွန်းလူဖက်က အရှိန်နှင့် လန့်နေသည်မှာ သေချာသည်..။
အခုတော့ တစ်ဖက်အိမ်က အတွဲကိုချောင်းကြည့်ရင်း ထွန်းလူကိုယ်တိုင် ကာမမီးတောင်ကြီး တဝုန်းဝုန်းနှင့် ပေါက်ကွဲနေချိန်လည်း ဖြစ်သည်..။ ကိလေသာရမ္မက် ချော်ရည်တွေ တပွက်ပွက် တဘွမ်းဘွမ်း လှိုက်ဆူပွက်ထနေခိုက်လည်း ဖြစ်တော့သည်..။ ယခုတော့ အစစအရာရာ အကြောင်းတရားတွေ တိုက်ဆိုင်လာသည်မို့ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ လိုးနေကြရပြီ..။ ထွန်းလူက သူ့လီးတန်ကြီးကို မှန်မှန် ဖြေးဖြေးချင်းသာ အသွင်းအနှုတ်လုပ်ပြီးနောက် မကြည်ကြည်၏ တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းဝင်းစို့စို့ ဖွေးအုနုရွနေသည့် နို့အုံကြီးနှစ်မွှာကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အရင်းမှ ဆွဲကိုင်လိုက်သည်..။ သူ့ပုံစံက အသားကုန်ကြုံးဆော်တော့မည့်ဟန် ပေါက်နေသည်..။ တကယ်လည်း ဆော်ပါတော့သည်..။
“ ဖွတ်….ပြွတ်…ဗြစ်……ပလွတ်…စွပ်…ဖွတ်……….ဘွတ်….ပြွတ်……”
“အင့်….အ…..အမေ့….အီး….အ…..အင့်……….အ……မေ့….”
“ အင့်…အ….ကျွတ်..ကျွတ်….အ…..အီး….အမေ့….”
ထွန်းလူလီးတန်ကြီး ဝင်ထွက်နေပုံက ပီပြင်လွန်းလှသည်..။ မကြည်ကြည် လက်နှစ်ဖက်က ဒူးကောက်ကွေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲချိတ်ထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ပြူးထွက်အက်ကားနေသည်..။
၆ လက်မလုံးပတ်အတုတ်ရှိသော လီးတန်ကြီး တိုးဝင်သွားတိုင်း စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးနှစ်မွှာမှာ လီးတန်ကြီးနှင့်အတူ ကြုံ့ဝင်သွားပြီး လီးတန်ကြီး ပြန်ထွက်လာသည့်အခါ ကြွတက်လာသည်..။
အတွင်းသားနုနုတွေကို ဖောက်ထွင်းတိုးဝင်သွားရသည်မှာ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် စီးစီးပိုင်ပိုင် နှင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ရှိလွန်းလှသည်..။ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသော စောက်ဖုတ်အရသာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားရင်း ထွန်းလူ ကာမရာဂမာန်တွေ ကြွသထက် ကြွလာသည်..။
ထိုသို့ကြွကြွတက်လာသော ကာမဆန္ဒတွေက ဆောင့်ချက်အရှိန်ကို ပြင်းထန်စေသည်..။ နို့အုံဝင်းဝင်းမို့မို့ကြီးတွေကို အခြေအရင်းမှ အကျအန ဆုပ်ကိုင်၍ အားမာန်ပါပါ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသော ထွန်းလူပုံစံက ကျားရိုင်းပျိုတစ်ကောင် မာန်ဖီနေသည့်အလား ဖြစ်သည်.။
လီးချောင်းတလျှောက်လုံး ပူရှိန်းကျင်ဆိမ့်နေသည်..။ ထွန်းလူက အချက် ၅၀ ခန့် မီးကုန်ယမ်းကုန် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပြီးနောက် လီးတန်ကြီးကို အရင်းထိကပ်အောင် ဖိသွင်းထားလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ကုန်း၍ မကြည်ကြည်၏ နို့အုံမို့မို့ကြီးအပေါ် မျက်နှာအပ်ကာ ပါးစပ်ဖြင့် စို့လိုက်သည်..။ “ ပြွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်……..”
“ အား….အ….အား…ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်…အမလေးလေး….ကောင်း…ကောင်းလိုက်တာ..မောင်လေး…ရယ်…ဘယ်လိုများ လုပ်နေတာတုန်း…..ဟယ်…….အင်း…ဟင့်…ဟင့်..ကျွတ် ကျွတ်…အမလေး…နော်..ဟင့်……..”
လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိကပ်သွင်းထားပြီး ဆက်မဆောင့်သေးပဲ နို့သီးခေါင်းကို စို့ပေးနေသည့်အတွက် မရိုးမရွကြီးဖြစ်လာရာက တအီးအီး တအားအား အသံတွေထွက်လျက် မကြည်ကြည်တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တဆတ်ဆတ်တုန်လျက် တဖျတ်ဖျတ် လူးလွန့် တွန့်လိမ်နေတော့သည်..။
အလိုးခံရသည်မှာ ပေါ့ပေါ့ရွှတ်ရွှတ် မဟုတ်ပဲ တနင့်တပိုးကြီးဖြင့် အီဆိမ့်လွန်းလှသည်..။
“ အားလား လား…..အာ့…..ယား….ယားတယ်…ကွာ….ဟင့် ဟင့်….ဟင့်.အင်း…အမေ့….ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…..ရှီး….”
မကြည်ကြည်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့…။ ဤမျှ ခံစားရခက်လောက်အောင် ဆိမ့်ကျင်နေအောင် ကောင်းလွန်းလှသော အတွေ့အကြုံကို ရှေးယခင်က ခံစားခဲ့ရဖူးသည်မှ မဟုတ်ပဲ…။
ထွန်းလူတစ်ယောက် မိန်းမနှင့် မတွေ့ဖူးသေးပါဘဲ ယခုကဲ့သို့ ကာမဗဟုသုတတွေ ပြည့်ဝနေခြင်းမှာ အပြာကားများနှင့် အပြာစာအုပ်တွေ ကျေးဇူးကြောင့် ဖြစ်သည်..။ လူကလည်း ယောက်ျားပီသသည့်အပြင် ကိုယ်ခန္ဓာကလည်း အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ကြံ့ခိုင်ထွားကြိုင်းလှသည်..။ ထို့အပြင် တဏှာရာဂစိတ်ကလည်း ပြင်းထန်သည်..။ ယခုတော့ အထန် အထန်ချင်း ၊ အသန် အသန်ချင်း တွေ့နေကြပြီ..။ မကြည်ကြည်ကလည်း အသက် ၃၀ အရွယ်ဆိုသည့်တိုင် ဖွံ့ဖြိုးကျစ်လျစ်သော ခန္ဓာကိုယ်အဆက်အပေါက်နှင့် ထိုကိုယ်ခန္ဓာကို တန်ဆာဆင်မွမ်းမံသော အသားအုံ ၊ အသားဆိုင်တွေက အဖုအထစ် အမို့အမောက် အရှိုက်အဟိုက် အစွင့်အကား အင်္ဂါရပ်တွေနှင့် ပြည့်စုံလွန်းသည်..။
ယောက်ျားနှင့် လိုးတိုင်း လိုးတိုင်း အားရကျေနပ်ခဲလှသည်..။ ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝခဲသည်..။ နောက်ဆုံးတော့ လက်တို့ ၊ ခရမ်းသီးတို့ဖြင့် မပြီးနိုင် မစီးနိုင်လွန်းသော ရမ္မက်မီးတောက်တွေကို ငြိမ်းသတ်ခဲ့ရပေါင်းလည်း မနည်းလှပေ..။ တစ်ခုတော့ အံ့သြစရာကောင်းသည်..။ မကြည်ကြည်မှာ တဏှာရာဂ အားကြီးလှသည့်တိုင် ယခု ထွန်းလူနှင့် လွန်လွန်ကျူးကျူးဖြစ်ခဲ့သည်မှ အပ အရင်အချိန်တွေက နောက်မီးလင်း ၊လင်ငယ်နေခြင်း အလျဉ်းမ၇ှိခဲ့..။
ထိုသို့နေနိုင်ခဲ့ခြင်းမှာလည်း တခြားကြောင့် မဟုတ်..။ မကြည်ကြည်သည် အေအိုင်ဒီအက်စ် ပညာပေး တီဗီဇာတ်လမ်းတွေ ကြည့်ပြီး အိတ်ချ်အိုင်ဗီပိုးကူးမှာ အလွန်ကြောက်သည်..။ ထို့အပြင် သူ့ယောက်ျားကိုလည်း လန့်သည်.။ သူယောက်ျားက အနေ ရိုးအေးသည်မှန်သော်လည်း ဒေါသထွက် စိတ်တိုလာပြီဆိုလျင် ဘာကိုမှ စဉ်းစားချိန်ဆမနေပဲ သေလုမတတ်ဖြစ်အောင် ရိုက်တတ်သည်..။
ယခု ထွန်းလူနှင့် လွန်ကျူးခဲ့မိခြင်းမှာလည်း ဘယ်လိုမှ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ ကာမလိုအင်တွေကို ထိန်းချုပ်ခြင်းငှာ မစွမ်းနိုင်တော့၍သာ ဖြစ်သည်..။ ထွန်းလူ မိန်းမနှင့် မတွေ့ဖူးသေးကြောင်း မကြည်ကြည်က သိသည်..။ ထို့ကြောင့် ရောဂါပိုးနှင့် ပတ်သက်၍ စိတ်ချရသည်..။ ပြီးတော့ ပတ်ဝန်းကျင်က လူစိမ်းသူစိမ်းလည်း မဟုတ်..။ ကိုယ့်အိမ်မှာနေသည့် ယောကျ်ားနှင့် စပ်၍ တော်ရသော တူ…။
ဤသို့သော အကြောင်းကြောင်းတွေကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်က ရိပ်မိသိရှိဖို့ မလွယ်..။ တောင်ဖက်အိမ်က မနန်းမွန် နောက်မီးလင်း လင်ငယ်နေတာ တစ်ချို့က သိကုန်ကြပြီ..။ ပြီးတော့ မနန်းမွန်က သည်တစ်ယောက်နှင့်ပင် မက..။ သူ့သမီး ရည်စားနှင့် ပင် လွတ်သူ မဟုတ်..။
နို့ကို အားရပါးရ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စို့ပေးနေခြင်းကို ရပ်လိုက်ပြီး ထွန်းလူက သူ့လီးကြီးကို တဝက်ကျော်ကျော် ပြန်နှုတ်သည်..။ စောက်ဖုတ်ထဲ နှပ်ပြီး အငွေ့ခံထားရသည်မို့လား မသိ ၊ လီးတန်ကြီးမှာ စောစောကထက်ပင် ပိုထွားလာပြီး ပို၍ မာတောင့်လာသည်..။
ထွန်းလူက တဝက်ကျော်ကျော် ထွက်လာသော သူ့လီးကို ပြန်သွင်းသည်..။ ဤသို့ အသွင်းအနှုတ်ကို လေးငါးဆယ်ခါ ခပ်မှန်မှန် ပြုလုပ်ပြီးနောက် စောစောကအတိုင်း ခပ်သွက်သွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ပြန်ဆောင့်လိုးပြန်သည်.။ “ ဖွတ်….ပြွတ်…ဘွတ်…ပြွတ်……..ဖွတ်…..”
“ အမလေး…အင့်….အင့်…အား….အ…အမေ့..အင့်….အီး…….”
မကြည်ကြည်တစ်ယောက် နှုတ်ကလည်း ငြီး ၊ ဖင်ဆုံကြီးကိုလည်း ပြင်းအားကောင်းသော ဆောင့်ချက်များနှင့် အညီ ကော့၍ ကော့၍ ပစ်ပစ်ခံသည်.။ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လွန်းသဖြင့် တချက်တချက် အိမ်ပင် တသိမ့်သိမ့် ခါခါသွားသည်..။
မကြည်ကြည် စောက်ခေါင်းထဲ တလှိုက်လှိုက်နှင့် ယား ယားကြွတက်လာသည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း ကျင်ဆိမ့် ပူရှိန်းနေသည်..။ နို့သီးခေါင်းတဝိုက်ရှိ အညိုဝိုင်းလေးမှာ စူဖောင်းမို့တက်နေသည်..။
နောက်ဆုံးဆောင့်ချက်က သားအိမ်ခေါင်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆောင့်ထည့်မိရာ နှစ်ယောက်စလုံး ဆတ်ခနဲ တုန်ခါသွားကြသည်..။ မကြာခင်မှာပင် ဒူးကောက်ကွေးကို ချိတ်ထားသော မကြည်ကြည် လက်မှာပြုတ်ထွက်သွားပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ချောင်းကလည်း ဘေးသို့ ကားထွက်သွားသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲ ကျင်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး သုတ်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်သည်..။ လက်နှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်၍ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ကာမအရသာကို ခံစားနေစဉ် ထွန်းလူ လရေပူပူတွေက သားအိမ်ဝကို ဗျင်းခနဲ ဗျင်းခနဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်ကို နွေးခနဲပင် ခံစားသိရှိလိုက်ရသည်.။ အားရကျေနပ်ခြင်းနှင့် အတူ သူမ၏ ပူလောင်ပြင်းပြခဲ့၇သော ကာမဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားပါတော့သည်.။
ထွန်းလူတစ်ယောက် ထိုနေ့မှစ၍ သူ့ဦးလေး မရှိခိုက်အချိန်တိုင်း မကြည်ကြည်နှင့် လစ်လျင် လစ်သလို လင်မယားလုပ်တန်း ကစားလာခဲ့သည်မှာ ကိုးတန်း ၂ နှစ်ကျ၍ ရွာပြန်ခေါ်သည်အထိပင် ဖြစ်တော့သည်..။ ပိပိရိရိ လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်ကြောင့် သူ့တူနှင့် သူ့မိန်းမတို့ မျောက်နှစ်ပါးသွားခင်းနေသည်ကို မကြည်ကြည် ယောကျ်ားခမျာ လုံးလုံးမသိရှာခဲ့ပါ..။
ထွန်းလူ ရွာပြန်သွားစကဆိုလျင် မကြည်ကြည်တစ်ယောက် နေမထိ ထိုင်မသာ ဖြစ်ကာ လင်တရူးရသည့် ရက်တွေ အတော်ကြာခဲ့၇သည်.။ ရွာသို့ အလည်ပြန်ကာ ထွန်းလူထံ သွားကုန်းချင်သည့်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်ခဲ့ရသေးသည်.။ ထွန်းလူကလည်း ရွာပြန်သွားချိန်မှ စ၍ တစ်ခေါက်တစ်ခါမှ ပေါ်မလာတော့..။ ထွန်းလူလည်း ရွာပြန်ရောက်ခါစ ရက်တွေမှာ ရူးမတတ် ခံစား၇သည်..။ တဖြည်းဖြည်း နေသားကျလာကာမှ သူ့စိတ်က ဤဝန်းကျင်ရှိ အာရုံများအပေါ် ပျော်မွေ့ကျက်စားလာနိုင်သည်..။ မန္တလေးက ပြန်ရောက်ကတည်းက မိန်းမ မချရသည်မှာ ယနေ့အချိန်ထိဖြစ်သည်..။ အဖေတို့ လင်မယား လှည်းနှင့် ထွက်သွားသည်မှ စ၍ ထွန်းလူ အပြာစာအုပ် ဖတ်တော့သည်..။ အပြာစာအုပ်က အဖေတို့ မရှိခိုက်တွင်သာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖတ်ရသည်..။ မန္တလေးမှာ နေစဉ်ကတည်းက စုဆောင်းထားခဲ့သော စာအုပ်များဖြစ်သည်..။
စုစုပေါင်း အုပ်တစ်ရာလောက်ရှိသည်။ အပေါ်ထပ်ရှိ သူအခန်းထဲက သေတ္တာထဲတွင် အသေအချာ သိမ်း၍ သော့ခတ်ထားသည်..။
ထွန်းလူ အောက်ထပ်မဆင်းတော့ပဲ အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းထဲမှာပင် စာအုပ်ဖတ်နေ၏ ..။ တံခါးဖွင့် လေညှင်းခံရင်း တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ဖတ်လာရာ သုံးအုပ်ကျော်လာတော့ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားသည်..။
အပြာစာအုပ်ဖတ်စဉ်ကပင် သူ့လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေသည်ဖြစ်ရာ အိပ်ပျော်စဉ်မှာလည်း ဆက်လက် ထောင်မြဲသာ ထောင်နေ၏ ။ အိပ်မက်ထဲတွင် သူစိတ်ဝင်စားနေသော မနှင်းသွယ်တို့ အိမ်ဖက်ရောက်သွားသည်..။ သူရောက်သွားတော့ မနှင်းသွယ် ထမင်းချက်နေသည်..။ ထမီရင်လျားကြီးနှင့် ဖင်ထိုင်ခုံပေါ် ကားယားကြီး ဖင်ချထိုင်ရင်း ထမင်းအိုး ငှဲ့နေသည်..။ အသေအချာကြည့်တော့ ထမီအောက်စကြီးက လွတ်နေပြီး ပေါင်ကြားအတွင်းရှိ စောက်မွှေးမဲမဲ အုပ်အုပ်တွေကို မြင်နေရသည်..။
ထိုအခြင်းအရာကို မြင်ရသည့်အတွက် ထွန်းလူလီးကြီးမှာ တောင်မတ်လာ၏ ။ ထိုစဉ် မနှင်းသွယ်က ထမင်းအိုးကို မီးဖိုပေါ်ပြန်တင်ရင်း…
“ ထွန်းလူရေ…မမကို စဥ့်အိုးထဲက ရေတစ်ခွက်လောက် ခပ်ပေးစမ်းပါ…”
“ ဟုတ်ကဲ့…..ဟုတ်ကဲ့……”
ထွန်းလူ စဥ့်အိုးထဲ ရေခပ်ရင်း အတွေးတစ်ခု ဝင်လာသည်..။ ထောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို မနှင်းသွယ်မြင်အောင် ပြချင်သည်..။ သည်တော့ ပုဆိုးကို ခပ်လျော့လျော့လေး ချိတ်ရုံသာ ချိတ်ထားသည်..။ သူက ရေခွက်လှမ်းအပေး မနှင်းသွယ်က ရေခွက်လှမ်းအယူ ကိုယ်ကိုလှုပ်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ကျွတ်ကျသွားအောင် လုပ်ရမည်..။ သို့မှသာ တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို မနှင်းသွယ် အနီးကပ်မြင်နိုင်ပြီး သဘောကျ နှစ်ခြိုက်သွားမှာ ဖြစ်သည်..။
“ ရော့….မမ…..”
“ အေး……အေး….”
ထွန်းလူက ကိုယ်ကိုကုန်း၍ ရေခွက်ကိုလှမ်းအပေး မနှင်းသွယ်က လှမ်းအယူ ထွန်းလူက မြေကြီးတွင်တိုက်နေသော သူ့ပုဆိုးစကို ခြေဖဝါးနှင့် ဖိဆွဲချလိုက်သည်..။ ချိတ်ရုံသာ ချိတ်ထားသော ပုဆိုးစက အောက်သို့ ပုံကျသွားသည်..။
“ ဟာ…ဟာ…လုပ်….လုပ်ပါ..အုံး…….
ထွန်းလူက တဟာဟာ နှင့် အသံပြုရင်း သူ့ပုဆိုးကို အားနေသော လက်တစ်ဖက်နှင့် လှမ်းဆွဲသော်လည်း မမှီတော့..။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က မနှင်းသွယ်ထံ ရေခွက်လှမ်းပေးနေရသဖြင့် ဘာမှ လုပ်လို့မရ..။
ထောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးက မနှင်းသွယ်မျက်နှာနှင် အနီးလေး..။ တရမ်းရမ်းနှင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း မနှင်းသွယ်တစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် မင်သက် အံ့သြနေ၏..။
ဤမျှ ကြီးမားသော လီးတန်ကြီးကို တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် အခုမှ မြင်ဖူး၏ ..။ သူ့ယောက်ျားလီးထက် အဆပေါင်းများစွာ ကြီးသည်..။ လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်နေသော မနှင်းသွယ်မျက်လုံးတွေက ကိလေသာ ရမ္မက်အရောင်တွေ တလက်လက် ဝင်းပြောင်လာသည်..။
အရွယ်နှင့်မမျှအောင် ကြီးမားတုတ်ခိုင်လွန်းသည့် လီးတန်ကြီးကို မြင်လိုက်ရသည့်အတွက် မနှင်းသွယ် တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖျင်းခနဲ ထသွားသည်..။ မနှင်းသွယ်လက်ထဲ ရေခွက်ရောက်သွားသည်နှင့် ထွန်းလူက ပုဆိုးကို ကပျာကယာ ကောက်ဝတ်ပြီး နောက်သို့လုံးဝလှည့်မကြည့်တော့ပဲ သူ့အိမ်ဖက်ဆီသို့ ထွက်ပြေးခဲ့သည်..။
“ ဟဲ့…ဟဲ့…အဟင်း…ဟင်း….ဟဲ့..ဟဲ့ …အို…ထွန်းလူ….ဟဲ့ကောင်လေး….”
ကပျာကယာပြေးထွက်သွားသော ထွန်းလူကို မနှင်းသွယ်က လှမ်းခေါ်ရင်း တဟင်းဟင်းနှင့် ရယ်မောနေသည်..။ မျက်လုံးက တဆင့် လီးကြီးနှင့် ပတ်သက်သော အချက်အလက်များကို စောက်ဖုတ်ထံ သတင်းပို့လိုက်ပြီဖြစ်ရာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရေတွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လျက် ဖောင်းကြွပြဲအာလာသည်..။ မနှင်းသွယ်စိတ်ထဲမှာ ထွန်းလူတစ်ယောက် ရှက်လွန်း၍ ထွက်ပြေးသည်ဟုသာ ထင်မှတ်နေသည်..။
ထွန်းလူအသေအချာ အကွက်ဆင်၍ တမင်ရွအောင် လုပ်ထားခဲ့သည်ကို လုံးဝမရိပ်မိခဲ့..။ စောစောက ဟင်းချက်မည်ဟု စိတ်ကူးထားရာ ဟင်းမချက်တော့ဘဲ ပဲတစ်အိုးသာ မီးဖိုပေါ် ကပျာကယာတင်ပြီး ထွန်းလူနောက်သို့ ခပ်သုတ်သုတ် လိုက်လာခဲ့သည်..။ မနှင်းသွယ်မှာ အတွင်းခံဘော်လီမပါပဲ ထမီရင်လျားသက်သက်ကြီးနှင့် ဖြစ်သည်..။
ထွန်းလူကို တကြော်ကြော်အော်ခေါ်ရင်း အူယားဖားယားကြီးနှင့် လိုက်လာ၏ ။ မနှင်းသွယ် အပေါ်ထပ်တက်လာပြီဖြစ်ကြောင်း ခြေသံတွေကြားနေရသည်..။ ထွန်းလူက ပက်လက်လှန် မျက်စိမှိတ် အိပ်နေသည်..။ ပုဆိုးတွင်းမှ ငေါက်တောက်ကြီး မတ်တောင်နေသော လီးကြီးကိုကြည့်၍ မနှင်းသွယ် စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်လှိုက်ကြီး ယားကြွလာသည်..။
မနှင်းသွယ် အခန်းတံခါးကို ဂျက်ထိုးပိတ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် ခုတင်အောက်တွင် သူမထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်..။ မို့မောက်ချွန်ကော့နေသော နို့အုံကြီးက ဖွေးဥပြီး ဝင်းအိတင်းပြောင်နေသည်…။ မနှင်းသွယ်က ထွန်းလူပုဆိုးကို လီးတန်ကြီးပေါ်အောင် ပင့်လှန်လိုက်သည်..။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ သွေးကြောကြီးတွေ တင်းဖောင်းလျက် နီညိုရောင်သမ်းနေသော လီးတန်ကြီးက ဘွားခနဲ ပေါ်လာသည်..။ လန်နေသော လီးဒစ်ဆံကြီးက အားကောင်းလှသော ကာမသွေးကြောတွေကြောင့် ပြဲအာဝင်းပြောင်နေသည်..။
မနှင်းသွယ် စောက်ခေါင်းထဲ ယားကြွသော ဝေဒနာကြီးက တလှိုက်လှိုက်ကြီး ထလာသည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်အုံလုးံ တဆတ်ဆတ်လှုပ်လျက် စောက်ရေတွေက တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျနေသည်.။ အဖုတ်ကြီးက သိသိသာသာ အာလာသည်.။
မနှင်းသွယ် ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ထွန်းလူကိုယ်ပေါ် ကားယားခွကာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်ဖြဲ၍ ဒစ်ဆံကြီးထိပ်၌ တေ့ကာထားလိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းယူသည်..။ လီးတန်ကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အနေအထားဖြင့် တိုးဝင်လာသည်..။
“ ဗြစ်…….ဗြိ….ဖွတ….ပလွတ်…..ပြွတ…….ဖွတ်….ဗြစ်…..”
တစ်ဝက်လောက်ရောက်သောအခါ မနှင်းသွယ်က ကိုယ်ကို မကြွ၍ ပြန်နှုတ်သည်..။ နာသည်ဟု မဆိုသာသော်လည်း လီးတန်ကြီးက တုတ်ရှည်လွန်းပြီး သူမစောက်ခေါင်းကလည်း သည်မျှလောက် ထွားသောလီးဟူ၍ တစ်ခါမျှ မဝင်ဖူးသေးသဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့ချော့ မျှင်းမျှင်း သွင်းနေရလေသည်..။
လေးငါးခါလောက် ပြုလုပ်ပြီးသောအခါ လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ မဟာမိတ်ဖြစ်လာပြီး အဝင်အထွက် ချောမွတ်လာသည်..။ လီးနှင့် ကင်းပြတ်နေသူမို့ မနှင်းသွယ်၏ ကာမဇောတွေ အလွန်အမင်း ထန်ပြင်းနိုးကြွလာသည်..။ သည်တော့ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းနေရတာ အားမရတော့သည့်အတွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်တော့သည်..။
“ ဖွတ်…ပလွတ်…….ပြွတ်…..ဘွတ်…..ဗြစ်…..ပလွတ်……ဖွတ်…..” “ အင့်….အင့်…..အ……..အီး….အ.အား…….”
ဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာပြီး စောက်ရေတွေ ဒလဟောထွက်ကျလာသည်မို့ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်..။ ဤမျှ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးဖြင့် အားရပါးရ ဖိချလိုက်ရာ အရှိန်ပြင်းလွန်းသဖြင့် ထွန်းလူ နှုတ်မှ အင့်ခနဲ ပင်အသံထွက်သွားပြီး အိပ်မက်က လန့်နိုးသွားရတော့သည်..။
သူ့လီးတန်ကြီးမှာ နွေးထွေးနူးညံ့သော အခေါင်းလိုလိုအရာက ညှစ်ကာဆုတ်ပေးနေသလို ခံစားနေရမှုကို သတိထားမိရာ စိတ်ထဲ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်သွားမိသည်..။ အိပ်ချင်မူးတူးအခိုက်မို့ မျက်လုံးကို မှိတ်ထားဆဲ ဖြစ်သည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုဥဥတွေက အလွန်သန်စွမ်းသော ညှစ်အားဖြင့် သူ့လီးတန်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးနေသည်ဖြစ်ရာ ထွန်းလူတစ်ယောက် အကောင်းကြီးကောင်းလျက် အီဆိမ့်နေရပါတော့သည်..။
အခုချိန်ထိ သူ့စိတ်ထဲမှာ ဝေခွဲမ၇သေးပေ..။ အိပ်မက်လိုလို ဘာလိုလို အီလည်လည် အူကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေသေးသည်..။ ထွန်းလူက လက်နှင့် သူ့လီးကို ကိုင်စမ်းကြည့်လိုက်ရာ လီးကိုမစမ်းမိပဲ မနှင်းသွယ်၏ အသားဆိုင် နုနုထွေးထွေး နွေးနွေးအိအိအုံကြီးကို စမ်းမိလိုက်သည်..။ အံ့သြလွန်းသဖြင့် မျက်လုံးကို ဗြုန်းခနဲ ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ…
“ ဟာ….ဟာ…..တကယ်…တကယ်…ဟာ..မမ….နှင်းသွယ်….အား အား……”
ထွန်းလူက အတင်းလူးလဲထမည်ပြုရာ ၊မနှင်းသွယ်က အထမခံပဲ ထွန်းလူရင်ဘတ်ကို လက်နှင့်ဖိထားသည်..။ ထွန်းလူက မျက်လုံးကြီးပြူးလျက်…
“ မမ….မနှင်းသွယ်…၊ ဟာ…တကယ်…တကယ်…တကယ် မနှင်းသွယ်ကြီးဟ….”
မနှင်းသွယ်မှာ ကောင်းလည်းကောင်း ၊ ပြူးပြူးပြဲပြဲ ရုန်းထရန် ကြိုးစားနေသော ထွန်းလူကို ကြည့်၍ တခစ်ခစ် ရယ်မောနေသည်..။
“ ဟဲ့…တကယ်နှင်းသွယ် မဟုတ်လို့ နင့်အမေ စောက်ပတ် နှင်းသွယ်ဖြစ်ရမှာလား….ဟဲ့….အဟင်း….ခစ်ခစ်…..ခစ်…..” မနှင်းသွယ်က ကြာမျက်စောင်းဖြင့် ထိုးရင်း ညုတုတု ပြောလိုက်သည်..။
“ အိပ်မက်….အိပ်မက်ထဲက …မ…မဟုတ်ဘူးလား….”
“ ငါ့နှယ်နော်…လူတစ်ယောက်လုံး တက်ခွလိုးနေတာ မြင်လျက်နဲ့ ဘယ့်နှယ် အိပ်မက် ဟုတ်ရမှာလဲ…လို့….”
“ ဟော….ဗျာ….တကယ်….”
ထွန်းလူက တကယ့်ကို မယုံကြည်နိုင်သော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြည့်ရင်း အံ့သြစွာ ပြောသည်..။
“ ကဲ…ဒီလောက်တောင် ဖြစ်လှတာ…ဟောဒီမယ်ဟယ်…စောက်ဖုတ်… ၊ ဟောဒီမယ်ဟဲ့…စောက်ဖုတ်…..”
မနှင်းသွယ်က စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် တဖွတ်ဖွတ်မြည်အောင် ဆောင့်ဆောင့်ပြလိုက်သည်..။ သည်တော့မှ အိပ်မက်မဟုတ်ပဲ တကယ်စောက်ဖုတ်ကြီး ဖြစ်မှန်း သိတော့သည်..။
“ ကျနော်…အိပ်မက်ထဲမှာ မနှင်းသွယ်ကို လိုးနေတာလို့…အိပ်မက် မက်နေတာ…တကယ် …တကယ်…”
ထွန်းလူက သူ့အိပ်မက်အကြောင်းပြန်ပြောပြတော့ တခစ်ခစ် တဟင်းဟင်းနှင့် သဘောတွေ ကျနေကြသည်..။
“ မမက ဘာလာလုပ်တာလည်း…ဟင်….” “ ကိုသိန်းစိုးဆီက စာလာလို့ ငါကလည်း သိပ်စာမတတ်..၊ ရေးထားတာတွေကလည်း ရှုတ်ရှက်ခတ်နေလို့ နင့် ဖတ်ခိုင်းမလို့ အလာ…၊ နင့်လီးကြီး တောင်မတ်နေတာမြင်တော့ ခံချင်စိတ်တွေ တအားကြီးဖြစ်လာတာနဲ့ အပေါ်ကနေ တက်ခွလိုးပစ်လိုက်တာ.. အခု တစ်ချီတောင် ပြီးသွားပြီ…သိရဲ့လား…ဟွန့်…….”
မနှင်းသွယ် ထိုသို့ပြောရင်း သုံးလေးချက်လောက် ကပ်ကပ်ပြီး ဆောင့်လိုက်သေးသည်..။
“ ဘယ်မလဲ…စာ…”
“ ဟောဒီ မယ်..”
ထွန်းလူဘေးတွင် ချထားသော စာကိုယူပေးသည်..။ ထွန်းလူက ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်..။
“ မမ…အခုနကလို ဆောင့်ပေးစမ်းပါ…ဇိမ်နဲ့ ဖတ်ချင်လို့….”
မနှင်းသွယ်က ထွန်းလူပြောသည့်အတိုင်း မှန်မှန်ကလေး တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ကာ ရှေ့နောက် ယိမ်းထိုးကာ နှဲ့နှဲ့ပေးလိုက်သည်..။
သို့ …….../
မိန်းမ…ငါ ဆယ်ရက်လောက် ကြာအုံးမယ်..၊ မန္တလေးကားကြီးကွင်း ဂိတ်မှာ ငွေသုံးသိန်း လွှဲထားတယ်..။ လက်မှတ်ထိုး ထုတ်လိုက်ပါ..။ နားမလည်ရင် ထွန်းလူကို ခေါ်သွား..။ သူ့ကိုလည်း မုန့်ဘိုး ကောင်းကောင်းပေးလိုက်..။ သိန်းစိုး
---------------------------------x---------------------------------x----------------------
ပြီးပါပြီ…။
Comments
Post a Comment