ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမွၾကိဳက္တယ္

တကယ္ဆုိရင္ အခ်စ္ပဲလိုတယ္ . . . ဘာေၾကာင့္ သတၱိ မရွိလဲကြယ္. . . . . " ခ်မ္းခ်မ္းသီခ်င္းက လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနသည္။ သူရိန္ တစ္ေယာက္ စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ နားၾကပ္ကို တပ္ကာ သူ၏ အၾကိဳက္ Heavy metal play list ကို repeatလုပ္ထားလိုက္သည္။
Metal သီခ်င္းမ်ား နားေထာင္ပါမ်ားလွ်င္ စစနားေထာင္ခါစ ကဲ့သို႕ ေခါင္းကို တ၀ုန္း၀ုန္းညိမ့္ေနသည္မဟုတ္ေပ။ ေဘးကၾကည့္လ်ွင္ အခ်စ္သီခ်င္းေအးေအးေလး နားေထာင္ေနသလိုပင္။
ေခါင္းေလးကို ၿဖည္းၿဖည္းေလး လွဳပ္ေနသည္သာ။ အသံကေတာ့ အဆံုး. . .။
၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေၿဗာင္းဆန္ေနသည္။ ခ်မ္းခ်မ္းလည္းလြင့္ ရည္းစားေဟာင္းလည္းလြင့္ က်ဴတုိရီလည္းလြင့္ အကုန္လြင့္ထြက္သြား. . .။

ေကာ္ဖီေလး လွ်ာေလးနဲ႕တုိ႕ ၿပန္ခ်။ေခါင္းေလးလွဳပ္။ ဆံပင္ေလးသပ္တင္။ ကိုယ့္ဖီးလ္နဲ႕ကိုယ္ ရြက္လႊင့္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ။
ေဘးနားမွ လက္လာတုိ႕မွ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ (အိုး . . . ေခ်ာလိုက္တာ။မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးႏွင့္ နဖူးထိပ္ဆံသားေလးေတြမွာ ေခြ်းေလးတခ်ိဳ႕ တြဲရရြဲခိုေနသည္။ မ်က္၀န္း တစ္စံုက ဓာတ္မီးနဲ႕ထုိးသလို စူးရွလြန္းလွသည္။ ေၿပၿပစ္ေက်ာ့ဆင္းေသာ ႏွာတံ။ ပိရိေသသပ္ေသာ ႏွဳတ္ခမ္းပါးေလး။
အို ႏဳွတ္ခမ္းနီက ပန္းေရာင္ေလးဆိုးထားသည္။ နတ္သမီးမ်ားေၾကြက်လာတာေပေလာ။) "ဒီမွာ ဒီမွာ ေၿပာေနတာမၾကားဘူးလား။" မ်က္ေမွာင္ေလးၾကံဳ႕ကာ ႏွဳတ္ခမ္းေလး ေထာ္တေတာ္နဲ႕ ေဒါသထြက္ဟန္တူေနသည္။ အဲ ဟုတ္သားပဲ နားၾကပ္ၾကီးတပ္ထားတာ ဘယ္ၾကားရမလဲ။
နားၾကပ္အၿမန္ၿဖဳတ္ကာ "ဟုတ္ကဲ့.ခင္ဗ်.. ။ ဘာမ်ားလည္းမသိ" အၿမန္ပင္ေၿဖလုိက္သည္။ "က်န္တဲ့၀ုိင္းေတြလူၿပည့္ေနလို႕  သူငယ္ခ်င္းကိုေစာင့္မလုိ႕ ဒီမွာလာမယ့္သူမရွိရင္ ထုိင္လုိ႕ရလား" ။ ဟုတ္တာလည္းဟုတ္သည္။ ဒီဆုိင္က ၿမိဳ႕ထဲက နာမည္ၾကီးလက္ဖက္၇ည္ဆိုင္ေတြထဲက တစ္ဆိုင္ပင္။
လူအရမ္းက်တဲ့အခါ ဒီလိုပဲ စားပြဲကို မွ်ထုိင္ရသည္။ "ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ ရပါတယ္ထုိင္ပါ။ ဟီး ခုနက သီခ်င္းဖြင့္ထားလို႕ဘာ့မွမၾကားရတာ။ ေဆာရီးေနာ္" တစ္ေယာက္တည္းဗ်ာမ်ားေနသည္။

နတ္သမီးေလး ႏွဳတ္ခမ္းမ်ား ေကြးသည္ဆုိရံုေလးေကြးကာ ၿပန္တည္ၿပီး ခပ္မာမာ ထုိင္သည္။ၿပီးေတာ့ menuကိုၾကည့္ကာ အေအးတစ္ခြက္မွာေလသည္။ စေတ္ာဘယ္ရီအသီးေဖ်ာ္ရည္တဲ့။ အုိ. . စေတာ္ဘယ္ရီသီးသာၿဖစ္လိုက္ခ်င္ဘိ.။ သူ(မ)ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကား ၀င္ေရာက္ကခုန္ခ်င္လုိက္တာ။"ဘာၾကည့္ေနတာလဲ.. ။သီခ်င္းၾကီးကလည္းဖြင့္ထားေသးတယ္။" ဟု ေကာင္မေလးကေၿပာမွ သတိရသည္။ နားၾကပ္နွင့္ဖြင့္ထားသည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲေနေသာအသံေတြက နားၾကပ္မွတစ္ဆင့္ထြက္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူရိန္ငမ္းေနသည္မွာလည္း မေၿပာလွ်င္ရပ္မည့္ပုံမေပၚေပ။  "ဟုတ္ကဲ့။ ဟုတ္ကဲ့"ဟုဆုိကာ သီခ်င္းကိုအၿမန္ပိတ္ၿပီး ကုန္ေနေသာေကာ္ဖီကိုေကာက္ေမာ့သည္။ "ခစ္"ခနဲရယ္သံကိုၾကားလုိက္ေသးသည္။  သူရိန္မ်က္ႏွာၾကီးလည္းထူအမ္းကာ ရွက္ေနေလေတာ့သည္။
သူ(မ)ကလည္း ဖုန္းထုတ္ကာ ဂိမ္းကစားေနသည္။ သူရိန္သာ ေၿခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိနဲ႕ ဘာလုပ္ရမွန္းလည္းမသိ။

"ဟုိေလ.." သူရိန္အရဲစြန္႕ၿပီးလွမ္းေခၚလိုက္သည္။
မလွဳပ္၊ ၾကားဟန္မေပၚ။ ဂိ္မ္းသာ သဲသဲမဲမဲေဆာ့ေနသည္။ "ဒီမွာ.." မၾကား..။ သူရိန္ရွက္လာသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းလည္းမသိ။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ေရေႏြးၾကမ္းခ်ည္း ဖိေသာက္ေနေတာ့သည္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ အေအးလာခ်သည္။
ေကာင္မေလးမွၿပံဳးသည္ဆုိရံုေလးၿပံဳးကာ "ရွင္က ဘယ္ေက်ာင္းတက္ေနတာလည္း.." .."WYTU" ခ်က္ခ်င္းပင္တန္းအေၿဖေပးမိသားၿဖစ္သြားသည္။ ေခါင္းေလးငံု႕ကာ ခပ္လြင္လြင္ေလးရယ္သည္။
"အင္း. . .တုိ႕က ဒဂံုမွာ Lawတက္ေနတာ။ၾကံဳရင္လာလည္ေပါ့ .. ခစ္" ဟုဆုိၿပီး။ ပိုက္ကို ႏွဳတ္ခမ္းပြင့္ရုံေလးဟကာ စုပ္လိုက္သည္။

အရူးမီး၀ုိင္းေနသည္မွာ သူရိန္။ "က်ေနာ့္နာမည္ သူရိန္ပါ။ အခုခ်ိန္ဆို အၿမဲဒီမွာေကာ္ဖီလာေသာက္ၿဖစ္တယ္။. . .. ." စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ကာ တစ္ေယာက္တည္း
ေရာက္မိရာရာေတြေလ်ာက္ေၿပာေနမိသည္။ တီတီဟုေသာ အသံနဲ႕အတူ "ဟုိးထား.. ဟုိးထားဆရာ။ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြ မက္ေဆ့ပို႕တယ္။ အခုစိန္ေဂဟာမွာေစာင့္ေနတယ္တဲ့။ သြားေတာ့မယ္ေနာ္။ ကံမကုန္ရင္ၿပန္ဆံုၾကတာေပါ့။" ဟုဆုိကာ က်သင့္ေငြကို ခုံေပၚတင္ၿပီး ထအသြား စာရြက္ေလးတစ္ခုက်သြားသည္။

"ဟိတ္.. ဒီမွာ .. ဟို."သူရိန္လွမ္းေခၚသည္ကိုၾကားေတာ့ပံုမေပၚေပ။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ နားတြင္နားၾကပ္တပ္ကာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီဖုန္းေၿပာေနေသာေၾကာင့္ပင္။ ကတ္ေလးကို ေကာက္ကာ လိုက္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ကတ္ကိုၾကည္လုိက္ေတာ့ ဗစ္(စ)တင္းကဒ္ေခၚ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ သံုးေလ့ရွိေသာ
ကဒ္ေလးၿဖစ္ေနသည္။ ေယးစ့္ ဟု ခပ္ဖြဖြ ေအာ္ကာ။ ခပ္တည္တည္ ေကာက္သိမ္းထားလိုက္သည္။ က်သင့္ေငြကိုရွင္းကာ။ လမ္းတစ္ေလ်ာက္ခုန္ေပါက္ေနမည္ကေတာ့ ေၿပာစရာပင္လိုမည္မဟုတ္ေပ။၏
++++++++++++++++++++++++++++

"အဲ့တုန္းထဲက ခ်စ္မိေနတာ မရဲ႕..။"
"အို တကယ္လား ခစ္ခစ္"
"တကယ္ဆုိေနကြာ။ မ ေခြ်းသုတ္တဲ့ တစ္သ်ဴးေလးေတာင္မွတ္မိေသးတယ္"
"အုိ အပိုေတြကြာ.. " ေခါင္းကိုေခါင္းအံုးထဲ ၀ွက္ကာ ရွက္ေနသည္။
"အာ.... ဒီလိုခ်စ္ဖုိ႕ေကာင္းေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕ဆုိေန" ဟုဆုိၿပီး သူရိန္ အေနာက္ကေန တစ္ကုိယ္လံုးကိုနမ္းေတာ့သည္။
နမး္ရင္းနမ္းရင္း တင္ပါးၾကားေရာက္လာေတာ့ ။
"ဟုိးထား ဆရာ ဟုိးထား ဆက္ေၿပာဥိီး ခုနကဟာ"
"ၾကည့္.. မက အဲ့အတိုင္းပဲ သူရိန္႕ဆုိ အၿမဲနုိင္တာပဲ။"
"ေၿပာပါ သူရိန္ရဲ႕ ဘယ္လိုၿပသနာေတြတက္ေသးလည္းလို႕"
"ဟာ.. တက္တာမွ အၾကီးအက်ယ္တက္တာေပါ့။ မ က်န္ခဲ့တဲ့ ဗစ္(စ)တင္းကဒ္ကို မကဒ္ထင္ၿပီးေတာ့ ဖုန္းလွမ္းအဆက္"

.>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"ဟယ္လို .. .အမိန္႕ရွိပါရွင္" တစ္ဖက္မွ မိန္းကေလးအသံကိုၾကားၾကားခ်င္း သူရိန္လန္႕ကာဖုန္းခ်လိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဆက္သည္။
"ဟယ္လို .. အမိန္႔ရွိပါရွင္.." သူရိန္လန္႕ကာထပ္ခ်သည္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ဆက္သည္။
"ဟယ္လို အမိန္႕ရွိပါရွင္..။ " အသံကေတာ့မာေနၿပီ။
"အဟီး.. ဒီေန႕ေတြ႔တဲ့အမလားလို႕"
"ရွင္ဘယ္သူလည္း လာေႏွာက္ယွက္မေနနဲ႕ေထာင္ထဲေရာက္သြားခ်င္လား။ဒါ ****ကုမၸဏီက ဖုန္းရွင့္။ ဒီေန႔ကလည္း မေတြ႔ဘူး။ ေနာက္လည္းေတြ႔ဖို႕မရွိဘူး။ ေနာက္တစ္ခါဖုန္းဆက္ရင္ ေထာင္ထဲ၀င္ဖို႕သာၿပင္ထား"
ဂြပ္ခနဲ ဖုန္းခ်သံအဆံုးမွာ သူရိန္ေၾကာင္သြားသည္။ အမွန္မေတာ့ ေကာင္မေလးခ်ထားခဲ့သည့္ ကဒ္မွာ သူ(မ)ေဒၚေလး၏ ကဒ္ၿဖစ္သည္။ တမင္ပစ္ခ်ထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
ေထာင္ဆုိေသာ အသံကိုၾကားေတာ့ သူရိန္လန္႕သြားသည္။ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းလည္းမသိ။
ဖုန္းနံပတ္ကို ထပ္ႏွိပ္ကာ
"ဟဲလို အမိန္႕ရွိပါရွင္.. ။"
"ဟုတ္ကဲ့ ခုနက ေနွာက္ယွက္မိတာေတာင္းပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီေန႕ .... .. .. " ၿဖစ္ပံုကို အက်ဥ္းခ်ဳံးေၿပာၿပလိုက္ကာ ဆက္ၿပီး။
"က်ေနာ့္ကို ေထာင္ထဲလည္းမထည့္ပါနဲ႕။ ဘာမွလည္းမလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဟီး.။"
"ေအာ္ ဟားဟားေကာင္းတယ္။ ရွင္ မႏွင္းနုနဲ႕ေတြ႔သြားပံုပဲ။ ကဲကဲ ကိုယ္ေတာ္ေၿပာစရာကုန္လည္း ဒါပဲေနာ္။ ဒါကရံုးဖုန္းရွင့္။ "
ေနာက္တစ္ေခါက္ ဂြပ္ခနဲခ်သံအဆံုးမွာ ရင္ထဲက အလံုးၾကီး ဖုတ္ခနဲက်သြားသည္။
+++++++++++++++++++++++++++++++++
"မတို႕မ်ား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကပ္ေနလည္းမသိဘူး၊ သူရိန္႕မွာ ေၾကာက္လုိ႕ ေသေတာ့မယ္။"
"ကဲပါ ေနာက္ေတာ့ေကာ . . . ရွင္ေလး က်မကုိ ဘယ္လိုလိုက္ရွာတုန္း" ႏွင္းႏု စိတ္ပါ၀င္စားေသာ ကိစၥဆို ရွင္ေလးနဲ႕က်မၿဖစ္သြားတတ္သည္။
"ပထမဆံုး ဒဂံုကသူငယ္ခ်င္းေတြဆီသြားတယ္ေလဗ်ာ။ Law ေမဂ်ာကို အစအဆံုး ၁လေလာက္ အသညး္အသန္ ရွာေတာ့။ မကိုေတြ႔တာေပါ့ဗ်"
"အဲ့တုန္းက တုိ႕က ရည္းစားရွိတယ္ေနာ္။"
"အင္းေပါ့ဗ်.။ အဲ့တာေၾကာင့္လည္း စိတ္ညစ္တာေပါ့။"
"ေနာက္ေတာ့ေကာ..။"
"ဒါေပမယ့္ မႏွင္းႏုအရင္ရည္းစားက ငရွဳပ္ေလ။ မႏွင္းႏုကို ကစားေနတာ။အဲ့တာကို မႏွင္းႏုသိေအာင္ အကြက္ေလးနည္းနည္းေရြ႕လုိက္တာ ဟီး"
"အယ္.. လူလည္ေလးၾကည့္စမ္း ခစ္ခစ္"
"လူတင္လည္တာမဟုတ္ပါဘူးမရယ္္ .. ေဟာဒီမွာ" ဟုဆိုကာ
ႏွင္းႏု၏ ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းထုိးကာ လွ်ာကို လည္ေအာင္လွည့္ပါေတာ့သည္။
ဆီးခံုအရင္းမွ ရိတ္ထားခါစ အေမႊးငုတ္စိေလးေတြကို လွ်ာၿပားၾကီးၿဖင့္ တၿပက္ၿပက္မည္ေအာင္ယက္သည္။
၁၀စကၠန္႕ေလာက္ယက္ေပးလိုက္တာ
အဖုတ္က ေဖာင္းတင္းလာေတာ့ အကြဲေၾကာင္းထဲ လွ်ာကို ထည့္ကာ အစိေလးကို ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးကိုက္လုိက္သည္။
နွငး္ႏု ေကာ့ကာတက္လာၿပီး သူရိန္႕ေခါင္းကို  အဖုတ္နဲ႕ ဖိကပ္လိုက္သည္။
သူရိန္ကလည္း တာ၀န္မၿပတ္ လွ်ာကို အေပၚေအာက္ ေဘး ဘယ္ညာ ကစားေပးေတာ့
ႏွင္းႏုတခ်ီၿပီးသြားသည္။ ထြက္လာေသာ ေစာက္ရည္မ်ားကို ဂလုခနဲမ်ိဳခ်ကာ ေစာက္ေခါင္းနံရံအႏွ႕ံ လွ်ာကိုေမႊေပးသည္။ လွ်ာကို အထဲက ေစာင္ပတ္က ညွစ္ကာေနသည္။ အစိကို နည္းနည္းထပ္ကိုက္လုိက္ရာ ႏွင္းႏုေပ်ာ့က်သြားသည္။ ဆံပင္ေတြၾကားထဲမွ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းလည္း ေၿပေလ်ာ့သြားေလေတာ့သည္။  ။
................................................. ................................
အပိုင္း (၁) ၿပီး၏

ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းမွၾကိဳက္တယ္- အပိုင္း (၂)
+++++++++++++++++++++++++++
ႏွင္းႏုသည္ အသည္းစားဘီလူးမ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့သည္။ ဘယ္ေကာင္ေလးေတြကိုမွ  အပ်ိဳစင္ဘ၀ မေပးအပ္ခဲ့။ ႏွဳိက္တာနမ္းတာ ေလာက္ပဲ ရွိခဲ့သည္။
သူရိန္ႏွင့္က်မွ ဘ၀ တစ္ခုလံုးပါေပးဆပ္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။
အခုလည္း ေဟာ္တယ္ခန္းထဲသို႕ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေၿမာက္ေရာက္သည္ပင္မမွတ္မိေတာ့.။
 ခ်စ္သူဘ၀ကို ၃လေလာက္ အခ်ိန္ၿဖဳန္းခဲ့ၿပီးေနာက္ လင္မယား မက် ခ်စ္သူမက ဆက္ဆံေရးတြင္ ၂ေယာက္လံုးတိမ္းညြတ္ခဲ့ၾကသည္။
ႏွင္းႏု အေဒၚက ကုမၸဏီ၏ ဘုတ္အဖြဲ႕၀င္တစ္ေယာက္။ ထုိကုမၸဏီ၏ ဒုတိယ ရွယ္ယာအမ်ားဆံုးဆုိလွ်င္မမွားေပ။ ႏွင္းႏုငယ္စဥ္က ကားအက္ဆီးဒင့္ၿဖင့္
 မိဘ၂ပါးတိ္မ္းပါးသြားၿပီးေနာက္ပိုင္း အဘြားႏွင့္ အေဒၚၿဖစ္သူမွ အပ်ိဳၾကီးဘ၀ႏွင့္ တယုတယ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။ အေဒၚဟုဆုိေသာ္လည္း
အသက္မွာ သိပ္မကြာေပ။ ၁၈ႏွွစ္ေလာက္သာကြာသည္။ ညီအမလိုေနၾကခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။

ႏွင္းႏုတုိ႕မွာ ဟိုးယခင္က ေစာ္ဘြားမ်ိဳးရိုးေတြၿဖစ္ၾကသည္။ တေဆြတမိ်ဳးလံုးခ်မ္းသာၾကသည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ မင္းေၿပာင္းမင္းလဲတုိင္း ႏိုင္ငံေရးအရွဳပ္အရွင္းတုိင္းလည္း ၀င္ေရာက္လွဳပ္ရွားၿခင္းမရွိ။ ေရွာင္သင့္ရင္ေရွာင္ ေၿပးသင့္ရင္ေၿပး။
ဒီလိုႏွင့္ ေခတ္ေတြၾကာလာေတာ့ ယခင္က အညၾတေစာ္ဘြားေတြၿဖစ္ၾကေသာ္လညး္ ယခုတြင္ ရွမ္းရွမ္းေတာက္ေက်ာ္ၾကားကာ က်ိကိ်တက္ခ်မ္းသာေနေသာ သူေဌးမ်ိဳးႏြယ္ေတြၿဖစ္ေနသည္သာ။
ဒါေတြကို သူရိန္မသိေပ။ သိေအာင္လည္းမေၿပာၿပေပ။ သူရိန္သိထားသည္မွာ ကုမၸဏီမွ မန္ေနဂ်ာ အပ်ိဳၾကီးသည္ ႏွင္းႏု၏ အေဒၚၿဖစ္သည္ ဟုပင္။ သူ၇ိန္ကလည္း စိတ္မ၀င္စား။ ေငြလိုက္ၿခဴစားေနေသာ ပိုင္းလံုးေကာင္မွမဟုတ္တာပဲ။
ႏွင္းႏု၏ ေငြေရးေၾကးေရးကိုစံုစမ္းၿခင္းကိုမၿပဳေပ။

လက္ေဆာင္ေတြ၀ယ္ေပးရင္လည္းတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အမ်ားဆံုး ေသာင္းမခ်ိီရဟု ႏွင္းႏုက အမိန္႔ထုတ္ထားသည္။ ႏွင္းႏုကိုယ္တုိင္လည္း သူရိန္႕ကိုလက္ေဆာင္ေပးလွ်င္
၁၀၀၀ တန္ ကီးခ်ိန္းေလးေတြ လက္စြပ္ေလးေတြသာ ၀ယ္ေပးတတ္သည္။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ခ်စ္ဖုိ႕ကအဓိကလို႕ခံယူထားကာ အခ်စ္ပင္လယ္ေတာတြင္ေၿမာေနၾကသည္။ ေဟာ္တယ္ကုိေတာ့ အဲဗားဒိုးၾကသည္။၂ေယာက္သားမွာ
သူရိန္ကလည္း လူပ်ိဳေလး ႏွင္းႏုကလည္းအပ်ိဳေလး ၂ေယာက္သား စခ်စ္ၾကေတာ့ ဟိုႏွဳိက္ဒီႏွဳိက္ တက္ထည့္ ထြက္သြား ၿပီးရင္ထၿပန္။ ဒီလိုနဲ႕ ၃ခါေလးခါေလာက္ေနၾကၿပီး ၅ခါေၿမာက္အၾကိမ္က်ေတာ့့ သူရိန္က အေတာ္ကြ်မ္းက်င္လာသည္။ ဘာေတြလုပ္မွန္းမသိ။
အၾကာၾကီး ႏွဳိက္တာမ်ိဳး အၾကာၾကီးယက္ေနတာမ်ိဳး။ ခါတုိင္းလုိမဟုတ္ မလုိးခင္ အရမ္းႏွဴးႏွပ္တက္လာသည္။ အဲ့ေတာ့လည္း ႏွင္းႏု ခ်စ္ရတာပဲေလ။ဘယ္လိုသူတတ္လာလည္း ေမးေတာ့လည္း စာဖတ္လို႕ပဲဟုေၿဖသည္။
စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ သိပ္မေက်နပ္။ အုိ.. သူမလုပ္ေလာက္ပါဘူးေလဟု ေတြးကာ စိတ္ေလ်ာ့ထားလိုက္ရသည္။ ဒီလိုႏွင့္ ရည္းစားသက္တမ္း ၂ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့.. . . အရာရာေၿပာင္းလဲဖို႕ ကံဖန္လာခဲ့သည္။

..............

 ေဒၚေလး၏ ဒရိုင္ဘာ "ငေခြး"မွ သူတို႕၂ဦးအား လွည္းတန္းဂိတ္တြင္ၿမင္လိုက္သည္။
"ငေခြး" တဲ့။ နာမည္က ဆုိးသေလာက္ ရုပ္ကလည္း ယံုခ်င္စ၇ာတစ္စက္မွမရွိ။ အၿမဲ ပုဆုိးၾကီးႏွင့္ တုိက္ပံုအက်ီ ၀တ္ထားေလ့ရွိသည္။
တုိက္ပံုႏွင့္မလုိက္သည္မွာ သူ၏မ်က္ႏွာေပး။ ၿပီတီတီ ေၿပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ ေကာင္။
မိန္းမေလးေတြနဲ႕ စကားေၿပာတုိင္း မ်က္စိက ရင္သား ကိုၾကည့္ေနတတ္သည္။ လစ္ရင္လစ္သလို တင္ပါးကိုလည္းခိုးၾကည့္တတ္ေသး။
ႏွင္းႏုကေတာ့ အဆက္အဆံကိုမလုပ္ေပ။ ေဒၚေလးကိုေတာ့ "ငေခြး" အလြန္ေၾကာက္သည္။
ငယ္ငယ္ထဲက ႏွင္းႏုႏွင့္ တူတူၾကီးသည္မလုိ႕ ေဒၚေလး၏ေဒါသကုိသိတာလည္းပါမည္။ တစ္ခါကဆုိ
ေဒၚေလး၏ သူငယ္ခ်င္း မငယ္ကို ရိသဲ့သဲ့ ေၿပာသၿဖင့္ ေဒၚေလးက မငယ္ေရွ႕တြင္ ပါးေတြခ်ည္းလွိမ့္ရိုက္သည္။ အလုပ္ထုတ္ဖို႕ကလည္း မထုတ္ရက္။
 သူ႕မွာသြားစရာေနရာမရွိ အမ်ိဳးကလည္းမရွိ။ သူ႕အေဖက ႏွင္းႏုတုိ႕ေမေမႏွင့္ေဖေဖတုိ႕၏ ကားဒရိုင္ဘာ။

ႈငေခြးက  ႏွင္းႏုထက္ေတာ့ ၂ႏွစ္ၾကီးမည္။ ႏွင့္ႏုႏွင့္ ကစားေဖာ္ ကစားဖက္။  ႏွင္းႏု ေဖေဖနဲ႕ေမေမ ေသရတာ "ငေခြး"အေဖ ေၾကာင့္ဆုိၿပီး မေခၚပဲ ေနတာ ၅ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
ႏွင္းႏုလည္းအပ်ိဳၿဖစ္။  သူလည္းလူပ်ိဳေပါက္ၿဖစ္။ဒီလိုနဲ႕ ခပ္တန္းတန္းၿဖစ္သြားၾကသည္။ ႏွင္းႏုဘြားဘြားက သူ႕မွာမိသားစုလည္းမရွိဘူး တုိ႕မွာ တာ၀န္၇ွိတယ္ဟုဆိုကာ ေသခ်ာေက်ာင္းထားေပးသည္။ သူက မတက္ အေလလုိက္သည္။ ႏွင္းႏု ၁၀တန္းေၿဖတာေတာင္ သူက ၈တန္းတက္မေအာင္ေသး။ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္ေနၿပီ။ အရက္ကစ္တတ္ေနၿပီ။ ဒီလိုနဲ႕ ႏွင္းႏွ ဘြားဘြားက ဒီကေလး ေနာင္ေ၇းရင္ေလးတယ္ ဆိုၿပီး
"ငေခြး"ကုိေက်ာင္းထုတ္ၿပီး ကား၀ပ္ေရွာ့သို႕ပို႕ကာ ကား ပညာသင္ေစခဲ့သည္။ ကားေတြဘာေတြလည္းေမာင္းတတ္၊ ကားလည္းၿပင္တတ္ေတာ့ "ငေခြး"ကုိအိမ္ၿပန္ေခၚကာ ဒရိုင္ဘာလုပ္ခိုင္းသည္။ ႏွင္းႏုဘြားဘြားမွာလည္း "ငေခြး" ၿပန္ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ဟန္တူသည္။ ဆံုးပါးသြားေလသည္။ ဒီေတာ့ ႏွင္းႏုပိုမုန္းရသည္ေပါ့။ "ငေခြး" ငါခ်စ္တဲ့သူအကုန္ကုိ ဆြဲထုတ္သြားတဲ့ေကာင္ဆိုၿပီး အမုန္းေပၚအမုန္းဆင့္ေနခဲ့သည္။

ႏွင္းႏုမုန္းသလို "ငေခြး"ကလည္း မုန္းပါသည္။ ငေခြးမွာ မုန္းသည္ဆုိတာထက္ နာၾကည္းတာၿဖစ္သည္။ အေဖေသေတာ့ ေဘးနားမွာ နွစ္သိမ့္မယ့္သူက ဘြားဘြားႏွင့္ေဒၚေလးသာရွိသည္။ အိမ္ေတာ္တစ္ခုလုံးက ရြဲ႕ၾကေစာင္းၾကသည္။
ယုတ္စြအဆံုးတစ္ဦးတည္းေသာ သူငယ္ခ်င္းႏွင္းႏုကပါ မုန္းသည္။ သူ႕မွာ ငယ္ဘ၀ကို အပယ္ခံဘ၀ႏွင့္ၾကီးၿပင္းလာသည။္ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အသက္ကကြာသည္။ သူ႕ထက္၁ႏွစ္ငယ္ေသာသူမ်ားႏွင့္တန္းတူသင္ရသည္။
အိမ္မွာအဆင္မေၿပသမွ် ေက်ာင္းမွာ အနုိင္က်င့္သည္။ ရန္ၿဖစ္သည္။ သူ႕ႏွင့္သက္တူရြယ္တူေတြအၿပင္ အသက္ၾကီးသူေတြႏွင့္ပါေပါင္းေတာ့ အတတ္ေပါင္းစံုတတ္သည္။
အသက္၁၃ႏွစ္ေလာက္ႏွင့္ မိန္းမနဲ႕ေယာက်ာ္းဆက္ဆံတဲ့အေၾကာင္း စာေတြ႔အၿပင္ အတြဲေတြပတ္ေခ်ာင္းသၿဖင့္ မ်က္ၿမင္ကိုယ္ေတြ႔ေတြပါၿမင္ဖူးၿပီးေနၿပီ။ သူ႕အေပါင္းအသငး္ေတြကလည္း ေစာ္ဘြားေၿမးဘာညာဟုေၿမွာက္ကာ ကပ္ဖားစားေသာက္ၾကသည္။
ေကာင္မေလးေတြလည္းထားသည္။ ဆက္ဆံတာေတြေတာ့မလုပ္ခဲ့။ ဖာသြားခ်မည္ ဟု သူ႕အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕ႏွင့္တုိင္ပင္ၿပီးခိ်န္တြင္ ၀ပ္ေရွာ့သို႕အပို႕ခံခဲ့ရသည္။ ၀ပ္ေရွာ့မွာလည္း ေခြးခိုင္းႏြားခိုင္းခိုင္းသၿဖင့္ ဂြင္းတိုက္ကာ ေနေနရသည္။ လစာမေၿပာနွင့္
ထမင္းေကြ်းသည္။ ပညာသင္ေပးသည္။ အိမ္ေတာ္ကလည္း ပိုက္ဆံပို႕ရင္ ပ်က္စီးတာထက္ပိုပ်က္စီးမည္ဆုိးသၿဖင့္ လိုတာေတြပဲ၀ယ္ပို႕သည္။

 ၃ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ပညာလည္းစံုၿပီၿပန္မယ္ဆိုေတာ့ ဘြားဘြားက မုန္းဖိုး ၁၀သိန္းေပးသည္။ ဆရာ့ကိုကန္ေတာ့ဖို႕ သိန္း၃၀ ေပးသည္။
ဆရာေပ်ာ္သည္ဆုိသည္မွာ ငါ့ တပည့္ ငါ့တပည့္နဲ႕ ပါးစပ္ကကိုမခ်။ အရမ္းလိမၼာတာ အရမ္းေတာ္တာ ဆုိတာခ်ည္းပဲ။ ၿပန္ခါနီး ဆရာနဲ႕၁ရက္ေလာက္ တူတူေနဦးမည္ဟုဆိုကာေနရစ္ခဲ့သည္။"ငေခြး"အၾကံကလည္း
ဆန္းၾကယ္သည္။ ဆရာ့ကို ကပ္ကာ ဖာမခ်ဖူးလုိ႕ ကူညီခိုင္းၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဆရာကလည္း အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ အခ်စ္ဆံုးတပည့္ၾကီးဆုိေတာ့ အနားပတ္၀န္းက်င္မွ အပ်ံစား ဇိမ္မယ္ေတြနွင့္ ကဲခိုင္းလိုက္ရာ။အရမ္းခ်စ္ေသာဆရာတပည့္ေတြၿဖစ္ကုန္သည္။

ၿပန္ေရာက္လာေတာ့ ႏွင္းႏုက အပ်ိဳၾကီးဖားဖားၿဖစ္ေနၿပီ။ ေဒၚေလးႏြယ္ႏြယ္ထြန္း ကလည္း အသက္၃၀ေက်ာ္ အပ်ိဳၾကီး ငယ္ေသြးၾကြယ္တုန္း။ အပ်ိဳ၂ေယာက္ၾကား သုက္ပိုးနားထင္ေရာက္ေနေသာေကာင္ ေရာက္ေနၿခင္းသည္
ေလာကၾကီးက လွည့္ဖ်ားတတ္ေသာနိယာမေပေလာ။ "   ငေခြး" က ေတာ့ မိန္းမတိုင္းကိုၾကည့္လွ်င္ သူ႔အာရံုထဲတြင္ အက်ီလံုခ်ည္ခြ်တ္ၿပီးသား။ ၁ႏွစ္၂ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အပ်ိဳၾကီးလည္း ေက်းဇူးရွင္ေတြဘာေတြမသိ စိတ္ကူးယဥ္ေတာ့တာပဲ။
ႏွင္းႏုဆိုလွ်င္မေၿပာနဲ႕ေတာ့။ တစ္ရက္ကို ႏွင္းႏု တစ္ရက္ကို ႏြယ္ႏြယ္ထြန္း စိတ္ထဲ မွန္းၿပီး ဂြင္းတုိက္ေနက်။ သူပုဆုိး၀တ္တုိင္းလည္း အတြင္းခံမ၀တ္။ ဒီေတာ့ လီးက ထြားသည္။ တုတ္သည္။ ရွည္သည္။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကီးရသည္ကိုး။
ဒီၾကားထဲ ၾကားဖူးနား၀ ေလ့က်င့္ခန္းေတြအကုန္လုပ္သည္။ ဆုိေတာ့ လက္ေယာင္လိုက္ၿပီး ၾကီးေနတာလည္းပါသည္။ "ငေခြး"က ဏွာသာထန္တာ ေစာက္ၿဖစ္ကေတာ့မ၇ွိ။ ဒီေတာ့ ငေခြး ဖြန္ေၾကာင္တာ။ ဏွာဘူးက်တာသာနာမည္ၾကီးလာသည္။
"ငေခြး"ကို ေဒၚေလးပါးရိုက္လုိက္ေသးသည္။ အဲ့ေန႔က ပါးရိုက္ခံလုိက္ရတာ တန္သည္ဟုေၿပာရမည္။ ၿဖစ္ပံုက ဒီလုိ ..
..
ႏြယ္ႏြယ္ထြန္း သူငယ္ခ်င္း ငယ္ငယ္ကို အရမး္လွတာပဲေနာ္လို႕ေၿပာလိုက္ရာ ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းကိုၿပန္တုိင္သၿဖင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေရွ႕တြင္ေၿဖာင္ခနဲအေဆာ္ခံလုိက္ရသည္။
ေတာ္ေတာ္လည္းရွက္သြားသည္။ အိမ္သို႕ၿပန္ေရာက္လာေသာ္ ကားကိုထားၿပီးသည္ႏွင့္ မိမိ ေနရာ ဂိုေထာင္သို႕ ခ်က္ခ်င္းေၿပး၀င္ခဲ့သည္။
ေတြးရင္းေတြးရင္းေဒါသထြက္လာသည္။ေဒါသမွတဆင့္ ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းအား လက္စားေခ်ခ်င္စိတ္ေတြေပၚလာသည္။ သို႕ေသာ္ ရည္းစားထားဖို႕ေတာင္ ေစာက္ၿဖစ္မရွိေသာ အေကာင္က
မိမိေက်းဇူးရွင္ကို လက္စားေခ်ဖု႕ိ ဘယ္လုိလုပ္ႏုိင္မည္နည္း။
ဒီေတာ့ သူစိတ္အပါဆံုး ဂြင္းတုိက္ၿပီး လက္စားေခ်မည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး။
ပုဆုးိကိုခြ်တ္ခ်လုိက္သည္။ ခါတိုင္း ငေခြး ဂြင္းထုလွ်င္ အိမ္သာထဲသုိ႕သြားၿပီး စိမ္ေၿပနေပ ထိုင္ထုသည္။ ယခုေတာ့ ေဒါသကလည္းထြက္။ လိင္စိတ္ကလည္းအထြဋ္အထိပ္မွာဆုိေတာ့
မတ္တပ္ရပ္ၾကီး ပုဆုိးအပံုလိုက္ခ်ကာ ဂြင္းထုေနသည္။ ပါးစပ္ကလည္း
" ေဒၚေလးႏြယ္ ေဒၚေလးႏြယ္ ကိုလိုးေနတယ္။ အ..လုိးလုိ႕အရမ္းေကာင္းတာပဲဗ်ာ။
ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ၿပဲအာေနတာပဲ။ ဖင္ကုန္းစမ္းပါ ေဒၚေလးရဲ႕ အအ " အသံထြက္ကာ ဂြင္းထုေနသည္။
ခါးကိုလည္း ေကာ့ကာ ေကာ့ကာႏွင့္ တကယ္လိုးေနသည့္အလားဂြင္းတုိက္ေနသည္မွာ အသည္းယားဖို႕ေကာင္းလွသည္။

ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ငေခြးအား ေလးေအးနဲ႕ေသခ်ာဆံုးမဖို႕လာသည့္ ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းက ထုိၿမင္ကြင္းအားၿမင္လုိက္ရၿခင္းၿဖစ္သည္။
"ေအာ္... ငါသူ႕ကို ဆံုးမတာ အရမး္လြန္သြားတယ္။ဒီလိုမလုပ္သင့္ပါဘူး။ ငါ့တူလုိခ်စ္၇တဲ့ကေလးပဲ။ ေယာက်ား္မိန္းမ ခ်စ္တာ
ရိုက္စရာမွမလိုတာကြယ္..။"ဟု တတြတ္တြတ္ေရရြတ္ကာ ဂိုေထာင္ေရွ႕အေရာက္..။
.."ဖင္ ကုန္းစမ္းပါ ေဒၚေလးရဲ႕ အအ "ဆုိေသာ အသံၾကီးကိုၾကားလိုက္ရၿပီး တုန္ခနဲၿဖစ္သြားသည္။
အပ်ိဳၾကီးမွာ အေတြ႔အၾကံဳမရွိေသာ္သည္း သူငယ္ခ်င္းေတြေကာင္းမွဳၿဖင့္ လီးတို႕လိုးတုိ႕ ကိုသိသည္။ စာအုပ္ေတြထဲမွာလည္းၿမင္ဖူးသည္။
တကယ့္တကယ္အၿပင္မွာေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳလုံး၀မရွိ။ ရည္းစားပင္မထားဖူးေပ။ ယခုေတာ့ သူ႕နာမည္ကိုေရရြတ္ကာ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ဂြင္းထုေနေသာ
ငေခြးအားၿမင္လုိက္ရၿပီး အံအားသင့္သြားသည္။ ေဒါသလည္းထြက္သြားသည္။ ေဒါသစိတ္ၾကီးလာေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကမူ ေဖာင္းကားကာ ကြဲေတာ့မည့္အလားေပ။
ေဒၚေလး သူ႕ကိုယ္သူ အံ့ၾသသြားသည္။ ကိုယ့္တူမွ ကိုယ့္နာမည္တကာ စိတ္မွန္းနဲ႕လိုးေနသည္ကို ေစာက္ဖုတ္က အလုိက္ကမ္းဆုိးမသိလွေလၿခင္းဟု ရွက္လည္းရွက္သြားသည္။။
"ငါေတာ္ေတာ္ဏွာထန္တာပဲ။ ငါ့ကိုယ္ငါသူေတာ္စင္မၾကီးထင္ထားတာ တကယ္ေတာ့ငါကပ်က္စီးေနတာပဲၾကည့္စမ္း။ ငါ့တူေလးက ငါ့ကို မွန္းေနတာကို သာယာေနတယ္။ ႏြယ္ႏြယ္ နင္ေတာ္ေတာ္ထန္ပါလား။"
ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အၿပစ္ေၿပာေနရင္း မ်က္စိကလည္း အၿပဴးသား တံခါးၾကားမွေခ်ာင္းၾကည့္သည္။
..

ငေခြး ဂိုေထာင္ထဲအ၀င္ တံခါးပိတ္ဖို႕ေမ့သြားၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဟာ ဒုကၡပဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ၿမင္သြားရင္.. ဆုိၿပီး မ်က္စိၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းအဖြင့္ လူရိပ္က သူ႕ေအာက္တြင္က်ေနသည္။
တံခါးၾကားက အလင္းေရာင္မွေနၿပီး လူတစ္ေယာက္ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၾကာင္းသူသိလိုက္ရသည္။ အို.. မထူးပါဘူး အခုမွေတ့ာ။ ဘယ္သူမွန္းမသိေပမယ့္။ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးေအာ္ၿပီး ထုမွပါ။
ဟုစိတ္တင္းကာ။ မ်က္စိကို တင္းေနေအာင္မွိတ္ၿပီး တံခါးေပါက္နားက သူ႕လီးအား အရွင္းႏုိင္ဆံုး ၿမင္မည့္ေနရာအားစဥ္းစားသည္။ သူ စဥ္းစားမရေပ။
ၾကံရာမရသည့္ေနာက္ဆံုးတစ္ခုလုပ္ခ်သည္။
..

"ဟယ္.. ငေခြး..လီးၾကီးက ၾကီးလိုက္တာ။..ငါ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲထည့္ရင္ကြဲသြားမွာပဲ။" ေစာက္ဖုတ္ကလည္း နာလာၿပီ။ ေဖာင္းလာတာ အၾကီးၾကီးပဲဟာ။ အရည္ေတြလည္းရြဲကုန္ၿပီ။အတြင္းခံ ခြ်တ္လိုိက္ရင္ေကာင္းမယ္။ အုိမၿဖစ္ေသးပါဘူး
အေနာက္မွာလူရွိေနရင္ဒုကၡ  ဂိုေထာင္ထဲ၀င္ၾကည့္မွပါ။ဟိုေကာင္ကမြန္ေနတာ ငါ့ကိုမၿမင္ေလာက္ပါဘူ။ ၿမင္လည္းဘာၿဖစ္လည္း တက္လုိးခိုင္းလုိက္မွာေပါ့ ခိခိ" ႏြယ္ႏြယ္ထြန္း လီးဆိပ္တက္ၿပီး မေၾကာက္မရြံ႕ ဂိုေဒါင္ထဲ၀င္လသည္။
ထုိစဥ္ ငေခြး ရုတ္ရက္ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္သည္။ သံမန္တလင္းေပၚတြင္ ေပါင္ၾကီး ၿဖဲကာ ဂိုေထာင္အေပါက္၀ဖက္သုိ႕ လီးၿပၿပီးထုေနေလေသည္။
ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းကထုိအခ်ိန္ ဂိုေထာင္အ၀င္၀မွ သစ္သားပံုးေတြေနာက္ကြယ္တြင္ ပင္တီခြ်တ္ေနတုန္းၿဖစ္သည္။ ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းၿပန္ေခ်ာင္းအၾကည့္ ပက္လက္ၾကီးလွန္ကာ ဂြင္းထုေနေသာ ငေခြးကိုၿမင္ေသာ္ လန္႔သြားသည္။
မလန္႔ခံနိုင္ရိုးလား။ လီးၾကီးက အၾကီးၾကီးနဲ႕အရွည္ၾကီး။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ကေနပင့္ၾကည့္ရသလိုၾကည့္ရေတာ့ ပိုၾကီးတယ္ထင္ရသည္။ လဥၾကီး၂လံုးပါၿမင္ရေတာ့ တုန္တက္သြားသည္။
ပါးစပ္ကလည္း အက်ယ္ၾကီး ေဒၚေလး ဖင္နဲ႕တက္ေဆာင့္ေလ ဘာၾကည့္ေနတာလည္း ေစာင့္ေစာင့္ ဟု ေအာ္ေနသည္။ လီးကမူ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႕ ေတာင္မတ္ေနသည္။ ၾကည့္ေနတုန္း လရည္ေတြထြက္ခ်လာသည္။
အား ေဒၚေလး ေကာင္းလိုက္တာ ေဆာင့္ေဆာင့္ က်ေနာ္ၿပီးသြားၿပိ။ ေဒၚေလးေစာက္ဖုတ္ကလုိးလုိ႕ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာဟု ေၿပာရင္း။ ဇတ္ခနဲ ထကာ ဂိုေထာင္တံခါးနား ေလ််ာက္လာသည္။
ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းလန္႔သြာသည္။
"ငါ့ကိုမေတြ႔ပါေစနဲ႕ မေတြ႔႔ပါေစနဲ႕။"ထိုင္ဆုေတာင္းေနသည္။
ဆုေတာင္းမွားသည္လား မသိ။  ငေခြး ႏြယ္ႏြယ့္ကိုမေတြ႔ေပ။
ခုနက မပိတ္ရေသးေသာ တံခါးကို ေသခ်ာပိတ္ၿပီးဂ်က္ထိုးသည္။ ထုိ႕ေနာက္ မင္းတံုးပါခ်ဖိဳ႕လုပ္သည္။
ႏြယ္ႏြယ္က ညာဖက္ သစ္သားေသတၱာေနာက္တြင္ပုန္းေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ အခု ငေခြးက တံခါးလာပိတ္ေတာ့ ေသတၱာေရွ႕ေရာက္သြားသည္။
ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ႏြယ္ႏြယ့္ပင္တီေလးက မင္းတံုးအေပၚတြင္တင္မိရက္သားၿဖစ္သြားသည္။
.........
သေကာင့္သားက မင္းတံုးကို ယူလည္းယူေကာ ပင္တီေလးကဖုတ္ကနဲၿပဳတ္က်သြားသည္။ ပင္တီလည္းၿမင္ေ၇ာ ငေခြးလက္ခနဲ သိသြား၏။ ဂိုေဒါင္ထဲသုိ႕ေရာက္ေနၿပီ။
ခုနကမွၿပီးထားေသာ္လည္း လီးကခ်က္ခ်င္းေတာင္လာသည္။ မင္းတံုးကိုေသခ်ာခ်ၿပီးေနာက္။ လီကို၂ခ်က္ေလာက္ထပ္ေဆာင့္ကာ။ ပါးစပ္ကလည္းခပ္က်ယ္က်ယ္ေရရြတ္သည္။
"ဟာကြာ။ တံခါးကပြင့္ေနေသးတယ္။ ခုခ်ိန္မ်ား မႏြယ္၀င္လာလို႕ကေတာ့ တက္လုိးၿပီးသားပဲ။ ဂြင္းထုရတာ တစ္ခ်ီေတာင္ၿပီးသြားၿပီထပ္ထုဦးမွပါ။
မႏြယ္ေရ မႏြယ္ဖင္ၾကီးထဲကို လီးၾကီးၿမဳပ္ထားခ်င္လိုက္တာ။"

ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္ေၿပာေနသည့္အတုိင္း ၾကားလုိက္ရသည့္အတြက္ႏြယ္ႏြယ္ထြန္း မ်က္နာရဲသြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္းအရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္က်ေနသည္။ အခုထိ ေစာက္ဖုတ္ကိုမပြတ္ရေသး။ လက္ခလယ္လည္းမထည့္ရေသး။ ပင္တီခ်ြတ္ကာစရွိေသးသည္။
ထုိစဥ္ ဖ်တ္ခနဲႏြယ္ႏြယ္ထြန္းေရွ႕သုိ႕ ငေခြးေရာက္လာသည္။ လန္႕သြားသည္။ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းလန္႕သြားသည္။ သို႕ေသာ္ ငေခြးက ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းကိုမၿမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာေက်ာေပးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
"ငါခုနက လုိးတာတစ္ခ်ီးေတာင္ၿပီးပီ။ ေဒၚေလးကိုထပ္လိုးခ်င္လိုက္တာ။ လီးကေတာင္လာၿပန္ၿပီ။" ႏြယ္ႏြယ့္ေရွ႕တြင္ ဖင္မည္းၾ႕ကီးကိုၿမင္ေနရသည္။အက်ီ္ဘယ္ခ်ိန္ခြ်တ္လိုက္သည္မသိ။ ေနာက္ေက်ာတစ္ၿခမ္းလံုးအေၿပာင္။
လဥ၂လံုးကို ရိပ္ခနဲၿမင္လိုက္ရသည္။ ဒီေလာက္ဆုိ ႏြယ္ထြန္းလည္းနပ္သည္။ သူ႕ကိုကစားေနမွန္ သူသိလိုက္ရၿပီး။ ဒီေလာက္ေတာင္ၿဖစ္တဲ့ကေလးေတြ႔မယ္ ဆုိၿပီး ေပါင္ၾကားေအာက္ ေခါင္းထုိးကာ၀င္သြားသည္။
အမယ္ မသာက မ်က္စိမွိတ္ထားေသး။ လက္ကေတာ့မရပ္ဂြင္းထုေနေသးသည္။ ေပါင္ၾကားေအာက္ေန ငေခြးဂြင္းတုိက္တာၾကည့္ရင္း ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းလည္း ေစာက္ဖုတ္ကို ႏွဳိက္ေလသည္။ ပလပ္ပလပ္အသံေတြ စီေနေတာ့သည္။
 အရင္ၿပီးသြားသည္က ငေခြး။ ငေခြးၿပီးသြားေတာ့ အေနာက္မွာလူရွိမွန္းသိသည္ေလ။ လွည့္ၾကည့္သည္။
ေၿခေထာက္၂ေခ်ာင္း။ ဖင္တံုးၾကီး၂ခု။ေက်ာၿပင္ ဆံပင္ရွည္ရွည္နဲ႕ မိန္းမတစ္ေယာက္။ ဒါ ေဒၚေလးမွန္းသူသိသည္။

သို႕ေပမယ့္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ဆုိၿပီး ဆြဲလွန္သည္။ မၾကြ။ ေအာက္မွ အသံထြက္လာသည္။ ငါ့မ်က္ႏွာၾကည့္မလားလိုးမလားတဲ့။
"လိုးပဲ လိုးမယ္ ..။ "
"ဒါဆုိမၾကည့္နဲ႕။ "
"ေကာင္းၿပီေလလိုးေပးရတာေပါ့"ဟုဆုိကာ ငေခြး သည္ ေမွာက္အိပ္ေနေသာ ႏြယ္ႏြယ္ထြန္း ဖင္ႏွစ္လံုးၾကားတက္ခြသည္။ လက္ႏွစ္ဖစ္နဲ႕ ပင့္မလိုက္ရာ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္သလိုၿဖစ္သြားသည္။
အေနာက္မွေနၿပီး လီးကို ထုိးထည့္ၿပီးလိုးလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္။ ခုနေလးတင္၂ခ်ီၿပီးထားသၿဖင့္ ေတာင္မလာေသးေပ။
ထုိ႕ေၾကာင့္ ေဖာင္းကားၿပီး အရည္ရြဲေနေသာ္ ေစာက္ဖုတ္အား ကုန္းယက္ေလသည္။ ႏြယ္ႏြယ္က ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ထားသၿဖင့္ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကုိယက္ေနသည္ကိုၿမင္ေနရသည္။
 မိမိ ေစာက္ဖုတ္ကို မိမိတူက ယက္ေနသည္ဟူေသာ အသိက
ႏြယ္ႏြယ့္ကို တခ်ီၿပီးသြားေစသည္။ ေစာက္ဖုတ္က ခုနက ၿပီးဖို႕ အသင့္ၿဖစ္ေနေသာ အေနအထားၿဖစ္ေသာေၾကာင့္အရည္မ်ား ငေခြးမ်က္ႏွာေပၚတြင္ရြဲကုန္သည။္
ေစာက္ဖုတ္ကိုေသခ်ာယက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းငေခြးလီးက အၾကီးၾကီၚၿဖစ္လာသည္။ ခုနကထက္ပိုၾကီးၿပီးပိုရွည္လာသည္။ ငေခြးလီးမွာ ေတာင္ေနလွ်င္ ၇လက္မသာသာရွိသည္။ ယခုဆုိ ၇လက္မထက္နည္းနည္းပိုရွည္သြားပံုရသည္။
လံုးပတ္ကလည္း လက္၃ဆစ္စာေလာက္ၿဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဘာမေၿပာညာမေၿပာေစာင့္ထည့္လုိက္သည္။

"အား.. ၿဖည္းၿဖညး္လုပ္ပါ မသာေကာင္ရဲ႕ၿပဲသြားၿပီလားမသိဘူး။"ေသြးေတြထြက္က်လာသည္။
"အပ်ိဳေၿမွးေပါက္သြားၿပီလားမသိဘူး။ ေဒၚေလး ။ "
"ဟဲ့ နာတယ္မလိုးပါနဲ႕ေတာ့ဟာ။ေတာငး္ပန္ပါ...အ အ . အ .အား.. ရွီး.. "
စကားမဆံုးခင္ အေနာက္က ပစ္ပစ္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။
လီးကိုအဆံုးထိမထည့္ရေသး။ တစ္၀က္ေလာက္ပဲ၀င္ေသးသည္။ ဆြဲထုတ္လုိက္ ဆြဲသြင္းလုိက္ႏွင့္
အတြင္းသားေတြထိေနသည္ကိုခံစားရသည္။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးက ေနရာလပ္မရွိ ဆြဲညွစ္ထားၿခင္းခံရသည္။

ခုနကသာ ၂ခ်ီၿပီးမထားရင္ ငေခြးၿပီးေနေလာက္ၿပီ။ သို႕ေသာ္ "၃ခ်ီ ေၿမာက္ က်ံဳးေရေပ်ာက္"ဆုိသလုိ ( ခ်စ္မရမူပိုင္ ဟဲဟဲ) ဘယ္လိုလိုးလိုးၿပီးဖုိ႕မလြယ္ေတာ့ေပ။
ခုလည္း လီးက တစ္၀က္ပဲရွိေသးသည္။ ႏြယ္ႏြယ္ၿပီးခ်င္လာသည္။ ခုၿပီးရင္ ၃ခါေၿမာက္ပဲ .. တင္းထားမွ ဆုိၿပီးစိတ္ကိုတင္းထားသည္။
 ငေခြး အားနဲ႕ဖိခ်လိုက္ရာ ၿဗစ္ၿဗစ္ခနဲ ေနာက္တစ္လက္မေလာက္ထပ္၀င္သြားသည္။
ေစာက္ဖုတ္ၿပဲသြားပံုရသည္ ေသြးေတြထြက္လာသည္။ စပ္လညး္စပ္သည္။နာလည္းနာလည္။
မုဒိမ္းက်င့္ခံေနရသလိုပင္။ ငေခြးကေတာ့ မသိ။ ဖာပဲလိုးဖူးသၿဖင့္ အပ်ိဳကိုဘယ္လိုိလိုးရမလည္းနားမလည္ အတင္းကာေရာထုိးထည့္ေနသည္။
ၿဗစ္.. ၿဗစ္ .."အား.. ဘြားဘြားေရ ကယ္ပါဦး.. အားး သမီးကို လုိးသတ္ေနပါတယ္.. အား.."
"ေတာ္ပါေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၿပဲေနပီး"
"ေသစမ္း.. ေသစမ္း .. ေစာက္ေကာင္မ နင့္ေစာက္ဖုတ္ကိုၿပဲေအာင္လုိူးသတ္မယ္"

ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းေအာ္ေလ ငေခြးက ေဆာင့္လိုးေလပင္။ ၅လက္မေလာက္ ထိ ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးၾကီးက ၀င္ေနၿပီ မရပ္ ထပ္ဖိသြင္းသည္။ ႏဲွဲ႕သြင္းသည္။
"ၿဗစ္....ၿဗိ.. "ေသြးေတြက်လာသည္။.. အပ်ိဳေၿမွးေပါက္ထားသည့္အၿပင္ လူသာမန္ထက္ပိုေသာ လီးဆုိဒ္ၾကီးၿဖင့္ အလိုးခံေနရသၿဖင့္ ေမ့ခ်င္သလုိလိုၿဖစ္ေနသည္။
အကယ္လို႕သာ ငေခြး လီးကိုဆြဲႏွဳတ္လိုက္လွ်င္ ႏြယ္ႏြယ္ထြႏ္းတစ္ေယာက္ေမ့လဲသြားမည္သာ။သို႕ေသာ္ သတိတစ္ခ်က္လြတ္သြားလိုက္ရင္ လီးကတုိး၀င္လာသည္။ ေနာက္ဆံုး ၆လက္မအေရာက္တြင္
လံုး၀ေပ်ာ့ေခြသြားသည္။ ငေခြးကေတာ့မသိ အဆံုးထိ၀င္ေအာင္ ထုိးထည့္သည္။ ေသြးေတြေကာ ေစာက္ရည္ေတြေကာေရာကာ ၾကမ္းၿပင္တစ္ခုလံုးစိုရြဲေနသည္။
၆လက္မခြဲေလာက္အေရာက္တြင္သားအိမ္ေခါင္းသို႕ ဒုတ္ခနဲသြားထိသည္။ ထုိေတာ့မွ ငေခြးလည္း အားနဲ႕ဆဲြထုတ္ဖို႕ၾကိဳးစားသည္။ မရ။ ၾကပ္သိပ္ေနသည္။
အာဒီေလာက္ၿဖစ္တာကြာဆုိၿပီး တင္ပါ၂ခုအား ဖိတြန္းကာ အားနဲဆြဲထုတ္သည္။
"ၿဗစ္... ၿဗိ....ၿဗစ္.. ၿဗိ.. " ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ နာက်င္လွေသာေၾကာင့္ လန္႕နုိးလာသည္။ ခုနကေမ့ေမ်ာသြားေသာ ႏြယ္ႏြယ္ထြန္းခုမွသတိၿပန္၀င္လာသည္။
လီးၾကီးမွာ တၿဖည္းၿဖည္းထြက္လာသည္။ နာက်င္မွဳပဲခံစားရသည္။ လိင္စိတ္ေတြမရွိေတာ့။

"အား....အား.. လုပ္ၾကပါဦး... အား.. ကယ္ၾကပါဦး"
"ၿဖန္း"
"ေစာက္ေကာင္မ ငါ့ကို ပါးရုိက္ေတာ့ ဒီအသံလား။တိတ္တိတ္ေနစမ္းေကာင္မ"
ဟုဆုိကာ ဖင္ကိုပိတ္ရိုက္ၿပီး ဖိထည့္ၿပန္သည္။
"အား....အေမ့... အေမ့ အေဖေရ.. အဘြားေရ..ကယ္ပါဦး"
ဂိုေထာင္ထဲမွာ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနသည္။ ၿခံအစြန္ဖက္တြင္ထားထားေသာေၾကာင့္ဘယ္သူမွမၾကားရ။
လုိးသတ္ပဲြၾကီးက တစ္ၿဖည္းၿဖည္းၾကမ္းလာသည္။

ငေခြး၏ အေၿပာရိုင္းရိုင္းေတြမွာ သာယာၿပီးေစာက္ဖုတ္က အ၇ည္ၾကည္ေတြနည္းနည္းထြက္လာေတာ့ အ၀င္အထြက္သာယာသြားသည္။
ငေခြးကေတာ့ အားနဲ႕ ဖိဖိေဆာင့္ရာမွ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးေဖာင္းလာကာ အရည္ေတြနဲ႕ တၿဗြတ္ၿဗြတ္ အသံေတြက နား၀င္ခိ်ဳလွသည္။
"လိုး..လုိး...ငေခြးေစာက္ေကာင္လုိးစမး္ နင္ပဲလုိးနုိင္မလား.. လုိးလိုး.."
ေအာက္မွ ႏြယ္ႏြယ္လည္း တဏွာစိတ္ျပင္းပ်စြာ
စကားလုံးမ်ားန႔ဲ အလိုးခံေနမိတယ္....

Unicode

( CREDIT TO အတွေးပင်လယ်ပြာ မှ ကူးယူသည် )

ခပ်ကြမ်းကြမ်းမှကြိုက်တယ် 

"တကယ်ဆိုရင် အချစ်ပဲလိုတယ် . . . ဘာကြောင့် သတ္တိ မရှိလဲကွယ်. . . . . " ချမ်းချမ်းသီချင်းက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ပျံ့နှံ့နေသည်။ သူရိန် တစ်ယောက် စိတ်ပျက်ပျက်နှင့် နားကြပ်ကို တပ်ကာ သူ၏ အကြိုက် Heavy metal play list ကို repeatလုပ်ထားလိုက်သည်။
Metal သီချင်းများ နားထောင်ပါများလျှင် စစနားထောင်ခါစ ကဲ့သို့ ခေါင်းကို တဝုန်းဝုန်းညိမ့်နေသည်မဟုတ်ပေ။ ဘေးကကြည့်လျှင် အချစ်သီချင်းအေးအေးလေး နားထောင်နေသလိုပင်။
ခေါင်းလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး လှုပ်နေသည်သာ။ အသံကတော့ အဆုံး. . .။
ဝုန်းဒိုင်းကြဲဗြောင်းဆန်နေသည်။ ချမ်းချမ်းလည်းလွင့် ရည်းစားဟောင်းလည်းလွင့် ကျူတိုရီလည်းလွင့် အကုန်လွင့်ထွက်သွား. . .။

ကော်ဖီလေး လျှာလေးနဲ့တို့ ပြန်ချ။ခေါင်းလေးလှုပ်။ ဆံပင်လေးသပ်တင်။ ကိုယ့်ဖီးလ်နဲ့ကိုယ် ရွက်လွှင့်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ။
ဘေးနားမှ လက်လာတို့မှ လှည့်ကြည့်မိသည်။ (အိုး . . . ချောလိုက်တာ။မျက်နှာမှာ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးနှင့် နဖူးထိပ်ဆံသားလေးတွေမှာ ချွေးလေးတချို့ တွဲရရွဲခိုနေသည်။ မျက်ဝန်း တစ်စုံက ဓာတ်မီးနဲ့ထိုးသလို စူးရှလွန်းလှသည်။ ပြေပြစ်ကျော့ဆင်းသော နှာတံ။ ပိရိသေသပ်သော နှုတ်ခမ်းပါးလေး။
အို နုှတ်ခမ်းနီက ပန်းရောင်လေးဆိုးထားသည်။ နတ်သမီးများကြွေကျလာတာပေလော။) "ဒီမှာ ဒီမှာ ပြောနေတာမကြားဘူးလား။" မျက်မှောင်လေးကြုံ့ကာ နှုတ်ခမ်းလေး ထော်တတော်နဲ့ ဒေါသထွက်ဟန်တူနေသည်။ အဲ ဟုတ်သားပဲ နားကြပ်ကြီးတပ်ထားတာ ဘယ်ကြားရမလဲ။
နားကြပ်အမြန်ဖြုတ်ကာ "ဟုတ်ကဲ့.ခင်ဗျ.. ။ ဘာများလည်းမသိ" အမြန်ပင်ဖြေလိုက်သည်။ "ကျန်တဲ့ဝိုင်းတွေလူပြည့်နေလို့ သူငယ်ချင်းကိုစောင့်မလို့ ဒီမှာလာမယ့်သူမရှိရင် ထိုင်လို့ရလား" ။ ဟုတ်တာလည်းဟုတ်သည်။ ဒီဆိုင်က မြို့ထဲက နာမည်ကြီးလက်ဖက်၇ည်ဆိုင်တွေထဲက တစ်ဆိုင်ပင်။
လူအရမ်းကျတဲ့အခါ ဒီလိုပဲ စားပွဲကို မျှထိုင်ရသည်။ "ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ။ ရပါတယ်ထိုင်ပါ။ ဟီး ခုနက သီချင်းဖွင့်ထားလို့ဘာ့မှမကြားရတာ။ ဆောရီးနော်" တစ်ယောက်တည်းဗျာများနေသည်။

နတ်သမီးလေး နှုတ်ခမ်းများ ကွေးသည်ဆိုရုံလေးကွေးကာ ပြန်တည်ပြီး ခပ်မာမာ ထိုင်သည်။ပြီးတော့ menuကိုကြည့်ကာ အအေးတစ်ခွက်မှာလေသည်။ စတေ်ာဘယ်ရီအသီးဖျော်ရည်တဲ့။ အို. . စတော်ဘယ်ရီသီးသာဖြစ်လိုက်ချင်ဘိ.။ သူ(မ)နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား ဝင်ရောက်ကခုန်ချင်လိုက်တာ။"ဘာကြည့်နေတာလဲ.. ။သီချင်းကြီးကလည်းဖွင့်ထားသေးတယ်။" ဟု ကောင်မလေးကပြောမှ သတိရသည်။ နားကြပ်နှင့်ဖွင့်ထားသည်ဖြစ်သော်လည်း ဝုန်းဒိုင်းကြဲနေသောအသံတွေက နားကြပ်မှတစ်ဆင့်ထွက်နေသည်။ ပြီးတော့ သူရိန်ငမ်းနေသည်မှာလည်း မပြောလျှင်ရပ်မည့်ပုံမပေါ်ပေ။ "ဟုတ်ကဲ့။ ဟုတ်ကဲ့"ဟုဆိုကာ သီချင်းကိုအမြန်ပိတ်ပြီး ကုန်နေသောကော်ဖီကိုကောက်မော့သည်။ "ခစ်"ခနဲရယ်သံကိုကြားလိုက်သေးသည်။ သူရိန်မျက်နှာကြီးလည်းထူအမ်းကာ ရှက်နေလေတော့သည်။
သူ(မ)ကလည်း ဖုန်းထုတ်ကာ ဂိမ်းကစားနေသည်။ သူရိန်သာ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိနဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းလည်းမသိ။

"ဟိုလေ.." သူရိန်အရဲစွန့်ပြီးလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
မလှုပ်၊ ကြားဟန်မပေါ်။ ဂိမ်းသာ သဲသဲမဲမဲဆော့နေသည်။ "ဒီမှာ.." မကြား..။ သူရိန်ရှက်လာသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းလည်းမသိ။ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ရေနွေးကြမ်းချည်း ဖိသောက်နေတော့သည်။ ၁၀မိနစ်လောက်နေတော့ အအေးလာချသည်။
ကောင်မလေးမှပြုံးသည်ဆိုရုံလေးပြုံးကာ "ရှင်က ဘယ်ကျောင်းတက်နေတာလည်း.." .."WYTU" ချက်ချင်းပင်တန်းအဖြေပေးမိသားဖြစ်သွားသည်။ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ ခပ်လွင်လွင်လေးရယ်သည်။
"အင်း. . .တို့က ဒဂုံမှာ Lawတက်နေတာ။ကြုံရင်လာလည်ပေါ့ .. ခစ်" ဟုဆိုပြီး။ ပိုက်ကို နှုတ်ခမ်းပွင့်ရုံလေးဟကာ စုပ်လိုက်သည်။

အရူးမီးဝိုင်းနေသည်မှာ သူရိန်။ "ကျနော့်နာမည် သူရိန်ပါ။ အခုချိန်ဆို အမြဲဒီမှာကော်ဖီလာသောက်ဖြစ်တယ်။. . .. ." စကားတွေဖောင်ဖွဲ့ကာ တစ်ယောက်တည်း
ရောက်မိရာရာတွေလျောက်ပြောနေမိသည်။ တီတီဟုသော အသံနဲ့အတူ "ဟိုးထား.. ဟိုးထားဆရာ။ ကျမ သူငယ်ချင်းတွေ မက်ဆေ့ပို့တယ်။ အခုစိန်ဂေဟာမှာစောင့်နေတယ်တဲ့။ သွားတော့မယ်နော်။ ကံမကုန်ရင်ပြန်ဆုံကြတာပေါ့။" ဟုဆိုကာ ကျသင့်ငွေကို ခုံပေါ်တင်ပြီး ထအသွား စာရွက်လေးတစ်ခုကျသွားသည်။

"ဟိတ်.. ဒီမှာ .. ဟို."သူရိန်လှမ်းခေါ်သည်ကိုကြားတော့ပုံမပေါ်ပေ။အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် နားတွင်နားကြပ်တပ်ကာ သူငယ်ချင်းတွေဆီဖုန်းပြောနေသောကြောင့်ပင်။ ကတ်လေးကို ကောက်ကာ လိုက်ပေးမယ်ဆိုပြီး ကတ်ကိုကြည်လိုက်တော့ ဗစ်(စ)တင်းကဒ်ခေါ် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေ သုံးလေ့ရှိသော
ကဒ်လေးဖြစ်နေသည်။ ယေးစ့် ဟု ခပ်ဖွဖွ အော်ကာ။ ခပ်တည်တည် ကောက်သိမ်းထားလိုက်သည်။ ကျသင့်ငွေကိုရှင်းကာ။ လမ်းတစ်လျောက်ခုန်ပေါက်နေမည်ကတော့ ပြောစရာပင်လိုမည်မဟုတ်ပေ။၏
++++++++++++++++++++++++++++

"အဲ့တုန်းထဲက ချစ်မိနေတာ မရဲ့..။"
"အို တကယ်လား ခစ်ခစ်"
"တကယ်ဆိုနေကွာ။ မ ချွေးသုတ်တဲ့ တစ်သျူးလေးတောင်မှတ်မိသေးတယ်"
"အို အပိုတွေကွာ.. " ခေါင်းကိုခေါင်းအုံးထဲ ဝှက်ကာ ရှက်နေသည်။
"အာ.... ဒီလိုချစ်ဖို့ကောင်းအောင်မလုပ်ပါနဲ့ဆိုနေ" ဟုဆိုပြီး သူရိန် အနောက်ကနေ တစ်ကိုယ်လုံးကိုနမ်းတော့သည်။
နမ်းရင်းနမ်းရင်း တင်ပါးကြားရောက်လာတော့ ။
"ဟိုးထား ဆရာ ဟိုးထား ဆက်ပြောဦး ခုနကဟာ"
"ကြည့်.. မက အဲ့အတိုင်းပဲ သူရိန့်ဆို အမြဲနိုင်တာပဲ။"
"ပြောပါ သူရိန်ရဲ့ ဘယ်လိုပြသနာတွေတက်သေးလည်းလို့"
"ဟာ.. တက်တာမှ အကြီးအကျယ်တက်တာပေါ့။ မ ကျန်ခဲ့တဲ့ ဗစ်(စ)တင်းကဒ်ကို မကဒ်ထင်ပြီးတော့ ဖုန်းလှမ်းအဆက်"

.>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"ဟယ်လို .. .အမိန့်ရှိပါရှင်" တစ်ဖက်မှ မိန်းကလေးအသံကိုကြားကြားချင်း သူရိန်လန့်ကာဖုန်းချလိုက်သည်။
နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ဆက်သည်။
"ဟယ်လို .. အမိန့်ရှိပါရှင်.." သူရိန်လန့်ကာထပ်ချသည်။
နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ဆက်သည်။
"ဟယ်လို အမိန့်ရှိပါရှင်..။ " အသံကတော့မာနေပြီ။
"အဟီး.. ဒီနေ့တွေ့တဲ့အမလားလို့"
"ရှင်ဘယ်သူလည်း လာနှောက်ယှက်မနေနဲ့ထောင်ထဲရောက်သွားချင်လား။ဒါ ****ကုမ္ပဏီက ဖုန်းရှင့်။ ဒီနေ့ကလည်း မတွေ့ဘူး။ နောက်လည်းတွေ့ဖို့မရှိဘူး။ နောက်တစ်ခါဖုန်းဆက်ရင် ထောင်ထဲဝင်ဖို့သာပြင်ထား"
ဂွပ်ခနဲ ဖုန်းချသံအဆုံးမှာ သူရိန်ကြောင်သွားသည်။ အမှန်မတော့ ကောင်မလေးချထားခဲ့သည့် ကဒ်မှာ သူ(မ)ဒေါ်လေး၏ ကဒ်ဖြစ်သည်။ တမင်ပစ်ချထားခြင်းဖြစ်သည်။
ထောင်ဆိုသော အသံကိုကြားတော့ သူရိန်လန့်သွားသည်။ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းလည်းမသိ။
ဖုန်းနံပတ်ကို ထပ်နှိပ်ကာ
"ဟဲလို အမိန့်ရှိပါရှင်.. ။"
"ဟုတ်ကဲ့ ခုနက နှောက်ယှက်မိတာတောင်းပန်ပါတယ်။ ကျနော် ဒီနေ့ .... .. .. " ဖြစ်ပုံကို အကျဉ်းချုံးပြောပြလိုက်ကာ ဆက်ပြီး။
"ကျနော့်ကို ထောင်ထဲလည်းမထည့်ပါနဲ့။ ဘာမှလည်းမလုပ်ပါနဲ့ဗျာ တောင်းပန်ပါတယ်။ အဟီး.။"
"အော် ဟားဟားကောင်းတယ်။ ရှင် မနှင်းနုနဲ့တွေ့သွားပုံပဲ။ ကဲကဲ ကိုယ်တော်ပြောစရာကုန်လည်း ဒါပဲနော်။ ဒါကရုံးဖုန်းရှင့်။ "
နောက်တစ်ခေါက် ဂွပ်ခနဲချသံအဆုံးမှာ ရင်ထဲက အလုံးကြီး ဖုတ်ခနဲကျသွားသည်။
+++++++++++++++++++++++++++++++++
"မတို့များ ဘယ်နှစ်ယောက်ကိုကြပ်နေလည်းမသိဘူး၊ သူရိန့်မှာ ကြောက်လို့ သေတော့မယ်။"
"ကဲပါ နောက်တော့ကော . . . ရှင်လေး ကျမကို ဘယ်လိုလိုက်ရှာတုန်း" နှင်းနု စိတ်ပါဝင်စားသော ကိစ္စဆို ရှင်လေးနဲ့ကျမဖြစ်သွားတတ်သည်။
"ပထမဆုံး ဒဂုံကသူငယ်ချင်းတွေဆီသွားတယ်လေဗျာ။ Law မေဂျာကို အစအဆုံး ၁လလောက် အသည်းအသန် ရှာတော့။ မကိုတွေ့တာပေါ့ဗျ"
"အဲ့တုန်းက တို့က ရည်းစားရှိတယ်နော်။"
"အင်းပေါ့ဗျ.။ အဲ့တာကြောင့်လည်း စိတ်ညစ်တာပေါ့။"
"နောက်တော့ကော..။"
"ဒါပေမယ့် မနှင်းနုအရင်ရည်းစားက ငရှုပ်လေ။ မနှင်းနုကို ကစားနေတာ။အဲ့တာကို မနှင်းနုသိအောင် အကွက်လေးနည်းနည်းရွေ့လိုက်တာ ဟီး"
"အယ်.. လူလည်လေးကြည့်စမ်း ခစ်ခစ်"
"လူတင်လည်တာမဟုတ်ပါဘူးမရယ် .. ဟောဒီမှာ" ဟုဆိုကာ
နှင်းနု၏ ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းထိုးကာ လျှာကို လည်အောင်လှည့်ပါတော့သည်။
ဆီးခုံအရင်းမှ ရိတ်ထားခါစ အမွှေးငုတ်စိလေးတွေကို လျှာပြားကြီးဖြင့် တပြက်ပြက်မည်အောင်ယက်သည်။
၁၀စက္ကန့်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာ
အဖုတ်က ဖောင်းတင်းလာတော့ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာကို ထည့်ကာ အစိလေးကို ခပ်ဆပ်ဆပ်လေးကိုက်လိုက်သည်။
နှင်းနု ကော့ကာတက်လာပြီး သူရိန့်ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ ဖိကပ်လိုက်သည်။
သူရိန်ကလည်း တာဝန်မပြတ် လျှာကို အပေါ်အောက် ဘေး ဘယ်ညာ ကစားပေးတော့
နှင်းနုတချီပြီးသွားသည်။ ထွက်လာသော စောက်ရည်များကို ဂလုခနဲမျိုချကာ စောက်ခေါင်းနံရံအနှံ့ လျှာကိုမွှေပေးသည်။ လျှာကို အထဲက စောင်ပတ်က ညှစ်ကာနေသည်။ အစိကို နည်းနည်းထပ်ကိုက်လိုက်ရာ နှင်းနုပျော့ကျသွားသည်။ ဆံပင်တွေကြားထဲမှ လက်ဆယ်ချောင်းလည်း ပြေလျော့သွားလေတော့သည်။ ။
................................................. ................................
အပိုင်း (၁) ပြီး၏

ခပ်ကြမ်းကြမ်းမှကြိုက်တယ်- အပိုင်း (၂)
+++++++++++++++++++++++++++
နှင်းနုသည် အသည်းစားဘီလူးမ တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဘယ်ကောင်လေးတွေကိုမှ အပျိုစင်ဘ၀ မပေးအပ်ခဲ့။ နှိုက်တာနမ်းတာ လောက်ပဲ ရှိခဲ့သည်။
သူရိန်နှင့်ကျမှ ဘ၀ တစ်ခုလုံးပါပေးဆပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
အခုလည်း ဟော်တယ်ခန်းထဲသို့ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်ရောက်သည်ပင်မမှတ်မိတော့.။
 ချစ်သူဘဝကို ၃လလောက် အချိန်ဖြုန်းခဲ့ပြီးနောက် လင်မယား မကျ ချစ်သူမက ဆက်ဆံရေးတွင် ၂ယောက်လုံးတိမ်းညွတ်ခဲ့ကြသည်။
နှင်းနု အဒေါ်က ကုမ္ပဏီ၏ ဘုတ်အဖွဲ့ဝင်တစ်ယောက်။ ထိုကုမ္ပဏီ၏ ဒုတိယ ရှယ်ယာအများဆုံးဆိုလျှင်မမှားပေ။ နှင်းနုငယ်စဉ်က ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြင့်
 မိဘ၂ပါးတိမ်းပါးသွားပြီးနောက်ပိုင်း အဘွားနှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူမှ အပျိုကြီးဘဝနှင့် တယုတယ ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဲ့သည်။ အဒေါ်ဟုဆိုသော်လည်း
အသက်မှာ သိပ်မကွာပေ။ ၁၈နှှစ်လောက်သာကွာသည်။ ညီအမလိုနေကြခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

နှင်းနုတို့မှာ ဟိုးယခင်က စော်ဘွားမျိုးရိုးတွေဖြစ်ကြသည်။ တဆွေတမျိုးလုံးချမ်းသာကြသည်။ ခေတ်အဆက်ဆက် မင်းပြောင်းမင်းလဲတိုင်း နိုင်ငံရေးအရှုပ်အရှင်းတိုင်းလည်း ဝင်ရောက်လှုပ်ရှားခြင်းမရှိ။ ရှောင်သင့်ရင်ရှောင် ပြေးသင့်ရင်ပြေး။
ဒီလိုနှင့် ခေတ်တွေကြာလာတော့ ယခင်က အညတြစော်ဘွားတွေဖြစ်ကြသော်လည်း ယခုတွင် ရှမ်းရှမ်းတောက်ကျော်ကြားကာ ကျိကျိတက်ချမ်းသာနေသော သူဌေးမျိုးနွယ်တွေဖြစ်နေသည်သာ။
ဒါတွေကို သူရိန်မသိပေ။ သိအောင်လည်းမပြောပြပေ။ သူရိန်သိထားသည်မှာ ကုမ္ပဏီမှ မန်နေဂျာ အပျိုကြီးသည် နှင်းနု၏ အဒေါ်ဖြစ်သည် ဟုပင်။ သူရိန်ကလည်း စိတ်မဝင်စား။ ငွေလိုက်ခြူစားနေသော ပိုင်းလုံးကောင်မှမဟုတ်တာပဲ။
နှင်းနု၏ ငွေရေးကြေးရေးကိုစုံစမ်းခြင်းကိုမပြုပေ။

လက်ဆောင်တွေဝယ်ပေးရင်လည်းတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အများဆုံး သောင်းမချီရဟု နှင်းနုက အမိန့်ထုတ်ထားသည်။ နှင်းနုကိုယ်တိုင်လည်း သူရိန့်ကိုလက်ဆောင်ပေးလျှင်
၁၀၀၀ တန် ကီးချိန်းလေးတွေ လက်စွပ်လေးတွေသာ ဝယ်ပေးတတ်သည်။ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ချစ်ဖို့ကအဓိကလို့ခံယူထားကာ အချစ်ပင်လယ်တောတွင်မြောနေကြသည်။ ဟော်တယ်ကိုတော့ အဲဗားဒိုးကြသည်။၂ယောက်သားမှာ
သူရိန်ကလည်း လူပျိုလေး နှင်းနုကလည်းအပျိုလေး ၂ယောက်သား စချစ်ကြတော့ ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက် တက်ထည့် ထွက်သွား ပြီးရင်ထပြန်။ ဒီလိုနဲ့ ၃ခါလေးခါလောက်နေကြပြီး ၅ခါမြောက်အကြိမ်ကျတော့ သူရိန်က အတော်ကျွမ်းကျင်လာသည်။ ဘာတွေလုပ်မှန်းမသိ။
အကြာကြီး နှိုက်တာမျိုး အကြာကြီးယက်နေတာမျိုး။ ခါတိုင်းလိုမဟုတ် မလိုးခင် အရမ်းနှူးနှပ်တက်လာသည်။ အဲ့တော့လည်း နှင်းနု ချစ်ရတာပဲလေ။ဘယ်လိုသူတတ်လာလည်း မေးတော့လည်း စာဖတ်လို့ပဲဟုဖြေသည်။
စိတ်ထဲတွင်တော့ သိပ်မကျေနပ်။ အို.. သူမလုပ်လောက်ပါဘူးလေဟု တွေးကာ စိတ်လျော့ထားလိုက်ရသည်။ ဒီလိုနှင့် ရည်းစားသက်တမ်း ၂နှစ်လောက်ကြာတော့.. . . အရာရာပြောင်းလဲဖို့ ကံဖန်လာခဲ့သည်။

..............

 ဒေါ်လေး၏ ဒရိုင်ဘာ "ငခွေး"မှ သူတို့၂ဦးအား လှည်းတန်းဂိတ်တွင်မြင်လိုက်သည်။
"ငခွေး" တဲ့။ နာမည်က ဆိုးသလောက် ရုပ်ကလည်း ယုံချင်စရာတစ်စက်မှမရှိ။ အမြဲ ပုဆိုးကြီးနှင့် တိုက်ပုံအကျီ ဝတ်ထားလေ့ရှိသည်။
တိုက်ပုံနှင့်မလိုက်သည်မှာ သူ၏မျက်နှာပေး။ ပြီတီတီ ပြောင်ချော်ချော် ကောင်။
မိန်းမလေးတွေနဲ့ စကားပြောတိုင်း မျက်စိက ရင်သား ကိုကြည့်နေတတ်သည်။ လစ်ရင်လစ်သလို တင်ပါးကိုလည်းခိုးကြည့်တတ်သေး။
နှင်းနုကတော့ အဆက်အဆံကိုမလုပ်ပေ။ ဒေါ်လေးကိုတော့ "ငခွေး" အလွန်ကြောက်သည်။
ငယ်ငယ်ထဲက နှင်းနုနှင့် တူတူကြီးသည်မလို့ ဒေါ်လေး၏ဒေါသကိုသိတာလည်းပါမည်။ တစ်ခါကဆို
ဒေါ်လေး၏ သူငယ်ချင်း မငယ်ကို ရိသဲ့သဲ့ ပြောသဖြင့် ဒေါ်လေးက မငယ်ရှေ့တွင် ပါးတွေချည်းလှိမ့်ရိုက်သည်။ အလုပ်ထုတ်ဖို့ကလည်း မထုတ်ရက်။
 သူ့မှာသွားစရာနေရာမရှိ အမျိုးကလည်းမရှိ။ သူ့အဖေက နှင်းနုတို့မေမေနှင့်ဖေဖေတို့၏ ကားဒရိုင်ဘာ။

ှုငခွေးက နှင်းနုထက်တော့ ၂နှစ်ကြီးမည်။ နှင့်နုနှင့် ကစားဖော် ကစားဖက်။ နှင်းနု ဖေဖေနဲ့မေမေ သေရတာ "ငခွေး"အဖေ ကြောင့်ဆိုပြီး မခေါ်ပဲ နေတာ ၅နှစ်လောက်ကြာတော့
နှင်းနုလည်းအပျိုဖြစ်။ သူလည်းလူပျိုပေါက်ဖြစ်။ဒီလိုနဲ့ ခပ်တန်းတန်းဖြစ်သွားကြသည်။ နှင်းနုဘွားဘွားက သူ့မှာမိသားစုလည်းမရှိဘူး တို့မှာ တာဝန်၇ှိတယ်ဟုဆိုကာ သေချာကျောင်းထားပေးသည်။ သူက မတက် အလေလိုက်သည်။ နှင်းနု ၁၀တန်းဖြေတာတောင် သူက ၈တန်းတက်မအောင်သေး။ ဆေးလိပ်သောက်တတ်နေပြီ။ အရက်ကစ်တတ်နေပြီ။ ဒီလိုနဲ့ နှင်းနှ ဘွားဘွားက ဒီကလေး နောင်ရေးရင်လေးတယ် ဆိုပြီး
"ငခွေး"ကိုကျောင်းထုတ်ပြီး ကားဝပ်ရှော့သို့ပို့ကာ ကား ပညာသင်စေခဲ့သည်။ ကားတွေဘာတွေလည်းမောင်းတတ်၊ ကားလည်းပြင်တတ်တော့ "ငခွေး"ကိုအိမ်ပြန်ခေါ်ကာ ဒရိုင်ဘာလုပ်ခိုင်းသည်။ နှင်းနုဘွားဘွားမှာလည်း "ငခွေး" ပြန်ရောက်ပြီးသိပ်မကြာ စိတ်လျော့လိုက်ဟန်တူသည်။ ဆုံးပါးသွားလေသည်။ ဒီတော့ နှင်းနုပိုမုန်းရသည်ပေါ့။ "ငခွေး" ငါချစ်တဲ့သူအကုန်ကို ဆွဲထုတ်သွားတဲ့ကောင်ဆိုပြီး အမုန်းပေါ်အမုန်းဆင့်နေခဲ့သည်။

နှင်းနုမုန်းသလို "ငခွေး"ကလည်း မုန်းပါသည်။ ငခွေးမှာ မုန်းသည်ဆိုတာထက် နာကြည်းတာဖြစ်သည်။ အဖေသေတော့ ဘေးနားမှာ နှစ်သိမ့်မယ့်သူက ဘွားဘွားနှင့်ဒေါ်လေးသာရှိသည်။ အိမ်တော်တစ်ခုလုံးက ရွဲ့ကြစောင်းကြသည်။
ယုတ်စွအဆုံးတစ်ဦးတည်းသော သူငယ်ချင်းနှင်းနုကပါ မုန်းသည်။ သူ့မှာ ငယ်ဘဝကို အပယ်ခံဘဝနှင့်ကြီးပြင်းလာသည။် ကျောင်းရောက်တော့ အသက်ကကွာသည်။ သူ့ထက်၁နှစ်ငယ်သောသူများနှင့်တန်းတူသင်ရသည်။
အိမ်မှာအဆင်မပြေသမျှ ကျောင်းမှာ အနိုင်ကျင့်သည်။ ရန်ဖြစ်သည်။ သူ့နှင့်သက်တူရွယ်တူတွေအပြင် အသက်ကြီးသူတွေနှင့်ပါပေါင်းတော့ အတတ်ပေါင်းစုံတတ်သည်။
အသက်၁၃နှစ်လောက်နှင့် မိန်းမနဲ့ယောကျာ်းဆက်ဆံတဲ့အကြောင်း စာတွေ့အပြင် အတွဲတွေပတ်ချောင်းသဖြင့် မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့တွေပါမြင်ဖူးပြီးနေပြီ။ သူ့အပေါင်းအသင်းတွေကလည်း စော်ဘွားမြေးဘာညာဟုမြှောက်ကာ ကပ်ဖားစားသောက်ကြသည်။
ကောင်မလေးတွေလည်းထားသည်။ ဆက်ဆံတာတွေတော့မလုပ်ခဲ့။ ဖာသွားချမည် ဟု သူ့အပေါင်းအသင်းတချို့နှင့်တိုင်ပင်ပြီးချိန်တွင် ဝပ်ရှော့သို့အပို့ခံခဲ့ရသည်။ ဝပ်ရှော့မှာလည်း ခွေးခိုင်းနွားခိုင်းခိုင်းသဖြင့် ဂွင်းတိုက်ကာ နေနေရသည်။ လစာမပြောနှင့်
ထမင်းကျွေးသည်။ ပညာသင်ပေးသည်။ အိမ်တော်ကလည်း ပိုက်ဆံပို့ရင် ပျက်စီးတာထက်ပိုပျက်စီးမည်ဆိုးသဖြင့် လိုတာတွေပဲဝယ်ပို့သည်။

 ၃နှစ်လောက်ကြာတော့ ပညာလည်းစုံပြီပြန်မယ်ဆိုတော့ ဘွားဘွားက မုန်းဖိုး ၁၀သိန်းပေးသည်။ ဆရာ့ကိုကန်တော့ဖို့ သိန်း၃၀ ပေးသည်။
ဆရာပျော်သည်ဆိုသည်မှာ ငါ့ တပည့် ငါ့တပည့်နဲ့ ပါးစပ်ကကိုမချ။ အရမ်းလိမ္မာတာ အရမ်းတော်တာ ဆိုတာချည်းပဲ။ ပြန်ခါနီး ဆရာနဲ့၁ရက်လောက် တူတူနေဦးမည်ဟုဆိုကာနေရစ်ခဲ့သည်။"ငခွေး"အကြံကလည်း
ဆန်းကြယ်သည်။ ဆရာ့ကို ကပ်ကာ ဖာမချဖူးလို့ ကူညီခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာကလည်း အရမ်းချစ်ရတဲ့ အချစ်ဆုံးတပည့်ကြီးဆိုတော့ အနားပတ်ဝန်းကျင်မှ အပျံစား ဇိမ်မယ်တွေနှင့် ကဲခိုင်းလိုက်ရာ။အရမ်းချစ်သောဆရာတပည့်တွေဖြစ်ကုန်သည်။

ပြန်ရောက်လာတော့ နှင်းနုက အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်နေပြီ။ ဒေါ်လေးနွယ်နွယ်ထွန်း ကလည်း အသက်၃၀ကျော် အပျိုကြီး ငယ်သွေးကြွယ်တုန်း။ အပျို၂ယောက်ကြား သုက်ပိုးနားထင်ရောက်နေသောကောင် ရောက်နေခြင်းသည်
လောကကြီးက လှည့်ဖျားတတ်သောနိယာမပေလော။ " ငခွေး" က တော့ မိန်းမတိုင်းကိုကြည့်လျှင် သူ့အာရုံထဲတွင် အကျီလုံချည်ချွတ်ပြီးသား။ ၁နှစ်၂နှစ်လောက်ကြာတော့ အပျိုကြီးလည်း ကျေးဇူးရှင်တွေဘာတွေမသိ စိတ်ကူးယဉ်တော့တာပဲ။
နှင်းနုဆိုလျှင်မပြောနဲ့တော့။ တစ်ရက်ကို နှင်းနု တစ်ရက်ကို နွယ်နွယ်ထွန်း စိတ်ထဲ မှန်းပြီး ဂွင်းတိုက်နေကျ။ သူပုဆိုးဝတ်တိုင်းလည်း အတွင်းခံမဝတ်။ ဒီတော့ လီးက ထွားသည်။ တုတ်သည်။ ရှည်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးရသည်ကိုး။
ဒီကြားထဲ ကြားဖူးနား၀ လေ့ကျင့်ခန်းတွေအကုန်လုပ်သည်။ ဆိုတော့ လက်ယောင်လိုက်ပြီး ကြီးနေတာလည်းပါသည်။ "ငခွေး"က ဏှာသာထန်တာ စောက်ဖြစ်ကတော့မ၇ှိ။ ဒီတော့ ငခွေး ဖွန်ကြောင်တာ။ ဏှာဘူးကျတာသာနာမည်ကြီးလာသည်။
"ငခွေး"ကို ဒေါ်လေးပါးရိုက်လိုက်သေးသည်။ အဲ့နေ့က ပါးရိုက်ခံလိုက်ရတာ တန်သည်ဟုပြောရမည်။ ဖြစ်ပုံက ဒီလို ..
..
နွယ်နွယ်ထွန်း သူငယ်ချင်း ငယ်ငယ်ကို အရမ်းလှတာပဲနော်လို့ပြောလိုက်ရာ နွယ်နွယ်ထွန်းကိုပြန်တိုင်သဖြင့် သူ့သူငယ်ချင်းရှေ့တွင်ဖြောင်ခနဲအဆော်ခံလိုက်ရသည်။
တော်တော်လည်းရှက်သွားသည်။ အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသော် ကားကိုထားပြီးသည်နှင့် မိမိ နေရာ ဂိုထောင်သို့ ချက်ချင်းပြေးဝင်ခဲ့သည်။
တွေးရင်းတွေးရင်းဒေါသထွက်လာသည်။ဒေါသမှတဆင့် နွယ်နွယ်ထွန်းအား လက်စားချေချင်စိတ်တွေပေါ်လာသည်။ သို့သော် ရည်းစားထားဖို့တောင် စောက်ဖြစ်မရှိသော အကောင်က
မိမိကျေးဇူးရှင်ကို လက်စားချေဖု့ိ ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မည်နည်း။
ဒီတော့ သူစိတ်အပါဆုံး ဂွင်းတိုက်ပြီး လက်စားချေမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး။
ပုဆုးိကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ ခါတိုင်း ငခွေး ဂွင်းထုလျှင် အိမ်သာထဲသို့သွားပြီး စိမ်ပြေနပေ ထိုင်ထုသည်။ ယခုတော့ ဒေါသကလည်းထွက်။ လိင်စိတ်ကလည်းအထွဋ်အထိပ်မှာဆိုတော့
မတ်တပ်ရပ်ကြီး ပုဆိုးအပုံလိုက်ချကာ ဂွင်းထုနေသည်။ ပါးစပ်ကလည်း
" ဒေါ်လေးနွယ် ဒေါ်လေးနွယ် ကိုလိုးနေတယ်။ အ..လိုးလို့အရမ်းကောင်းတာပဲဗျာ။
စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြဲအာနေတာပဲ။ ဖင်ကုန်းစမ်းပါ ဒေါ်လေးရဲ့ အအ " အသံထွက်ကာ ဂွင်းထုနေသည်။
ခါးကိုလည်း ကော့ကာ ကော့ကာနှင့် တကယ်လိုးနေသည့်အလားဂွင်းတိုက်နေသည်မှာ အသည်းယားဖို့ကောင်းလှသည်။

ဖြစ်ချင်တော့ ငခွေးအား လေးအေးနဲ့သေချာဆုံးမဖို့လာသည့် နွယ်နွယ်ထွန်းက ထိုမြင်ကွင်းအားမြင်လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။
"အော်... ငါသူ့ကို ဆုံးမတာ အရမ်းလွန်သွားတယ်။ဒီလိုမလုပ်သင့်ပါဘူး။ ငါ့တူလိုချစ်၇တဲ့ကလေးပဲ။ ယောကျာ်းမိန်းမ ချစ်တာ
ရိုက်စရာမှမလိုတာကွယ်..။"ဟု တတွတ်တွတ်ရေရွတ်ကာ ဂိုထောင်ရှေ့အရောက်..။
.."ဖင် ကုန်းစမ်းပါ ဒေါ်လေးရဲ့ အအ "ဆိုသော အသံကြီးကိုကြားလိုက်ရပြီး တုန်ခနဲဖြစ်သွားသည်။
အပျိုကြီးမှာ အတွေ့အကြုံမရှိသော်သည်း သူငယ်ချင်းတွေကောင်းမှုဖြင့် လီးတို့လိုးတို့ ကိုသိသည်။ စာအုပ်တွေထဲမှာလည်းမြင်ဖူးသည်။
တကယ့်တကယ်အပြင်မှာတော့ အတွေ့အကြုံလုံးဝမရှိ။ ရည်းစားပင်မထားဖူးပေ။ ယခုတော့ သူ့နာမည်ကိုရေရွတ်ကာ မျက်စိမှိတ်ပြီး ဂွင်းထုနေသော
ငခွေးအားမြင်လိုက်ရပြီး အံအားသင့်သွားသည်။ ဒေါသလည်းထွက်သွားသည်။ ဒေါသစိတ်ကြီးလာသော်လည်း စောက်ဖုတ်ကမူ ဖောင်းကားကာ ကွဲတော့မည့်အလားပေ။
ဒေါ်လေး သူ့ကိုယ်သူ အံ့သြသွားသည်။ ကိုယ့်တူမှ ကိုယ့်နာမည်တကာ စိတ်မှန်းနဲ့လိုးနေသည်ကို စောက်ဖုတ်က အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိလှလေခြင်းဟု ရှက်လည်းရှက်သွားသည်။။
"ငါတော်တော်ဏှာထန်တာပဲ။ ငါ့ကိုယ်ငါသူတော်စင်မကြီးထင်ထားတာ တကယ်တော့ငါကပျက်စီးနေတာပဲကြည့်စမ်း။ ငါ့တူလေးက ငါ့ကို မှန်းနေတာကို သာယာနေတယ်။ နွယ်နွယ် နင်တော်တော်ထန်ပါလား။"
ကိုယ့်ကိုကိုယ် အပြစ်ပြောနေရင်း မျက်စိကလည်း အပြူးသား တံခါးကြားမှချောင်းကြည့်သည်။
..

ငခွေး ဂိုထောင်ထဲအဝင် တံခါးပိတ်ဖို့မေ့သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ဟာ ဒုက္ခပဲ တစ်ယောက်ယောက်မြင်သွားရင်.. ဆိုပြီး မျက်စိဖြည်းဖြည်းချင်းအဖွင့် လူရိပ်က သူ့အောက်တွင်ကျနေသည်။
တံခါးကြားက အလင်းရောင်မှနေပြီး လူတစ်ယောက်ချောင်းကြည့်နေကြာင်းသူသိလိုက်ရသည်။ အို.. မထူးပါဘူး အခုမှတေ့ာ။ ဘယ်သူမှန်းမသိပေမယ့်။ ခပ်ကျယ်ကျယ်လေးအော်ပြီး ထုမှပါ။
ဟုစိတ်တင်းကာ။ မျက်စိကို တင်းနေအောင်မှိတ်ပြီး တံခါးပေါက်နားက သူ့လီးအား အရှင်းနိုင်ဆုံး မြင်မည့်နေရာအားစဉ်းစားသည်။ သူ စဉ်းစားမရပေ။
ကြံရာမရသည့်နောက်ဆုံးတစ်ခုလုပ်ချသည်။
..

"ဟယ်.. ငခွေး..လီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ။..ငါ့စောက်ဖုတ်လေးထဲထည့်ရင်ကွဲသွားမှာပဲ။" စောက်ဖုတ်ကလည်း နာလာပြီ။ ဖောင်းလာတာ အကြီးကြီးပဲဟာ။ အရည်တွေလည်းရွဲကုန်ပြီ။အတွင်းခံ ချွတ်လိုက်ရင်ကောင်းမယ်။ အိုမဖြစ်သေးပါဘူး
အနောက်မှာလူရှိနေရင်ဒုက္ခ ဂိုထောင်ထဲဝင်ကြည့်မှပါ။ဟိုကောင်ကမွန်နေတာ ငါ့ကိုမမြင်လောက်ပါဘူ။ မြင်လည်းဘာဖြစ်လည်း တက်လိုးခိုင်းလိုက်မှာပေါ့ ခိခိ" နွယ်နွယ်ထွန်း လီးဆိပ်တက်ပြီး မကြောက်မရွံ့ ဂိုဒေါင်ထဲဝင်လသည်။
ထိုစဉ် ငခွေး ရုတ်ရက် ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်။ သံမန်တလင်းပေါ်တွင် ပေါင်ကြီး ဖြဲကာ ဂိုထောင်အပေါက်ဝဖက်သို့ လီးပြပြီးထုနေလေသေည်။
နွယ်နွယ်ထွန်းကထိုအချိန် ဂိုထောင်အဝင်ဝမှ သစ်သားပုံးတွေနောက်ကွယ်တွင် ပင်တီချွတ်နေတုန်းဖြစ်သည်။ နွယ်နွယ်ထွန်းပြန်ချောင်းအကြည့် ပက်လက်ကြီးလှန်ကာ ဂွင်းထုနေသော ငခွေးကိုမြင်သော် လန့်သွားသည်။
မလန့်ခံနိုင်ရိုးလား။ လီးကြီးက အကြီးကြီးနဲ့အရှည်ကြီး။ ပြီးတော့ အောက်ကနေပင့်ကြည့်ရသလိုကြည့်ရတော့ ပိုကြီးတယ်ထင်ရသည်။ လဥကြီး၂လုံးပါမြင်ရတော့ တုန်တက်သွားသည်။
ပါးစပ်ကလည်း အကျယ်ကြီး ဒေါ်လေး ဖင်နဲ့တက်ဆောင့်လေ ဘာကြည့်နေတာလည်း စောင့်စောင့် ဟု အော်နေသည်။ လီးကမူ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ တောင်မတ်နေသည်။ ကြည့်နေတုန်း လရည်တွေထွက်ချလာသည်။
အား ဒေါ်လေး ကောင်းလိုက်တာ ဆောင့်ဆောင့် ကျနော်ပြီးသွားပြိ။ ဒေါ်လေးစောက်ဖုတ်ကလိုးလို့ကောင်းလိုက်တာဗျာဟု ပြောရင်း။ ဇတ်ခနဲ ထကာ ဂိုထောင်တံခါးနား လျေျာက်လာသည်။
နွယ်နွယ်ထွန်းလန့်သွာသည်။
"ငါ့ကိုမတွေ့ပါစေနဲ့ မတွေ့ပါစေနဲ့။"ထိုင်ဆုတောင်းနေသည်။
ဆုတောင်းမှားသည်လား မသိ။ ငခွေး နွယ်နွယ့်ကိုမတွေ့ပေ။
ခုနက မပိတ်ရသေးသော တံခါးကို သေချာပိတ်ပြီးဂျက်ထိုးသည်။ ထို့နောက် မင်းတုံးပါချဖို့လုပ်သည်။
နွယ်နွယ်က ညာဖက် သစ်သားသေတ္တာနောက်တွင်ပုန်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ အခု ငခွေးက တံခါးလာပိတ်တော့ သေတ္တာရှေ့ရောက်သွားသည်။
ကံဆိုးချင်တော့နွယ်နွယ့်ပင်တီလေးက မင်းတုံးအပေါ်တွင်တင်မိရက်သားဖြစ်သွားသည်။
.........
သကောင့်သားက မင်းတုံးကို ယူလည်းယူကော ပင်တီလေးကဖုတ်ကနဲပြုတ်ကျသွားသည်။ ပင်တီလည်းမြင်ရော ငခွေးလက်ခနဲ သိသွား၏။ ဂိုဒေါင်ထဲသို့ရောက်နေပြီ။
ခုနကမှပြီးထားသော်လည်း လီးကချက်ချင်းတောင်လာသည်။ မင်းတုံးကိုသေချာချပြီးနောက်။ လီကို၂ချက်လောက်ထပ်ဆောင့်ကာ။ ပါးစပ်ကလည်းခပ်ကျယ်ကျယ်ရေရွတ်သည်။
"ဟာကွာ။ တံခါးကပွင့်နေသေးတယ်။ ခုချိန်များ မနွယ်ဝင်လာလို့ကတော့ တက်လိုးပြီးသားပဲ။ ဂွင်းထုရတာ တစ်ချီတောင်ပြီးသွားပြီထပ်ထုဦးမှပါ။
မနွယ်ရေ မနွယ်ဖင်ကြီးထဲကို လီးကြီးမြုပ်ထားချင်လိုက်တာ။"

ဘေးချင်းကပ်ရပ်ပြောနေသည့်အတိုင်း ကြားလိုက်ရသည့်အတွက်နွယ်နွယ်ထွန်း မျက်နာရဲသွားသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်းအရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ကျနေသည်။ အခုထိ စောက်ဖုတ်ကိုမပွတ်ရသေး။ လက်ခလယ်လည်းမထည့်ရသေး။ ပင်တီချွတ်ကာစရှိသေးသည်။
ထိုစဉ် ဖျတ်ခနဲနွယ်နွယ်ထွန်းရှေ့သို့ ငခွေးရောက်လာသည်။ လန့်သွားသည်။နွယ်နွယ်ထွန်းလန့်သွားသည်။ သို့သော် ငခွေးက နွယ်နွယ်ထွန်းကိုမမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ကာကျောပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။
"ငါခုနက လိုးတာတစ်ချီးတောင်ပြီးပီ။ ဒေါ်လေးကိုထပ်လိုးချင်လိုက်တာ။ လီးကတောင်လာပြန်ပြီ။" နွယ်နွယ့်ရှေ့တွင် ဖင်မည်းြ့ကီးကိုမြင်နေရသည်။အကျီ်ဘယ်ချိန်ချွတ်လိုက်သည်မသိ။ နောက်ကျောတစ်ခြမ်းလုံးအပြောင်။
လဥ၂လုံးကို ရိပ်ခနဲမြင်လိုက်ရသည်။ ဒီလောက်ဆို နွယ်ထွန်းလည်းနပ်သည်။ သူ့ကိုကစားနေမှန် သူသိလိုက်ရပြီး။ ဒီလောက်တောင်ဖြစ်တဲ့ကလေးတွေ့မယ် ဆိုပြီး ပေါင်ကြားအောက် ခေါင်းထိုးကာဝင်သွားသည်။
အမယ် မသာက မျက်စိမှိတ်ထားသေး။ လက်ကတော့မရပ်ဂွင်းထုနေသေးသည်။ ပေါင်ကြားအောက်နေ ငခွေးဂွင်းတိုက်တာကြည့်ရင်း နွယ်နွယ်ထွန်းလည်း စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်လေသည်။ ပလပ်ပလပ်အသံတွေ စီနေတော့သည်။
 အရင်ပြီးသွားသည်က ငခွေး။ ငခွေးပြီးသွားတော့ အနောက်မှာလူရှိမှန်းသိသည်လေ။ လှည့်ကြည့်သည်။
ခြေထောက်၂ချောင်း။ ဖင်တုံးကြီး၂ခု။ကျောပြင် ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်။ ဒါ ဒေါ်လေးမှန်းသူသိသည်။

သို့ပေမယ့် မျက်နှာကိုကြည့်ချင်သေးတယ်ဆိုပြီး ဆွဲလှန်သည်။ မကြွ။ အောက်မှ အသံထွက်လာသည်။ ငါ့မျက်နှာကြည့်မလားလိုးမလားတဲ့။
"လိုးပဲ လိုးမယ် ..။ "
"ဒါဆိုမကြည့်နဲ့။ "
"ကောင်းပြီလေလိုးပေးရတာပေါ့"ဟုဆိုကာ ငခွေး သည် မှောက်အိပ်နေသော နွယ်နွယ်ထွန်း ဖင်နှစ်လုံးကြားတက်ခွသည်။ လက်နှစ်ဖစ်နဲ့ ပင့်မလိုက်ရာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလိုဖြစ်သွားသည်။
အနောက်မှနေပြီး လီးကို ထိုးထည့်ပြီးလိုးလိုက်ချင်သော်လည်။ ခုနလေးတင်၂ချီပြီးထားသဖြင့် တောင်မလာသေးပေ။
ထို့ကြောင့် ဖောင်းကားပြီး အရည်ရွဲနေသော် စောက်ဖုတ်အား ကုန်းယက်လေသည်။ နွယ်နွယ်က ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသဖြင့် သူ့စောက်ဖုတ်ကိုယက်နေသည်ကိုမြင်နေရသည်။
 မိမိ စောက်ဖုတ်ကို မိမိတူက ယက်နေသည်ဟူသော အသိက
နွယ်နွယ့်ကို တချီပြီးသွားစေသည်။ စောက်ဖုတ်က ခုနက ပြီးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေသော အနေအထားဖြစ်သောကြောင့်အရည်များ ငခွေးမျက်နှာပေါ်တွင်ရွဲကုန်သည။်
စောက်ဖုတ်ကိုသေချာယက်ပြီးနောက်ပိုင်းငခွေးလီးက အကြီးကြီါ်ဖြစ်လာသည်။ ခုနကထက်ပိုကြီးပြီးပိုရှည်လာသည်။ ငခွေးလီးမှာ တောင်နေလျှင် ၇လက်မသာသာရှိသည်။ ယခုဆို ၇လက်မထက်နည်းနည်းပိုရှည်သွားပုံရသည်။
လုံးပတ်ကလည်း လက်၃ဆစ်စာလောက်ဖြစ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဘာမပြောညာမပြောစောင့်ထည့်လိုက်သည်။

"အား.. ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ မသာကောင်ရဲ့ပြဲသွားပြီလားမသိဘူး။"သွေးတွေထွက်ကျလာသည်။
"အပျိုမြှေးပေါက်သွားပြီလားမသိဘူး။ ဒေါ်လေး ။ "
"ဟဲ့ နာတယ်မလိုးပါနဲ့တော့ဟာ။တောင်းပန်ပါ...အ အ . အ .အား.. ရှီး.. "
စကားမဆုံးခင် အနောက်က ပစ်ပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
လီးကိုအဆုံးထိမထည့်ရသေး။ တစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်သေးသည်။ ဆွဲထုတ်လိုက် ဆွဲသွင်းလိုက်နှင့်
အတွင်းသားတွေထိနေသည်ကိုခံစားရသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးက နေရာလပ်မရှိ ဆွဲညှစ်ထားခြင်းခံရသည်။

ခုနကသာ ၂ချီပြီးမထားရင် ငခွေးပြီးနေလောက်ပြီ။ သို့သော် "၃ချီ မြောက် ကျုံးရေပျောက်"ဆိုသလို ( ချစ်မရမူပိုင် ဟဲဟဲ) ဘယ်လိုလိုးလိုးပြီးဖို့မလွယ်တော့ပေ။
ခုလည်း လီးက တစ်ဝက်ပဲရှိသေးသည်။ နွယ်နွယ်ပြီးချင်လာသည်။ ခုပြီးရင် ၃ခါမြောက်ပဲ .. တင်းထားမှ ဆိုပြီးစိတ်ကိုတင်းထားသည်။
 ငခွေး အားနဲ့ဖိချလိုက်ရာ ဗြစ်ဗြစ်ခနဲ နောက်တစ်လက်မလောက်ထပ်ဝင်သွားသည်။
စောက်ဖုတ်ပြဲသွားပုံရသည် သွေးတွေထွက်လာသည်။ စပ်လည်းစပ်သည်။နာလည်းနာလည်။
မုဒိမ်းကျင့်ခံနေရသလိုပင်။ ငခွေးကတော့ မသိ။ ဖာပဲလိုးဖူးသဖြင့် အပျိုကိုဘယ်လိုလိုးရမလည်းနားမလည် အတင်းကာရောထိုးထည့်နေသည်။
ဗြစ်.. ဗြစ် .."အား.. ဘွားဘွားရေ ကယ်ပါဦး.. အားး သမီးကို လိုးသတ်နေပါတယ်.. အား.."
"တော်ပါတော့ စောက်ဖုတ်ပြဲနေပီး"
"သေစမ်း.. သေစမ်း .. စောက်ကောင်မ နင့်စောက်ဖုတ်ကိုပြဲအောင်လိုူးသတ်မယ်"

နွယ်နွယ်ထွန်းအော်လေ ငခွေးက ဆောင့်လိုးလေပင်။ ၅လက်မလောက် ထိ စောက်ဖုတ်ထဲလီးကြီးက ဝင်နေပြီ မရပ် ထပ်ဖိသွင်းသည်။ နဲှဲ့သွင်းသည်။
"ဗြစ်....ဗြိ.. "သွေးတွေကျလာသည်။.. အပျိုမြှေးပေါက်ထားသည့်အပြင် လူသာမန်ထက်ပိုသော လီးဆိုဒ်ကြီးဖြင့် အလိုးခံနေရသဖြင့် မေ့ချင်သလိုလိုဖြစ်နေသည်။
အကယ်လို့သာ ငခွေး လီးကိုဆွဲနှုတ်လိုက်လျှင် နွယ်နွယ်ထွန်းတစ်ယောက်မေ့လဲသွားမည်သာ။သို့သော် သတိတစ်ချက်လွတ်သွားလိုက်ရင် လီးကတိုးဝင်လာသည်။ နောက်ဆုံး ၆လက်မအရောက်တွင်
လုံးဝပျော့ခွေသွားသည်။ ငခွေးကတော့မသိ အဆုံးထိဝင်အောင် ထိုးထည့်သည်။ သွေးတွေကော စောက်ရည်တွေကောရောကာ ကြမ်းပြင်တစ်ခုလုံးစိုရွဲနေသည်။
၆လက်မခွဲလောက်အရောက်တွင်သားအိမ်ခေါင်းသို့ ဒုတ်ခနဲသွားထိသည်။ ထိုတော့မှ ငခွေးလည်း အားနဲ့ဆွဲထုတ်ဖို့ကြိုးစားသည်။ မရ။ ကြပ်သိပ်နေသည်။
အာဒီလောက်ဖြစ်တာကွာဆိုပြီး တင်ပါ၂ခုအား ဖိတွန်းကာ အားနဲဆွဲထုတ်သည်။
"ဗြစ်... ဗြိ....ဗြစ်.. ဗြိ.. " စောက်ဖုတ်ထဲမှ နာကျင်လှသောကြောင့် လန့်နိုးလာသည်။ ခုနကမေ့မျောသွားသော နွယ်နွယ်ထွန်းခုမှသတိပြန်ဝင်လာသည်။
လီးကြီးမှာ တဖြည်းဖြည်းထွက်လာသည်။ နာကျင်မှုပဲခံစားရသည်။ လိင်စိတ်တွေမရှိတော့။

"အား....အား.. လုပ်ကြပါဦး... အား.. ကယ်ကြပါဦး"
"ဖြန်း"
"စောက်ကောင်မ ငါ့ကို ပါးရိုက်တော့ ဒီအသံလား။တိတ်တိတ်နေစမ်းကောင်မ"
ဟုဆိုကာ ဖင်ကိုပိတ်ရိုက်ပြီး ဖိထည့်ပြန်သည်။
"အား....အမေ့... အမေ့ အဖေရေ.. အဘွားရေ..ကယ်ပါဦး"
ဂိုထောင်ထဲမှာ ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသည်။ ခြံအစွန်ဖက်တွင်ထားထားသောကြောင့်ဘယ်သူမှမကြားရ။
လိုးသတ်ပွဲကြီးက တစ်ဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။

ငခွေး၏ အပြောရိုင်းရိုင်းတွေမှာ သာယာပြီးစောက်ဖုတ်က အ၇ည်ကြည်တွေနည်းနည်းထွက်လာတော့ အဝင်အထွက်သာယာသွားသည်။
ငခွေးကတော့ အားနဲ့ ဖိဖိဆောင့်ရာမှ စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်းလာကာ အရည်တွေနဲ့ တဗြွတ်ဗြွတ် အသံတွေက နားဝင်ချိုလှသည်။
"လိုး..လိုး...ငခွေးစောက်ကောင်လိုးစမ်း နင်ပဲလိုးနိုင်မလား.. လိုးလိုး.."
အောက်မှ နွယ်နွယ်လည်း တဏှာစိတ်ပြင်းပျစွာ
စကားလုံးများနဲ့ အလိုးခံနေမိတယ်....

Comments