ကေလးဆိုး ခ်စ္သူ

သည္ေန ့ ရံုးပိတ္ ရက္။
ဦးေမာင္ တ ေယာက္ မနက္ပိုင္း အားကစား ဂ်ာ
နယ္ဖတ္ေနခ်ိန္ ေဘးအိမ္မွ က ေလးငိုသံႏွင့္အတူ
ေဒၚေဒၚသိမ္း အသံေပၚလာ၏။

ဖိုးေမာင္ေရ မင့္တူေလး ဆိုးေပကို ခန ထိမ္းေပးပါ
ဦးဟဲ႔။ သူ ့အ ေမ စမ္းစမ္းက ေစ်းဝယ္သြားေနလို ့။

မွည့္ထားတဲ႔နာမည္ ဝိုင္းခ်စ္ ။ အငိုသန္လြန္း၍ ဆိုး
ေပ ေခၚသည့္ အခါလည္သား က ေလးက ဦးေမာင္
ေပြ႕ခ်ီတာနဲ႔ တိတ္သြားသည္။

ဆိုးေပကို သူ ့အိမ္ေခၚလာ။ သူက ပက္လက္ ကု
လားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္။ ၎ဆိုးေပကို သူ ့အ ေပၚ
တင္ ျပီး ဦးေမာင္ ဂ်ာနယ္ကို ဆက္ဖတ္သည္။

ဂ်ာနယ္က သည္တခါပ်င္းဘို ့ေကာင္းေန၍ ေနာက္
ေက်ာဖံုးအတြင္းက ေကာင္ မ ေတြပံုကို ဦးေမာင္
ၾကည့္၏။ တကယ္မိုက္သည္။မို ့အစ္ေန ေသာရင္
သား အံုေတြက အက်ၤ ီလည္ဟိုက္ အ ေပၚကို ရုန္း
ထြက္ေနသည္။
တကယ္ဖီးလာေစသည ့္ပံုေတြပါဘဲ။

တ ေယာက္ထဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အပီျကည့္
ေနခိုက္ ေျခသံရွပ္ ရွပ္ျကားသျဖင့္ ကပ်ာကယာ
ေရွ႕က ေဆာင္းပါးေတြ ျပန္လွန္ကာ ဖတ္ ဟန္
္ေဆာင္ ရျပန္၏။
xxx

စမ္းစမ္း ေစ်းဝယ္က ျပန္လာျပီမို ့ ဆိုးေပကို လာ
ေခၚသည္။ သူမက အားနာစြာျဖင့္ေျပာသည္။

ဆိုးေပ တ ေယာက္ က ေတာ့ ဦးေမာင္ ကို ႏွိပ္စက္
ျပန္ျပီ။ စာဖတ္ပ်က္ျပီေပါ့။

ဦးေမာင္ က
ရပါတယ္ စမ္းစမ္းရယ္။ နင့္ေယာက္်ားနဲ႔ငါက ညီ
အကိုလို ေနျကတာဘဲ။ သူ မ ေလးရွား သြားတဲ႔အ
ခိုက္ ငါက တတ္နိဳင္ သ၍ ေစာင့္ေရွာက္ ရမွာေပါ့။
ၿပီးေတာ့ ဒီ ဆိုးေပ ကလည္း ငါ့မွ တန္းတန္းစြဲဟ။
သူ ့အဘြားကိုေတာင္ ငါ့ေလာက္ အခ်ီမခံဘူး။

ဦးေမာင္ က ဆိုးေပကို ဂ်ိဳင္းက ေပြ႕ၿပီး စမ္းစမ္းဆီ
အ ေပး၊ စမ္းစမ္းက ေပြ႕အယူ ဦးေမာင္႔ ညာလက္
က စမ္းစမ္း နိဳ႕အံုကို အိကနဲ ထိမိသြားသည္။
စမ္းစမ္းမ်က္ႏွာ ရဲ ကနဲ ျဖစ္သြားကာ ဆိုးေပကို ေပြ႕
ျပန္သြားသည္။ ဦးေမာင္ သည္ ပထမဆံုးအျကိမ္
စမ္းစမ္း၏ ကိုယ္ ခႏၶာ ေနာက္ပိုင္းကို မက္ေမာစြာ
ျကည့္ျဖစ္လိုက္သည္။

တင္ သားျကီးေတြ က ေယာက်္ားရျပီးမွ ပိုထြားလာ
သည္။ လႈပ္ခါ ခုန္ေပါက္သြားသည္ မွာ ေဖာက္ျပန္
ခ်င္ စရာ။
က ေလးကို ငံု ့အခ်ီ လည္ဟိုက္ထဲက ဝင္းဝါ မို ့
ေမာက္ေန ေသာ နိဳ႕အံုေတြကို လွစ္ကနဲ ျမင္ လိုက္
ရသည္။

ဟင္း ! ! !
ဦးေမာင္ သက္ပ်င္းခ်မိ၏။

မ ေတာ္ဘူး။ ဒါေတြ မ ေတြးနဲ႔။
ေဆြမ်ိဳးလို ေနတဲ႔ အိမ္နီးခ်င္း။ ကိုယ့္အ ေပၚလည္း
ယံုျကည္ေနျကသည္ မဟုတ္လား။
ျပီး ဦးေမာင္ မွာလည္း မယားျကီး ႏွင့္။
xxx

သည္လိုႏွင့္ သံုးေလးလ ျကာသြား၏။
စမ္းစမ္း ႏွင့္ ဦးေမာင္ တ ေယာက္ကို တ ေယာက္
ရႈိးတိုးရွန္႕တန္ ့ျဖစ္သြားသည္။ ဆိုးေပ က ေတာ့
ဦးေမာင္ ထံ အလာမပ်က္။ ငိုရင္ သူ ့အဘြားက
လာပို ့။ျပန္ေခၚေတာ့လည္း စမ္းစမ္း ေယာင္းမ ၅
တန္း ေကာင္ မ ေလး လာေခၚ၏။

ခက္ေတာ့ ခက္သည္။ စမ္းစမ္းက ဦးေမာင္ ကို လွမ္း
အကဲခတ္ျကည့္ ျကည့္ေနသလို ၊ ဦးေမာင္ ကလည္း
ထိမ္းထားသည့္ျကားက ျကည့္မိျပန္သည္။
မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုမိေတာ့ အလ်င္ အျမန္ လႊဲျကရ၏။
xxx

တ ေန႔။
စမ္းစမ္း ေယာက္ခမျကီး စံုတြဲႏွင့္ေယာင္းမ ေလး
တို ့တျခားရြာ အမ်ိဳးအလွဴသြားသည္။ စမ္းစမ္းက
ဖ်ားေန၍ မလိုက္။ ဆိုးေပ ႏွင့္ အိမ္မွာဘဲ က်န္ ရစ္
ခဲ႔္သည္။

ေန ့ပိုင္းက်ေတာ့ ဆိုးေပ ေအာ္ငိုသံၾကြက္ၾကြက္ညံ
ၾကားရ ေလသည္။ ဦးေမာင္ က သူ ့မိန္းမကို ဆိုးေပ
သြားေခၚခိုင္းဘို ့စိတ္ကူးေပမဲ႔ မိန္းမက မရွိ။
ပက္ျမန္မာ ေငြ ေခ်း ဆပ္ဘို ့သြားေနသည္။

ဆိုးေပ ငိုသံ ပိုက်ယ္လာသျဖင့္ ဦးေမာင္ စမ္းစမ္း
အိမ္ဘက္ ဝင္ လာသည္။ စမ္းစမ္းကို အိမ္အျပင္
မွာမ ေတြ႕။ သို ့ေသာ္ ပြင့္ေန ေသာ တံခါးကျကည့္
၍အိပ္ယာေပၚက ျခင္ေထာင္ ထဲမွာအိပ္ေနတာကို
ျမင္ေနရသည္။

သူမ်ားအိမ္ထဲ မဝင္ သင့္မွန္းသိေသာ္လည္း သူမ
ဖ်ားေနတာ ျဖစ္၍ ဆိုးေပကိုေခၚရန္ ဦးေမာင္ ဝင္
လိုက္၏။

ဆိုးေပ ေရ ။ ဦးေမာင္ နဲ႔ ေလ်ာက္လည္ ရ ေအာင္
ေဟ့။
ဦးေမာင္ အသံၾကားေတာ့ ဆိုးေပ အငိုတိတ္သြား
သည္။ သို ့ေသာ္ စမ္းစမ္းအသံမျကား။ မလႈပ္။

ဦးေမာင္ က ဆိုးေပ ေခၚဘို ့ ျခင္ေထာင္ ကို လွပ္ျပီး
ဝင္ လိုက္ေတာ့ စမ္းစမ္း မ်က္ေရက်ေနတာ ျမင္ ရ
သည္။
ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဟု ေမးေတာ့
ေန မ ေကာင္းလို ့။ စိတ္ညစ္လို ့ဟု ေျဖသည္။

ဦးေမာင္ လက္ေတြက အလိုအ ေလ်ာက္ သူမ
မ်က္ႏွာေပၚက မ်က္ေရ ေတြ ၾကင္ နာစြာ သုတ္ေပး
မိ၏။ သူမ ျငိမ္လ်က္။

မ်က္ေရ သုတ္ျပီးေတာ့ သူမ လက္ေမာင္းအိုးအိအိ
ကို ဆုပ္ကိုင္ မိျပန္သည္။
ဘာ အားငယ္စရာ ရွိလဲကြယ္။ ဦးေမာင္ လည္းရွိေန
တာဘဲ။
စမ္းစမ္း ဘာမွ ျပန္မ ေျပာ။

ဆိုးေပ ကို ငံု ့ျကည့္ေတာ့ နိဳ႕စို ့ ဝ ၿပီမို ့တလႈပ္လႈပ္
ေဆာ့ေနသည္။ ဦးေမာင္ က ကုတင္ စြန္းမွာ ရိွေန
တဲ႔ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကို ယူေပးသည္။

ၿပီး စမ္းစမ္းကို ျကည့္မိေတာ့ က ေလးနိဳ႕တိုက္စဥ္
က အတိုင္း ရင္ ဘတ္ ေဟာင္းေလာင္း။ျဖဴဝင္း မို ့
ေမာက္ေနသည့္ နိဳ႕ႀကီးေတြက စြဲမက္စရာ။

ဦးေမာင္ မ ေနနိဳင္ ပါ။သူ ့လက္ကိုလက္ေမာင္းအိုး
ဆုပ္ကိုင္ ထားရာမွ ညင္ သာစြာ ေရႊ႕ကာ စမ္းစမ္း၏
အ ေပၚ နိဳ႕ႀကီးကို ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္ လိုက္သည္။
သူ ႔ေပါင္ျကားက ဟာကလည္း ထလာျပီးတဘက္
ေစာင္းအိပ္ေနသည့္ စမ္းစမ္း၏ေက်ာကို သြား၍
ေထာက္ပါေတာ့သည္။

စမ္းစမ္းက ျငိမ္ေနသျဖင့္ဦးေမာင္ ပို၍ ဖီးတက္
လာျပီး နိဳ႕ႀကီးႏွစ္လံုးစလံုးကို အားပါးတရ ဆုပ္
နယ္ေတာ့၏။
ထိုအခါ စမ္းစမ္းက လႈပ္လာ၏။

မျဖစ္ပါဘူး ဦးေမာင္ ရယ္ ။
သူ ့လက္ကို ဆြဲ ယူျပီး သူမ ခါးေပၚ ေရႊ႕တင္ သည္။

ဦးေမာင္ လက္ေတြက ရပ္ တန္ ့ မရ ေတာ့ေခ်။
ခါးေပၚ တင္ ေတာ့လည္း ေအာက္ပိုင္းကို တရြရြ
ေလ်ွာဆင္းျပီးစမ္းစမ္း၏ ဖင္ျကီးကို ဆုပ္နယ္ ပြတ္
သပ္ျပန္သည္။
တင္ျကီးေတြက ထြားလြန္းလွသည္။
ဦးေမာင္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ ပြတ္၏။

ေစာ္ျကီးက
ဦးေမာင္ ကလည္းဗ်ာ။ မျဖစ္ပါဘူးဆိုမွ ဇြတ္ျကီး္ပဲ။
စိတ္ညစ္တယ္။

ေျပာေျပာဆိုဆို စမ္းစမ္းက ေမွာက္အိပ္လိုက္၏။
ဦးေမာင္ ဘာမွ မ ေျပာ။ ဆက္ လႈပ္ ရွားသည္။

ေကာင္ မ လံုခ်ည္ကို ေအာက္ က ေန အ ေပၚ မ
လွန္သည္။ ျဖဴေဖြးျကီးမားသည့္ တင္ ကားကားျကီး
ေတြ ဘြားကနဲ ေပၚလာသည္။ ပုဆိုးခြ်တ္ ကု တင္
ေပၚတက္ျပီး စမ္းစမ္းေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲ ဟ ကာ
ျကားထဲ ဝင္ လိုက္သည္။

ဦးေမာင္ ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ။
မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္။

ဦးေမာင္ သည္ စမ္းစမ္း၏ ဖင္ျကားထဲကို သူ ့ဟာ
ျကီး ေထာက္၍ အထက္ေအာက္ စုန္ဆန္ ပြတ္ဆြဲ
သည္။ လက္ေတြကလည္း တင္ သားျကီးေတြ
ဆုပ္ညွစ္နယ္လိုက္ နိဳ႕ႀကီးေတြ ကုန္းဆြဲကိုင္ လိုက္
ႏွင့္ ထန္ခ်င္ တိုင္းထန္လာ၏။

သို ့ေသာ္ စမ္းစမ္းက ေတာ့ မလုပ္ဘို ့တတြတ္တြတ္
ေတာင္းပန္ဆဲ။

ဦးေမာင္ နားမ ေထာင္ေတာ့။ ျဖစ္သလို ျကံုသလို
အ ေနအထားႏွင့္ဘဲ စ လုပ္သည္။
ေမွာက္အိပ္ေန ေသာ စမ္းစမ္း၏ ေအာက္ ဟာထဲ
ကို သူ ့အ ေခ်ာင္းျကီး ဝင္ေအာင္ သြင္း၏။ အဖ်ား
ပိုင္းေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ဝင္ သြားေတာ့ ဆက္ ညွစ္
ထိုးသြင္းသည္။ တဝက္ေလာက္ ျမဳပ္သြားသည့္
ေနာက္ ဆက္သြင္း မရ ေတာ့။ စမ္းစမ္းက တင္ျကီး
ေတာ့ ခု ခံ ေန၏။

ဦးေမာင္ တဝက္ေလာက္ ဝင္ တဲ႔အ ေနအထားႏွင့္
ဘဲ ေဆာ္သည္။ ေကာင္းလည္း အရမ္းေကာင္း၏။
က ေလးေမြးျပီးတာ တႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ္လည္း
စမ္းစမ္းဟာက မက်ယ္။ ေမြးျပီးေတာ့ ခ်ဳပ္ထားလို ့
လား ေယာက်္ားနဲ႕ေဝးေနလို ့လားမသိ။ ၾကပ္ညပ္
ေနသည္။

တင္ ထြားထြားအိအိျကီးေတြအ ေပၚ တ ေဖာင္း
ေဖာင္းေဆာင့္၍ အားမနာတမ္းလုပ္ ၏။ဦးေမာင္
ပါးစပ္ကလည္း
အား ။ ေကာင္းလိုက္တာ စမ္းရယ္။ ေကာင္းတယ္
ကြာ အရမ္းဘဲ။ အင့္ အင့္ ။

သို ့ေသာ္ စမ္းစမ္းက ေတာ့ သူမဘာသာ
တ ေယာက္ထဲ တိုးတိုးေျပာရင္း ငိုရင္း။

ဒီေလာက္ေတာင္းပန္တာ မရဘူး။ ငါ့ဘဝ ဆိုးလိုက္
တာ။ဘဝ ဆက္တိုင္း ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး မျကံုပါရပါေစ
နဲ႕ တဲ႔။

ဦးေမာင္ တအားဖီးတက္လာေတာ့ လက္ ရွိပံုစံကို
အားမရ ေတာ့ ။ သူ ့ဟာျကီး အရင္းပိုင္းတဝက္ က
မဝင္ ဘဲ က်န္ေန၍ အရသာက မျပည့္ဝ။

အ ေခ်ာင္းကို ျပန္ႏႈတ္ျပီး စမ္းစမ္းခါးကို ဆြဲမသည္။
ေကာင္ မ ေဘာ္ဒီက ျကီးသည္မို ့တအားဆြဲမ မွ ရ
မည္ဟု ထင္ ခဲ႔ေပမဲ႔ ၊ တကယ္က်ေတာ့ မ ဘို ့ခါးကို
ကိုင္ လိုက္သည္ႏွင့္ ေစာ္က ႂကြ ကုန္းေပးေလ၏။
တရႈပ္ ရႈပ္ႏွင့္ ေတာ့ ငိုေနဆဲ။

ေစာ္ျကီးဖင္ က အ ေပၚကုန္းထ လာသျဖင့္ ဒူးေ
ထာက္ထားေသာ သူ ့ဟာေရွ႕မွာ ကြက္တိျဖစ္သြား
သည္။
ဦးေမာင္ စိတ္ျကိုက္ ႏႊာေတာ့၏။
ယခုမွ အဆံုးထိ ျမဳပ္ကနဲ ျမဳပ္ကနဲ ဝင္ေတာ့သည္။
ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ပြိကနဲ ပြိကနဲ ေပၚလာသည့္
အသံက နားအရသာ ရွိလွေခ်သည္။

စမ္းေလး အခ်စ္ဆံုးရယ္ ေကာင္းလိုက္တာကြာ။
ဦး အရမ္းကို ေကာင္းေနျပီ။

ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း အားရပါးရ လုပ္
ပါေတာ့သည္။ စမ္းစမ္းကလည္း ငိုလ်က္ကပင္
ကြက္တိက်ေအာင္ မသိမသာ ျပင္၍ ခံသည္။
xxx

ပထမ တခ်ီ ျပီးျပီးခ်င္းမွာပင္ ပက္ျမန္မာက ျပန္
လာသည့္ဦးေမာင္ မိန္းမျကီး အသံကို ခပ္လွမ္း
လွမ္းမွ ျကားရ ေလသည္။
ဦးေမာင္ က ဆိုးေပကို ကပ်ာကယာ ေပြ႕ခ်ီျပီး
ကုတင္ေပၚက စမ္းစမ္းကို ေျပာ၏။

စမ္းေလး။ ကိုယ္ ဖိုးသားနဲ႕ ေလ်ာက္လယ္ လိုက္
ဦးမယ္ေနာ္။ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္။ ဟုတ္လား။

ေစာ္ျကီးက ႏႈတ္ခမ္းစူျပီး ျပန္ေျပာ၏။
ေန မ ေကာင္းတာက ေပ်ာက္သြားျပီ ။
မ ေပ်ာက္လို ့ရ မလား။
သူဘဲ ေဆးေတြ ဇြတ္အတင္း ေကြ်းျပီးေတာ့။
တကယ္ ဆိုးတဲ႔ လူျကီး တဲ႔။
xxx

အဘိုးအဘြားမ်ားကပင္ ဆလံတင္ ရသည့္ ဆိုး
ေပကို ဦးေမာင္ က ေပြ႕ခ်ီလ်က္ ထိမ္းေနတာ ျမင္
ရသူတခ်ိဳ႕က
ဦးေမာင္ ရာ ။ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ႔ က ေလးကိုမွ
ေရစက္ ဆံုျပီး ထိမ္းေနရတယ္။ မင္းမလဲ ဝဋ္ပဲ။ဟု
ေျပာတတ္ျကပါသည္။

ဦးေမာင္ ဘာမွျပန္ မ ေျပာဘဲ ၿပံဳး၍သာ နားေထာင္
ေနလိုက္ပါ၏။

သည္ ဆိုးေပ ေလးေျကာင့္ဘဲ စမ္းစမ္းကို ဦးေမာင္
ဝါးေနရတာ သူတို ့မသိျကဘူး မဟုတ္ပါေလာ။

Unicode

က လေးဆိုး ချစ်သူ
********-*****

သည်နေ့ ရုံးပိတ် ရက်။
ဦးမောင် တ ယောက် မနက်ပိုင်း အားကစား ဂျာ
နယ်ဖတ်နေချိန် ဘေးအိမ်မှ က လေးငိုသံနှင့်အတူ
ဒေါ်ဒေါ်သိမ်း အသံပေါ်လာ၏။

ဖိုးမောင်ရေ မင့်တူလေး ဆိုးပေကို ခန ထိမ်းပေးပါ
ဦးဟဲ့။ သူ့အ မေ စမ်းစမ်းက ဈေးဝယ်သွားနေလို့။

မှည့်ထားတဲ့နာမည် ဝိုင်းချစ် ။ အငိုသန်လွန်း၍ ဆိုး
ပေ ခေါ်သည့် အခါလည်သား က လေးက ဦးမောင်
ပွေ့ချီတာနဲ့ တိတ်သွားသည်။

ဆိုးပေကို သူ့အိမ်ခေါ်လာ။ သူက ပက်လက် ကု
လားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်။ ၎င်းဆိုးပေကို သူ့အ ပေါ်
တင် ပြီး ဦးမောင် ဂျာနယ်ကို ဆက်ဖတ်သည်။

ဂျာနယ်က သည်တခါပျင်းဘို့ကောင်းနေ၍ နောက်
ကျောဖုံးအတွင်းက ကောင် မ တွေပုံကို ဦးမောင်
ကြည့်၏။ တကယ်မိုက်သည်။မို့အစ်နေ သောရင်
သား အုံတွေက အကျၤ ီလည်ဟိုက် အ ပေါ်ကို ရုန်း
ထွက်နေသည်။
တကယ်ဖီးလာစေသည့်ပုံတွေပါဘဲ။

တ ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အပီကြည့်
နေခိုက် ခြေသံရှပ် ရှပ်ကြားသဖြင့် ကပျာကယာ
ရှေ့က ဆောင်းပါးတွေ ပြန်လှန်ကာ ဖတ် ဟန်
်ဆောင် ရပြန်၏။
xxx

စမ်းစမ်း ဈေးဝယ်က ပြန်လာပြီမို့ ဆိုးပေကို လာ
ခေါ်သည်။ သူမက အားနာစွာဖြင့်ပြောသည်။

ဆိုးပေ တ ယောက် က တော့ ဦးမောင် ကို နှိပ်စက်
ပြန်ပြီ။ စာဖတ်ပျက်ပြီပေါ့။

ဦးမောင် က
ရပါတယ် စမ်းစမ်းရယ်။ နင့်ယောက်ျားနဲ့ငါက ညီ
အကိုလို နေကြတာဘဲ။ သူ မ လေးရှား သွားတဲ့အ
ခိုက် ငါက တတ်နိုင် သ၍ စောင့်ရှောက် ရမှာပေါ့။
ပြီးတော့ ဒီ ဆိုးပေ ကလည်း ငါ့မှ တန်းတန်းစွဲဟ။
သူ့အဘွားကိုတောင် ငါ့လောက် အချီမခံဘူး။

ဦးမောင် က ဆိုးပေကို ဂျိုင်းက ပွေ့ပြီး စမ်းစမ်းဆီ
အ ပေး၊ စမ်းစမ်းက ပွေ့အယူ ဦးမောင့် ညာလက်
က စမ်းစမ်း နို့အုံကို အိကနဲ ထိမိသွားသည်။
စမ်းစမ်းမျက်နှာ ရဲ ကနဲ ဖြစ်သွားကာ ဆိုးပေကို ပွေ့
ပြန်သွားသည်။ ဦးမောင် သည် ပထမဆုံးအကြိမ်
စမ်းစမ်း၏ ကိုယ် ခန္ဓာ နောက်ပိုင်းကို မက်မောစွာ
ကြည့်ဖြစ်လိုက်သည်။

တင် သားကြီးတွေ က ယောကျ်ားရပြီးမှ ပိုထွားလာ
သည်။ လှုပ်ခါ ခုန်ပေါက်သွားသည် မှာ ဖောက်ပြန်
ချင် စရာ။
က လေးကို ငုံ့အချီ လည်ဟိုက်ထဲက ဝင်းဝါ မို့
မောက်နေ သော နို့အုံတွေကို လှစ်ကနဲ မြင် လိုက်
ရသည်။

ဟင်း ! ! !
ဦးမောင် သက်ပျင်းချမိ၏။

မ တော်ဘူး။ ဒါတွေ မ တွေးနဲ့။
ဆွေမျိုးလို နေတဲ့ အိမ်နီးချင်း။ ကိုယ့်အ ပေါ်လည်း
ယုံကြည်နေကြသည် မဟုတ်လား။
ပြီး ဦးမောင် မှာလည်း မယားကြီး နှင့်။
xxx

သည်လိုနှင့် သုံးလေးလ ကြာသွား၏။
စမ်းစမ်း နှင့် ဦးမောင် တ ယောက်ကို တ ယောက်
ရှိုးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်သွားသည်။ ဆိုးပေ က တော့
ဦးမောင် ထံ အလာမပျက်။ ငိုရင် သူ့အဘွားက
လာပို့။ပြန်ခေါ်တော့လည်း စမ်းစမ်း ယောင်းမ ၅
တန်း ကောင် မ လေး လာခေါ်၏။

ခက်တော့ ခက်သည်။ စမ်းစမ်းက ဦးမောင် ကို လှမ်း
အကဲခတ်ကြည့် ကြည့်နေသလို ၊ ဦးမောင် ကလည်း
ထိမ်းထားသည့်ကြားက ကြည့်မိပြန်သည်။
မျက်လုံးချင်း ဆုံမိတော့ အလျင် အမြန် လွှဲကြရ၏။
xxx

တ နေ့။
စမ်းစမ်း ယောက်ခမကြီး စုံတွဲနှင့်ယောင်းမ လေး
တို့တခြားရွာ အမျိုးအလှူသွားသည်။ စမ်းစမ်းက
ဖျားနေ၍ မလိုက်။ ဆိုးပေ နှင့် အိမ်မှာဘဲ ကျန် ရစ်
ခဲ့်သည်။

နေ့ပိုင်းကျတော့ ဆိုးပေ အော်ငိုသံကြွက်ကြွက်ညံ
ကြားရ လေသည်။ ဦးမောင် က သူ့မိန်းမကို ဆိုးပေ
သွားခေါ်ခိုင်းဘို့စိတ်ကူးပေမဲ့ မိန်းမက မရှိ။
ပက်မြန်မာ ငွေ ချေး ဆပ်ဘို့သွားနေသည်။

ဆိုးပေ ငိုသံ ပိုကျယ်လာသဖြင့် ဦးမောင် စမ်းစမ်း
အိမ်ဘက် ဝင် လာသည်။ စမ်းစမ်းကို အိမ်အပြင်
မှာမ တွေ့။ သို့သော် ပွင့်နေ သော တံခါးကကြည့်
၍အိပ်ယာပေါ်က ခြင်ထောင် ထဲမှာအိပ်နေတာကို
မြင်နေရသည်။

သူများအိမ်ထဲ မဝင် သင့်မှန်းသိသော်လည်း သူမ
ဖျားနေတာ ဖြစ်၍ ဆိုးပေကိုခေါ်ရန် ဦးမောင် ဝင်
လိုက်၏။

ဆိုးပေ ရေ ။ ဦးမောင် နဲ့ လျောက်လည် ရ အောင်
ဟေ့။
ဦးမောင် အသံကြားတော့ ဆိုးပေ အငိုတိတ်သွား
သည်။ သို့သော် စမ်းစမ်းအသံမကြား။ မလှုပ်။

ဦးမောင် က ဆိုးပေ ခေါ်ဘို့ ခြင်ထောင် ကို လှပ်ပြီး
ဝင် လိုက်တော့ စမ်းစမ်း မျက်ရေကျနေတာ မြင် ရ
သည်။
ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟု မေးတော့
နေ မ ကောင်းလို့။ စိတ်ညစ်လို့ဟု ဖြေသည်။

ဦးမောင် လက်တွေက အလိုအ လျောက် သူမ
မျက်နှာပေါ်က မျက်ရေ တွေ ကြင် နာစွာ သုတ်ပေး
မိ၏။ သူမ ငြိမ်လျက်။

မျက်ရေ သုတ်ပြီးတော့ သူမ လက်မောင်းအိုးအိအိ
ကို ဆုပ်ကိုင် မိပြန်သည်။
ဘာ အားငယ်စရာ ရှိလဲကွယ်။ ဦးမောင် လည်းရှိနေ
တာဘဲ။
စမ်းစမ်း ဘာမှ ပြန်မ ပြော။

ဆိုးပေ ကို ငုံ့ကြည့်တော့ နို့စို့ ဝ ပြီမို့တလှုပ်လှုပ်
ဆော့နေသည်။ ဦးမောင် က ကုတင် စွန်းမှာ ရှိနေ
တဲ့ ဂျောက်ဂျက်ကို ယူပေးသည်။

ပြီး စမ်းစမ်းကို ကြည့်မိတော့ က လေးနို့တိုက်စဉ်
က အတိုင်း ရင် ဘတ် ဟောင်းလောင်း။ဖြူဝင်း မို့
မောက်နေသည့် နို့ကြီးတွေက စွဲမက်စရာ။

ဦးမောင် မ နေနိုင် ပါ။သူ့လက်ကိုလက်မောင်းအိုး
ဆုပ်ကိုင် ထားရာမှ ညင် သာစွာ ရွှေ့ကာ စမ်းစမ်း၏
အ ပေါ် နို့ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင် လိုက်သည်။
သူ့ပေါင်ကြားက ဟာကလည်း ထလာပြီးတဘက်
စောင်းအိပ်နေသည့် စမ်းစမ်း၏ကျောကို သွား၍
ထောက်ပါတော့သည်။

စမ်းစမ်းက ငြိမ်နေသဖြင့်ဦးမောင် ပို၍ ဖီးတက်
လာပြီး နို့ကြီးနှစ်လုံးစလုံးကို အားပါးတရ ဆုပ်
နယ်တော့၏။
ထိုအခါ စမ်းစမ်းက လှုပ်လာ၏။

မဖြစ်ပါဘူး ဦးမောင် ရယ် ။
သူ့လက်ကို ဆွဲ ယူပြီး သူမ ခါးပေါ် ရွှေ့တင် သည်။

ဦးမောင် လက်တွေက ရပ် တန့် မရ တော့ချေ။
ခါးပေါ် တင် တော့လည်း အောက်ပိုင်းကို တရွရွ
လျှောဆင်းပြီးစမ်းစမ်း၏ ဖင်ကြီးကို ဆုပ်နယ် ပွတ်
သပ်ပြန်သည်။
တင်ကြီးတွေက ထွားလွန်းလှသည်။
ဦးမောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကိုင် ပွတ်၏။

စော်ကြီးက
ဦးမောင် ကလည်းဗျာ။ မဖြစ်ပါဘူးဆိုမှ ဇွတ်ကြီ်းပဲ။
စိတ်ညစ်တယ်။

ပြောပြောဆိုဆို စမ်းစမ်းက မှောက်အိပ်လိုက်၏။
ဦးမောင် ဘာမှ မ ပြော။ ဆက် လှုပ် ရှားသည်။

ကောင် မ လုံချည်ကို အောက် က နေ အ ပေါ် မ
လှန်သည်။ ဖြူဖွေးကြီးမားသည့် တင် ကားကားကြီး
တွေ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ ပုဆိုးချွတ် ကု တင်
ပေါ်တက်ပြီး စမ်းစမ်းပေါင် နှစ်ချောင်းကို ဆွဲ ဟ ကာ
ကြားထဲ ဝင် လိုက်သည်။

ဦးမောင် ။ တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ။
မလုပ်ပါနဲ့နော်။

ဦးမောင် သည် စမ်းစမ်း၏ ဖင်ကြားထဲကို သူ့ဟာ
ကြီး ထောက်၍ အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ဆွဲ
သည်။ လက်တွေကလည်း တင် သားကြီးတွေ
ဆုပ်ညှစ်နယ်လိုက် နို့ကြီးတွေ ကုန်းဆွဲကိုင် လိုက်
နှင့် ထန်ချင် တိုင်းထန်လာ၏။

သို့သော် စမ်းစမ်းက တော့ မလုပ်ဘို့တတွတ်တွတ်
တောင်းပန်ဆဲ။

ဦးမောင် နားမ ထောင်တော့။ ဖြစ်သလို ကြုံသလို
အ နေအထားနှင့်ဘဲ စ လုပ်သည်။
မှောက်အိပ်နေ သော စမ်းစမ်း၏ အောက် ဟာထဲ
ကို သူ့အ ချောင်းကြီး ဝင်အောင် သွင်း၏။ အဖျား
ပိုင်းချောချောမောမော ဝင် သွားတော့ ဆက် ညှစ်
ထိုးသွင်းသည်။ တဝက်လောက် မြုပ်သွားသည့်
နောက် ဆက်သွင်း မရ တော့။ စမ်းစမ်းက တင်ကြီး
တော့ ခု ခံ နေ၏။

ဦးမောင် တဝက်လောက် ဝင် တဲ့အ နေအထားနှင့်
ဘဲ ဆော်သည်။ ကောင်းလည်း အရမ်းကောင်း၏။
က လေးမွေးပြီးတာ တနှစ် မပြည့်သေးသော်လည်း
စမ်းစမ်းဟာက မကျယ်။ မွေးပြီးတော့ ချုပ်ထားလို့
လား ယောကျ်ားနဲ့ဝေးနေလို့လားမသိ။ ကြပ်ညပ်
နေသည်။

တင် ထွားထွားအိအိကြီးတွေအ ပေါ် တ ဖောင်း
ဖောင်းဆောင့်၍ အားမနာတမ်းလုပ် ၏။ဦးမောင်
ပါးစပ်ကလည်း
အား ။ ကောင်းလိုက်တာ စမ်းရယ်။ ကောင်းတယ်
ကွာ အရမ်းဘဲ။ အင့် အင့် ။

သို့သော် စမ်းစမ်းက တော့ သူမဘာသာ
တ ယောက်ထဲ တိုးတိုးပြောရင်း ငိုရင်း။

ဒီလောက်တောင်းပန်တာ မရဘူး။ ငါ့ဘဝ ဆိုးလိုက်
တာ။ဘဝ ဆက်တိုင်း ဒီလို အဖြစ်မျိုး မကြုံပါရပါစေ
နဲ့ တဲ့။

ဦးမောင် တအားဖီးတက်လာတော့ လက် ရှိပုံစံကို
အားမရ တော့ ။ သူ့ဟာကြီး အရင်းပိုင်းတဝက် က
မဝင် ဘဲ ကျန်နေ၍ အရသာက မပြည့်ဝ။

အ ချောင်းကို ပြန်နှုတ်ပြီး စမ်းစမ်းခါးကို ဆွဲမသည်။
ကောင် မ ဘော်ဒီက ကြီးသည်မို့တအားဆွဲမ မှ ရ
မည်ဟု ထင် ခဲ့ပေမဲ့ ၊ တကယ်ကျတော့ မ ဘို့ခါးကို
ကိုင် လိုက်သည်နှင့် စော်က ကြွ ကုန်းပေးလေ၏။
တရှုပ် ရှုပ်နှင့် တော့ ငိုနေဆဲ။

စော်ကြီးဖင် က အ ပေါ်ကုန်းထ လာသဖြင့် ဒူးေ
ထာက်ထားသော သူ့ဟာရှေ့မှာ ကွက်တိဖြစ်သွား
သည်။
ဦးမောင် စိတ်ကြိုက် နွှာတော့၏။
ယခုမှ အဆုံးထိ မြုပ်ကနဲ မြုပ်ကနဲ ဝင်တော့သည်။
ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ပွိကနဲ ပွိကနဲ ပေါ်လာသည့်
အသံက နားအရသာ ရှိလှချေသည်။

စမ်းလေး အချစ်ဆုံးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ။
ဦး အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ။

ပါးစပ်က တတွတ်တွတ်ပြောရင်း အားရပါးရ လုပ်
ပါတော့သည်။ စမ်းစမ်းကလည်း ငိုလျက်ကပင်
ကွက်တိကျအောင် မသိမသာ ပြင်၍ ခံသည်။
xxx

ပထမ တချီ ပြီးပြီးချင်းမှာပင် ပက်မြန်မာက ပြန်
လာသည့်ဦးမောင် မိန်းမကြီး အသံကို ခပ်လှမ်း
လှမ်းမှ ကြားရ လေသည်။
ဦးမောင် က ဆိုးပေကို ကပျာကယာ ပွေ့ချီပြီး
ကုတင်ပေါ်က စမ်းစမ်းကို ပြော၏။

စမ်းလေး။ ကိုယ် ဖိုးသားနဲ့ လျောက်လယ် လိုက်
ဦးမယ်နော်။ ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်။ ဟုတ်လား။

စော်ကြီးက နှုတ်ခမ်းစူပြီး ပြန်ပြော၏။
နေ မ ကောင်းတာက ပျောက်သွားပြီ ။
မ ပျောက်လို့ရ မလား။
သူဘဲ ဆေးတွေ ဇွတ်အတင်း ကျွေးပြီးတော့။
တကယ် ဆိုးတဲ့ လူကြီး တဲ့။
xxx

အဘိုးအဘွားများကပင် ဆလံတင် ရသည့် ဆိုး
ပေကို ဦးမောင် က ပွေ့ချီလျက် ထိမ်းနေတာ မြင်
ရသူတချို့က
ဦးမောင် ရာ ။ ဒီလောက်ဆိုးတဲ့ က လေးကိုမှ
ရေစက် ဆုံပြီး ထိမ်းနေရတယ်။ မင်းမလဲ ဝဋ်ပဲ။ဟု
ပြောတတ်ကြပါသည်။

ဦးမောင် ဘာမှပြန် မ ပြောဘဲ ပြုံး၍သာ နားထောင်
နေလိုက်ပါ၏။

သည် ဆိုးပေ လေးကြောင့်ဘဲ စမ်းစမ်းကို ဦးမောင်
ဝါးနေရတာ သူတို့မသိကြဘူး မဟုတ်ပါလော။